Przed pasożytami koty nie chronią się same

Drogie właścicielki, drodzy właściciele, kochani kociarze!

Zabawy wędką, wieczorne gonitwy po meblach, ataki na nasze stopy i zacięta destrukcja tekturowych drapaków, to wszystko tak bardzo cieszy nasze koty i buduje ich relację z nami. Wzajemna troska między nami a czworonogiem bardzo często owocuje chwilami wspólnego relaksu i czasu na przytulanie, jeśli oczywiście zgodzi się na to nasz tygrys… przecież to on jest tu osobą decyzyjną;) Wszystkie momenty pod tytułem „nie mogę, kot na mnie leży” są dla nas radością, kiedy widzimy naszego podopiecznego w dobrym zdrowiu, kiedy jego skóra i sierść są przyjemne w dotyku oraz kiedy sierść nie pozostaje w naszych ustach, talerzach, otworach nosowych i spojówkach;) Wiele odpowiedzialności za ten stan spoczywa na nas – właścicielach i opiekunach zwierząt. Nasza pomoc w pielęgnacji sierści jest niezbędna, zwłaszcza w pewnych okresach roku. Ale istnieją też liczne czynniki zewnętrzne, z którymi nasz kot może zetknąć się podczas podboju świata. Dotyczy to nie tylko kotów wychodzących, ale w porównywalnie dużym stopniu także kotów domowych. Mowa oczywiście o pasożytach, których ugryzienia mogą mieć różnorodne konsekwencje dla zdrowia kota.  

Źródło: pixabay.com

Pasożyty mogą powodować stany zapalne skóry, poważne reakcje alergiczne, przewlekłe problemy ze stanem zdrowia i zagrażające życiu choroby transmisyjne.  Istnieje wiele rodzajów pasożytów zagrażających zwierzętom i ludziom. Ich populacje zmieniają się z biegiem czasu.  W ostatnich latach obserwujemy bardzo szybko postępujące zmiany klimatu w naszej szerokości geograficznej, co wpływa na pojawianie się w niej coraz większej liczby pasożytów charakterystycznych dotąd dla cieplejszych klimatów. Notujemy przez to rosnącą ilość przypadków zachorowań na choroby egzotyczne.  Żeby chronić swoje zwierzę, siebie i swoich bliskich, musicie Państwo dbać o właściwą profilaktykę i leczenie wszystkich zaobserwowanych nieprawidłowości.

KLESZCZE

Kleszcze to nie tylko odrażające stworzenia, które brutalnie naruszają nasze poczucie estetyki i zaburzają harmonijną integralność pluszu lub słodkie bezwłose fałdki na ciele naszego kochanego kota. To przede wszystkim niebezpieczne pasożyty będące wektorami licznych chorób stanowiących zagrożenie dla życia naszego i naszych czworonogów.

Aktywność kleszczy rozpoczyna się wiosną, kiedy gleba osiąga temperaturę 5-7ºC i kończy się, gdy średnia temperatura powietrza spadnie poniżej 5ºC. W ostatnich latach obserwuje się znacznie wydłużony okres aktywności kleszczy. Spotyka się je nawet w środku zimy! (Zwykle po krótkotrwałym ociepleniu). 

Środowisko kleszczy

Nie jest prawdą, że kleszcze żyją na drzewach i „skaczą” na przechodzących żywicieli. Kleszcze czyhają na krzewach i roślinach do wysokości 1,5 m. Przebywają na spodniej stronie liści, głównie na ich końcach lub na gałęziach, w pobliżu ścieżek i śladów dzikich zwierząt, skąd są mechanicznie ściągane przez żywicieli.

Kleszcze występują w lasach, na łąkach, nad brzegami jezior i rzek, ale także na działkach i w miejskich parkach.

Na całym świecie znanych jest wiele gatunków kleszczy. Z upływem czasu pojawiają się w naszym kraju coraz częściej nowe gatunki kleszczy z zagranicy. Najpowszechniej spotykanym gatunkiem w Polsce jest kleszcz pospolity (Ixodes ricinus). Inne, nieco rzadziej występujące lub przywiezione z urlopu to kleszcz jeżowy (Ixodes hexagonus), kleszcz łąkowy (Dermacentor reticulatus) oraz kleszcz psi (Rhipicephalus sanguineus). Te krwiopijne pajęczaki przenoszą wiele patogenów wywołujących choroby niebezpieczne dla ludzi i zwierząt (choroby odkleszczowe). Są to m. in. Krętki Borrelia burgdorferi będące przyczyną boreliozy, wirusy odkleszczowego zapalenia mózgu, czy pierwotniaki Babesia canis będące przyczyną babeszjozy psów. 

Objawy kliniczne

  • Kleszcze można znaleźć na całym ciele, ale głównymi miejscami predylekcyjnymi ich występowania są obszary nieowłosionej i delikatnej skóry, takie jak pysk, uszy, pachy, okolica międzypalcowa, pachwinowa i wokół odbytu. Napite krwią dorosłe samice są łatwe do zauważenia na sierści i skórze.
  • Widoczne kleszcze powinny być usunięte jak najszybciej, aby uniknąć przeniesienia patogenów. Należy użyć przyrządu do usuwania kleszczy, aby całkowicie i skutecznie usunąć całego kleszcza, w tym aparat gębowy. Nie należy używać oleju, alkoholu lub eteru jako środków do usuwania oraz  unikać stosowania nacisku na kleszcza, ponieważ może to prowadzić do zwiększonego ryzyka zakażenia chorobami odkleszczowymi. Niezbędne jest staranne unieszkodliwienie usuniętych kleszczy, aby nie doszło do zaatakowania innego żywiciela lub człowieka. Stosować dopuszczone akarycydy, ponieważ nie wszystkie kleszcze, a szczególnie larwy i nimfy mogą być zauważone na żywicielu
  • Jeśli nie czujemy się na siłach by samodzielnie usuwać pasożyta, najlepiej nie zwlekać i udać się do lekarza weterynarii, który profesjonalnie wyciągnie kleszcza wbitego w skórę naszego kota.

Ochrona zwierząt przed pasożytami zewnętrznymi

Podstawowa zasada: zaleca się profilaktyczne zabezpieczenie zwierzęcia przed kontaktem z pasożytami zewnętrznymi. Najwłaściwszy preparat zaleci lekarz weterynarii. Dla uzyskania pełnej i trwałej ochrony zaleca się stosować leki przez 12 miesięcy w roku.

 

PCHŁY

Pchła kocia (Ctenocephalides felis)

Jest jedną z ponad półtora tysiąca gatunków pcheł żyjących na całym świecie. Za najbardziej powszechne a zarazem groźne uważa się pchły kocie, psie i ludzkie. Owady te są nosicielami wielu chorób zakaźnych i oraz jaj takich pasożytów jak tasiemce. W sytuacjach, gdy kot zostanie zaatakowany ogromną ilością pcheł może dojść do bardzo silnej anemii. Szczególnie zagrożone są małe kocięta. Uwagę właściciela powinno zwrócić przede wszystkim wzmożone drapanie się zwierzaka. Ukąszenia pcheł mogą być powodem bardzo poważnych objawów dermatologicznych alergicznego pchlego zapalenia skóry( APZS). Koty są atakowane przez pchły – jak nazwa wskazuje – kocie. Jednak ten gatunek może rozgościć się również w sierści innych zwierząt, takich jak pies czy szczur. 

Pchła żyje od dwóch do czterech miesięcy, a w tym czasie przechodzi przez kilka stadiów rozwoju. Dorosłe samice składają jaja, z których po kilku dniach wykluwają się larwy – nie znajdziemy ich w gęstym kocim futrze, ale w otoczeniu, w którym przebywa nasz kot - na kocyku, legowisku, w dywanie, parkiecie itd. Larwa pchły odżywia się szeroko pojętą materią organiczną - miedzy innymi odchodami dorosłych pcheł. Larwy po kilkunastu dniach przeobrażają się w poczwarki, a następnie w osobniki dorosłe żywiące się krwią zaatakowanego zwierzęcia. Tempo rozwoju tych owadów uzależnione jest od  obecności w otoczeniu ich żywiciela, czyli kota.


Bardzo trudno jest dojrzeć dorosłą pchłę na ciele naszego kota. Jeżeli już nam się to uda, możemy być pewni, że jest ich więcej, nie tylko pcheł dorosłych na skórze, ale też postaci larwalnych w naszym mieszkaniu. Zdecydowanie łatwiej zaobserwować odchody pcheł, które dość licznie będą występować na głowie, za uszami i u nasady ogona, i będą wyglądały jak małe ciemne ziarenka piasku.

Źródło: Zoetis Polska sp. z o.o.
  

Jedynie 5% populacji pcheł (dorosłe osobniki) żyje bezpośrednio na zwierzęciu. Pozostałe 95% (jaja, larwy, poczwarki) żyje w twoim mieszkaniu – szczególnie tam, gdzie lubi przebywać twój kot (legowisko, miejsce do spożywania karmy). 


Do zarażenia pchłami może dojść w każdej sytuacji. Wychodzący kot może zarazić się od innego albo może trafić na miejsce, w którym złożone zostały jaja pcheł. Pchły potrafią wejść na człowieka i razem z nim dostać się do mieszkania, w którym znajduje się kot. Jest też prawdopodobieństwo kupienia zainfekowanego legowiska, kocyka, drapaka czy zabawki.

Źródło: boredpanda.com
Aby skutecznie pozbyć się tego pasożyta, należy wyeliminować wszystkie jego stadia rozwojowe, czyli dorosłe, poczwarki, larwy oraz jaja. Lekarze weterynarii bardzo chętnie w takiej sytuacji polecają preparaty typu spot-on. W szczególności poleca się preparaty, przy których nie jest konieczne dodatkowe zastosowanie preparatów eliminujących pchły znajdujące się w domu np. w legowiskach, kocykach, pluszowej zabawce czy wycieraczce przed kuwetą. Zapytaj swojego lekarza weterynarii o preparat, który działa zarówno na zwierzęciu jak i w środowisku zabijając wszystkie stadia rozwojowe pchły.

POPRZEDNIA STRONA                                                                     NASTĘPNA STRONA                                                                

 

1 2 3 4