POPRZEDNIĄ RASĘ ZOBACZ
NASTĘPNĄ RASĘ
WRAŻENIA OGÓLNE
Najbardziej znana rasa chatów wyścigowych. Greyhoundy są najszybszymi psami na świecie. Rekordowa prędkość jaką odnotowano w czasie wyścigów wynosi 72 km/h.
POCHODZENIE
Wielka Brytania
WYGLĄD
Duży, mocno zbudowany i doskonale umięśniony pies, roztaczający wokół siebie aurę szlachetnego pochodzenia.
UŻYTECZNOŚĆ
Pies myśliwski i wyścigowy.
WYMAGANIA
Greyhound to kwintesencja charta i jego dwoistej natury. W domu spokojny, bezgłośny i nieobecny, w pogoni za zwierzyną gwałtowny, zawzięty i groźny, choć może nie aż tak, jak inne, „mniej cywilizowane” charty. Psa tego można trzymać zarówno na wsi, jak i w mieście (na posiadanie charta potrzebne jest zezwolenie lokalnego organu administracji), ale w każdym przypadku zapewnienie mu niezbędnego ruchu nie jest łatwe. Greyhound biegać powinien jedynie w zupełnie bezpiecznym terenie, w którym ani nie zrobi sobie krzywdy sam (np. wybiegając nagle pod samochód), ani nie zrobi krzywdy innemu, mniejszemu zwierzęciu. W okresie rozwoju ruch trzeba ograniczać, pies powinien biegać tylko tyle, ile sam zechce. Chart ten potrzebuje bardzo starannego, dobrego karmienia, zwłaszcza w okresie wzrostu wszelkie błędy żywieniowe spowodują poważne konsekwencje. Sierść nie wymaga żadnej pielęgnacji. Jest tak krótka i delikatna, że pies łatwo marznie, tym bardziej, że ma bardzo mało tkanki tłuszczowej.
CHARAKTER
Cechy pożądane w danej rasie:
- inteligentny
- łagodny
- czuły
- zrównoważony charakter
- instynkt myśliwski
ZDROWIE
Greyhoundy to psy wyjątkowo zdrowe. Nawet dysplazja stawów biodrowych, powszechna u większości ras, zwłaszcza większych, u nich nie występuje. Jedyne co się zdarza, to bardzo złośliwy nowotwór kości – osteosarcoma (mięsak) i tak zwana „cauda equina” – choroba neurologiczna, powodowana ściśnieniem nerwów w kanale kręgosłupa, objawiająca się nagłym bólem w odcinku biodrowym i trudnościami w poruszaniu.
WŁAŚCICIEL
Właściciel greyhounda musi dysponować odpowiednimi warunkami do trzymania tego wymagającego psa i funduszami, aby nie oszczędzać na dobrej karmie. W domu pies ten jest łagodny i spokojny, niegroźny dla dzieci, ale na pewno nie można posłać go z dzieckiem na spacer. Podobnie ma się sprawa z osobami starszymi – w domu będzie dla nich uroczym towarzyszem, ale co ze spacerami? Greyhound jest bardzo przywiązany do właściciela, czuły, ale nie karny, a ściślej – instynkt pogoni przeważa w nim nad karnością. Dobrym pomysłem jest uczestniczenie z nim w amatorskich wyścigach torowych lub terenowych, ale dostęp do nich jest u nas dość utrudniony. W domu greyhound zaakceptuje kota, ale na spacerze nie ma zmiłuj! Wszystko, co tu napisano, odnosi się do greyhoundów wystawowych. Greyhoundy wyścigowe, których wiele oferowanych jest do adopcji w krajach, gdzie wyścigi są popularne, właściwie nie nadają się na psa domowego.
HISTORIA
Pierwszy wizerunek chartowatego psa, który może być przodkiem dzisiejszego greyhounda, pochodzi z Egiptu, z czasów IV dynastii (pomiędzy 2900 i 2571 rokiem p.n.e.). Samemu słowu greyhound przypisuje się natomiast pochodzenie greckie. Z północnej Afryki psy te z plemionami Celtów trafiły aż na Wyspy Brytyjskie, gdzie greyhoundy uzyskały dzisiejszy wygląd – o tym, jak niewiele zmienił się on przez stulecia, zaświadcza manuskrypt z IX wieku n.e. Kodeks Kanuta (1016) określa, że „greihondy” trzymać może tylko szlachta i że nie mają one wstępu do lasów królewskich. Juliana Barnes (1486) pisze, że greyhound powinien mieć „głowę węża, szyję smoka, boki leszcza i ogon szczura”. Przez stulecia hodowany do polowania na jelenie i traktowany jako symbol wysokiego statusu. Niechybnie zszedłby ze sceny wraz ze zmierzchem wielkich łowów, gdyby nie fakt, że znaleziono dla niego nowe zajęcie – wyścigi psów. Kiedyś za zającem, od końca XIX wieku za mechanicznie napędzanym wabikiem. Na kilkusetmetrowej trasie szybszy od greyhounda jest tylko gepard. Dzisiaj ogromna większość greyhoundów hodowana jest właśnie na wyścigi, w największych liczbach w USA i Wielkiej Brytanii, a cały ten przemysł nie jest bynajmniej nastawiony na dobro psów. Ich kariera trwa krótko, a po jej zakończeniu nierzadkie są przypadki usypiania niepotrzebnych zawodników. Niemal osobną rasę stanowią greyhoundy wystawowe – większe i cięższe, na wyścigi się już nie nadają, bo są nie dość zwrotne. Hodowane są nielicznie, bo też są psami niezwykle wymagającymi pod względem żywienia i utrzymania. W Polsce były wręcz modne w latach 80. zeszłego wieku, dziś występują tylko pojedynczo.
