Amerykański Polydactyl
ZOBACZ
POPRZEDNIĄ RASĘ
ZOBACZ
NASTĘPNĄ RASĘ
  • WRAŻENIA OGÓLNE
  • POCHODZENIE
  • WYGLĄD
  • UŻYTECZNOŚĆ
  • WYMAGANIA
  • CHARAKTER
  • ZDROWIE
  • IDEALNY WŁAŚCICIEL
  • HISTORIA

WRAŻENIA OGÓLNE

Popularna w Stanach Zjednoczonych, a niemal zupełnie nieznana w Europie rasa kotów posiadających wiele palców. Na pierwszy rzut oka nie rózni się pod względem wyglądu od popularnych dachowców.

POCHODZENIE

Stany Zjednoczone

WYGLĄD

średniej wielkości kot o smukłej i proporcjonalnej sylwetce, niezbyt grubych, ale dobrze umięśnionych kończynach oraz długim ogonie

UŻYTECZNOŚĆ

kot łowny i do towarzystwa

WYMAGANIA

Koty wielopalczaste podobnie jak większość ich krewnych uwielbiają być w centrum uwagi. Większość z nich pozwala brać się na ręce, a prawie wszystkie mruczą z zadowolenia gdy są głaskane czy przytulane. Nie przepadają za samotnością dlatego nie powinno się zostawiać ich samych na wiele godzin, a tym bardziej dni. Ze względu na potrzebę ruchu i aktywny tryb życia trzeba udostępnić im duże mieszkanie lub pozwolić wychodzić do ogrodu. Warto dodać, że koty wielopalczaste nie są wymagające jeśli chodzi o pożywienie, a koszt ich utrzymania nie należy do wygórowanych.

CHARAKTER

Koty wielopalczaste mają podobny charakter do powszechnie występujących w naszym kraju kotów domowych tzw. „dachowców”. Duży wpływ na temperament i zachowanie tych mruczków mają ich doświadczenia z pierwszych kilku lat życia, gdyż w znacznym stopniu determinują osobowość dorosłego kota. Z pewnością nie bez znaczenia jest też stosunek opiekuna czy domowników do zwierzęcia. Jeśli kot czuje się potrzebny, kochany i szanowany będzie odwdzięczał się tym samym osobom z najbliższego otoczenia. Zdecydowana większość kotów wielopalczastych to bardzo aktywne mruczki, które od czasu do czasu lubią zapolować, ale czasami zdarza im się także poleniuchować. Ponadto cechują się dość wrażliwą psychiką i są nastawione na bliskie i silne relacje z opiekunem. Uwielbiają wspólne zabawy, głaskanie i gonitwy, a przy odrobinie cierpliwości i dobrej woli można także nauczyć je wielu sztuczek takich jak na przykład aportowanie drobnych przedmiotów. Ze względu na występowanie dodatkowych palców, zdolność tych kotów do chwytania różnych rzeczy jest bardzo dobrze rozwinięta. Ponadto potrafią z łatwością wspinać się po meblach czy po drzewach.

ZDROWIE

Polidaktylia u kotów nie jest wadą, która powoduje poważne problemy w codziennym życiu czy zagraża życiu mruczków. Koty wielopalczaste nie są podatne na żadne specyficzne choroby genetyczne. Niemniej trzeba pamiętać o ich regularnym szczepieniu i profilaktycznych wizytach u weterynarza nawet jeśli kot cieszy się pełnią zdrowia.

WŁAŚCICIEL

Każda osoba, która jest miłośnikiem kotów i posiada odpowiednią ilość wolnego czasu będzie doskonałym opiekunem opisywanego mruczka. Warto pamiętać, że żaden kot nie jest zabawką i decyzja o jego adopcji czy zakupie powinna być przemyślana. W przeciwnym razie możemy skrzywdzić naszego czworonożnego przyjaciela na całe życie.

HISTORIA

Wielopalczaste koty mają dość bogatą historię, gdyż pierwsze wzmianki na ich temat można znaleźć w dokumentach datowanych na okres średniowiecza. Gdy upowszechniał się handel dalekomorski i zaczęto prowadzić wyprawy badawcze w celu odkrycia nowych lądów i rynków, koty z większą niż standardowo spotykana liczbą palców chętnie zabierano na pokłady statków gdyż wierzono, że przynoszą one szczęście załodze. W ten sposób wielopalczaste mruczki trafiły na kontynent amerykański. Pierwsze osiadły w okolicach dzisiejszego Bostonu, a kolejne sukcesywnie przystosowywały się do życia na atlantyckim wybrzeżu obecnych Stanów Zjednoczonych. Najbardziej znanymi kotami tej rasy były mruczki, którymi opiekował się jeden z najbardziej znanych amerykańskich pisarzy Ernest Hemingway. W miejscowości Key West na Florydzie, w domu, w którym niegdyś zamieszkiwał Hemingway utworzono muzeum poświęcone jego twórczości. Oprócz pamiątek po pisarzu znajdziemy w nim także około pięćdziesięciu kotów posiadających po sześć palców. O ich zdrowie dba lokalny weterynarz Edie Clark. W Europie kotów wielopalczastych jest dużo mniej. Niektórzy badacze twierdzą, że powodem jest negatywny stosunek ludzi mieszkających na „Starym Kontynencie” do tych oryginalnych mruczków, które w dawnych wiekach podejrzewano o bliskie związki z czarownicami i magią. Tak czy inaczej najwięcej wielopalczastych kotów w Europie można spotkać na terenie Wielkiej Brytanii zwłaszcza na południowym wybrzeżu Anglii. W Polsce są one rzadkością. Ze względu na to, że polidaktylię uważa się za wadę wrodzoną, takie koty nie są uznawane przez żadną z międzynarodowych organizacji felinologicznych i nie mogą brać udziału w wystawach.