POCHODZENIE

Wielka Brytania

WYGLĄD

Mały, krzepki, ale nie ciężki terier, szybki i zwinny.

UŻYTECZNOŚĆ

Pies do polowania – norowiec, dziś trzymany też do towarzystwa.

WYMAGANIA

Dzisiejsza wielka popularność jack russell terierów w roli psów do towarzystwa jest trochę trudna do zrozumienia, bo pies ten jest dość wymagający. Przede w wszystkim jego temperament to po prostu dynamit – te psy są ciągle w ruchu, nos wsadzają wszędzie, i nigdy nie sprawiają wrażenia zmęczonych. Nie bardzo nadają się do miasta, bo krótki spacer na pewno im nie wystarcza, a do tego są  dość zadzierzyste i wykazują silny instynkt  łowiecki, więc spacer z nimi może być  męczący. Są to psy zdrowe, twarde, niewybredne, i nie wymagają żadnej specjalnej pielęgnacji, te o szorstkiej sierści trzeba czasem wyszczotkować.

ZDROWIE

Choć z zasady jack russell teriery to psy „nie do zdarcia”, to jednak mają skłonność do kilku chorób, które występują u nich częściej, niż przeciętnie.  Jak większość psów ras małych, cierpią czasem na chorobę Legg-Calve-Perthesa – aseptyczną martwicę główki kości udowej.  Grożny, choc dosyc rzadki, jest przetrwały przewód tętniczy, uwarunkowana genetycznie wada serca, objawiająca się szybkim przemęczeniem; może skończyć się nagłą śmiercią.

 Charakterystyczną dla wielu terierów wadą oczu jest wrodzone zwichnięcie soczewki. Spośród chorób neurologicznych występuje u tej rasy ataksja móżdżku, objawiająca się zaburzeniami ruchu i równowagi.

WŁAŚCICIEL

Najlepiej, aby właściciel jack russell teriera mieszkał na wsi i miał dużo czasu, aby psa zmęczyć. Niewybiegany, pozbawiony zajęcia jack russell terier to pies nie do zniesienia – szczekający, biegający bez sensu, gryzący, i niszczący mieszkanie.  Trzymane na wsi (byle za szczelnym ogrodzeniem) znajdą sobie zajęcie same – nieustannie będą szukać gryzoni, na pewno przekopią trawnik w pogoni za kretami, z zapałem stróżują. Psy te zupełnie  nie nadają się dla osób mało aktywnych i starszych, bo po prostu doprowadzą je do załamania nerwowego.   Mogą być towarzyszami starszych, bardzo aktywnych dzieci, wobec młodszych jack russell może być zbyt obcesowy. Inne zwierzęta domowe  (ale raczej nie gryzonie!) będzie tolerował, o ile przyzwyczai się do nich od małego.  Nadają się do rozmaitych psich sportów, wymagających szybkości, jak agility i flyball.

HISTORIA

Jack russell terrier zawdzięcza nazwę swemu twórcy, którym był wielebny  John Russell, hodujący w  swej posiadłości w hrabstwie Devon najlepsze teriery do polowania na lisa. Pochodziły one od psa o imieniu  TRUMP, a z wyglądu najbardziej przypominały starego typu foksteriery. Zdaniem ówczesnych myśliwych,  nowoczesne foksy, „podrasowane” na ringi wystawowe, nie bardzo nadawały się już do pracy.

Właściciele psów, wyhodowanych przez pastora, jak ognia unikali wystaw – sam Jack Russell nigdy nie wystawiał swoich psów, mimo, że znalazł się wśród  założycieli Brytyjskiego Kennel Klubu. To podejście przetrwało do dzisiaj – choć jack russell teriery należą do najpopularniejszych ras na Wyspach Brytyjskich, to do dziś pozostają rasą nieuznaną przez Kennel Klub. Uznana jest natomiast w Australii (1972), USA (2004) i Europie kontynentalnej. To właśnie Australia jest krajem, w którym doszło do ujednolicenia typu jack russell teriera,  stamtąd pochodzi wzorzec rasy, i psy, które rozpoczęły jej hodowlę na kontynencie.  Do dzisiaj znakomita większość jak russell terierów hodowana jest dla celów użytkowych – stały się one ulubionymi psami właścicieli koni, trzymanymi w stajniach do tępienia myszy i szczurów.

W Polsce Jack Russell teriery znane są dopiero od kilkunastu lat, ale już należą do najpopularniejszych terierów.