POPRZEDNIĄ RASĘ ZOBACZ
NASTĘPNĄ RASĘ
WRAŻENIA OGÓLNE
Pies Gotów (bo tak również się o nim mówi) to mały, mocny, nieustraszony, krótkonogi pies. Z wyglądu bardzo przypomina walijskiego corgi. Wygląd i wyraz wskazują na to, iż pies jest baczny, czujny i energiczny
POCHODZENIE
Szwecja
WYGLĄD
Niski, krótkonogi pies. Fakt, że zaklasyfikowano szwedzkiego Vallhunda do grupy szpiców nordyckich (przez dawniejszych autorów, tj. Strebel, Fitzinger), według Hänsa Räberanie oznacza właściwej przynależności do grupy tych psów. Twierdzi on, że cechy charakterystyczne dla szpicy, takie jak: "kwadratowa budowa ciała, zakręcony ogon, czy mniej lub bardziej długi włos" nie są właściwe dla typowego Valhunda, który za to posiada "głowę owczarka, szczątkowy ogon, a także jest pozbawiony instynktu polowania". Z tego też powodu Räber określa psa Gotów i spokrewnione z nim dwie rasy Welsh Corgi, a także Lancashire Heelera, jako psy zaliczane do owczarków krótkonożnych.
UŻYTECZNOŚĆ
Pierwotnie pies zaganiający bydło. Następnie pies stróżujący oraz jako szczurołap. Obecnie sportowy pies towarzyszący
WYMAGANIA
Nadaje się na pierwszego psa w rodzinie dla początkujących psiarzy. Wymaga duzo ruchu, a jego pielęgnacja jest łatwa i mało czasochłonna.
CHARAKTER
Pies Gotów to bodajże najmniej uparty i niezależny szpic. Nie jest również taki samodzielny i szczególnie łatwo go wychować. Stąd jest bardzo popularny w Szwecji jako pies rodzinny. Pies Gotów jest bardzo odważnym psem, zdolnym narzucić swoją wolę narowistemu szwedzkiemu bydłu. To niestrudzony pies pasterski, który umiejętnie unika kopnięć i jest w stanie zapędzić stado tam gdzie chce. Västgötaspets jest baczny, energiczny, nieustraszony i czujny. Jest inteligentny, wierny wobec swojej rodziny i bardzo przywiązany do dzieci, wobec których wykazuje wiele cierpliwości i jest stale gotowy do zabawy z nimi. Nadaje się do każdej rodziny, która tylko zapewni mu odpowiednią ilość ruchu.
ZDROWIE
To zdrowa rasa psów. Brak danych o charakterystycznych chorobach.
WŁAŚCICIEL
Pies ten nadaje się nawet do małego mieszkania w bloku, pod warunkiem, że zapewnimy mu sporą dawkę ruchu. To w zasadzie jedyny warunek. Pies Gotów świetnie nadaje się dla osób aktywnych, a przynajmniej lubiących spacery.
HISTORIA
Szwedzka nazwa tej rasy psów to Västgötaspets. Oznacza psa zachodnich Gotów i jest uznana przez FCI jako nazwa rdzennej, szwedzkiej rasy psów pierwotnie pochodzących z rejonów jezior Wener oraz Wetter, w południowej Szwecji. Tereny te były zamieszkane przez ludzi w młodszej epoce kamienia i brązu, a pozostałości rysunków naściennych są dowodem na wykorzystywanie przez człowieka psów do polowań. Na skutek postępującej szybko i niezależnie od regionu świata chondrodystrofi, dziedziczonej dominująco, rodzime psy zaczęły posiadać krótsze kończyny. Nie jest do końca jasne, w jaki sposób spokrewniony jest on z welsh corgi. Trudno orzec, czy wikingowie sprowadzili do Szwecji psy w tym typie szpica z Anglii. Współczesne badania kynologiczne wykazują, iż rasa rozwinęła się w Szwecji. Zaszczyt uznania i rejestracji szwedzkiego vallhunda jako szwedzkiej rasy przypadł hrabiemu Björnowi von Rosenowi. Na początku lat 40. XX wieku stwierdził on istnienie psów tej rasy. Sporządzając spis psów w hrabstwie Västergötland, zwłaszcza w okolicach miasta Vara, odkrył niewielką, lecz jednolitą w typie grupę psów. Zapoczątkowały one poważny program hodowlany, którego głównym inicjatorem był dyrektor K.G. Zettersten. Udało mu się wyhodować psy w jednakowym typie bez utraty ich instynktu pasterskiego.
Rasa została oficjalnie uznana przez szwedzki Kennel Club w 1948 r.
