Catalburun
ZOBACZ
POPRZEDNIĄ RASĘ
ZOBACZ
NASTĘPNĄ RASĘ
  • WRAŻENIA OGÓLNE
  • POCHODZENIE
  • WYGLĄD
  • UŻYTECZNOŚĆ
  • WYMAGANIA
  • CHARAKTER
  • ZDROWIE
  • IDEALNY WŁAŚCICIEL
  • HISTORIA

WRAŻENIA OGÓLNE

Szybki, zwinny, wielki myśliwy i tracker. Lojalny, towarzyski, odważny, przyjazny, niezależny. Bacznie przygląda się wydarzeniom w okolicy.

POCHODZENIE

Turcja

WYGLĄD

Wytrzymały, muskularny, dobrze zbudowany.

UŻYTECZNOŚĆ

pies myśliwski; pies ratownik

WYMAGANIA

Przystosowany do pracy i pobytu na najtrudniejszych terenach. Nie są mu obce także ciężkie, niesprzyjające warunki pogodowe.  Ze względu na swoje predyspozycje, sprawdziłby się jako pies ratownik.

Może żyć w pomieszczeniu (w bloku/w domu), a także w niewielkim ogrodzie. Nie będzie przeszkadzał sąsiadom, ponieważ prawie wcale nie szczeka.

CHARAKTER

Wybitną cechę tej rasy jest energiczny temperament i zdolność do milczenia podczas polowania. Pies może stać w bezruchu, gdy zauważy swój cel, a po chwili wkracza do gry ze swoim czujnym nosem. Kocha dzieci i nie jest w stosunku do nich agresywny, nawet gdy dzieci go zaczepiają.

Calatalburun jest spokojny, wierny. Ze względu na swoje umiejętności łowieckie może stać się znakomitym towarzyszem dla doświadczenia myśliwego. Przyzwyczajenie do polowania rozpoczyna się już ok.7 miesiąca.

Staje się agresywny, gdy ktoś narusza prywatność lub przestrzeń jego właściciela/właścicieli
- jest dobrym stróżem.

Intligentny, nadający sie do szkolenia.

ZDROWIE

Najczęstsze problemy dotyczące rasy to: dysplazja stawu biodrowego; zaburzenia czynności tarczycy; problemy skórne.

WŁAŚCICIEL

Aktywna rodzina z dziećmi. Właściciel musi być doświadczony, energiczny, spokojny, konsekwentny, przyjazny, cierpliwy, wytrwały, aktywny, mający wystarczającą ilość wolnego czasu, by aktywnie spędzać czas. Potrzebuje dużo ruchu, dużo towarzyskich i innych działań fizycznych i psychicznych. Na spacerze nie obejdzie się bez korzystania ze smyczy.

HISTORIA

Według klasyfikacji Światowej Organizacji psów (FCI), Catalburun mogą być przypisane do psów myśliwskich.
Pierwszy opis tej rasy znaleziono w Anglii blisko 1650. Historia mówi, że była opracowywana przez wiele lat przez miejscową ludność w prowincji Tarus. Została tam udokumentowana w 1930 roku. Ścisłe powiązanie zostało ustalone między hiszpańskim Pacon Navarro i Catalburun, głównie przez nos i podobny wzór ogólnego wyglądu.  Znaczenie "Catal" to "widelec", a "burun" - nos.
Rasa ta jest rzadka i praktycznie nieznana poza granicami kraju. Według danych statystycznych psów Catalburun na całym świecie jest około 200.