POPRZEDNIĄ RASĘ ZOBACZ
NASTĘPNĄ RASĘ
WRAŻENIA OGÓLNE
Ten holenderski owczy pudel bardzo przypomina naszego rodzimego polskiego owczarka nizinnego.
POCHODZENIE
Holandia
WYGLĄD
Nieduży, lekkiej budowy pies, bardzo energiczny i skoczny.
UŻYTECZNOŚĆ
Pies owczarski, dziś trzymany głównie do towarzystwa.
WYMAGANIA
Schapendoes to naturalny, nieskomplikowany pies, który potrzebuje dużo ruchu, ułożenia i pielęgnacji. Jeszcze do niedawna aktywny, zajęty przez cały dzień pies wiejski, dziś, w warunkach miejskich, nudzi się z braku zajęcia. A znudzony jest hałaśliwy i nadpobudliwy. Trzymany na wsi jest bardzo dobrym, niekiedy zbyt głośnym stróżem. Szybki i nadzwyczaj skoczny, swą dzisiejszą karierę zawdzięcza przede wszystkim doskonałym wynikom, osiąganym w agility. Dokładnie czesać i szczotkować trzeba go przynajmniej raz w tygodniu i kilka razy do roku kąpać, ponadto warto codziennie umyć i wyczesać brodę oraz sprawdzić stan uszu, by uchwycić ewentualne oznaki zapalenia, które zdarza się dość często. Pies ten jest niewybredny i doskonale wykorzystuje pokarm, toteż trzeba pilnować, aby nie utył.
CHARAKTER
Cechy pożądane w danej rasie:
- żywiołowość i energiczność
- chęć do nauki i pracy
- nieskomplikowany, naturalny charakter
ZDROWIE
W rasie tej problemem jest zapalenie uszu i rozmaitego rodzaju uczulenia, najczęściej na tle pokarmowym. U schapendoesów zdarza się dysplazja stawów biodrowych, ponadto występuje kilka chorób oczu, w tym uwarunkowany genetycznie postępujący zanik siatkówki (PRA) i wrodzona zaćma. Częsta jest niedoczynność tarczycy; psy, u których występuje niedobór hormonów produkowanych przez ten gruczoł, są apatyczne, tyją, wydrapują się i wygryzają sierść. Konieczne jest podawanie syntetycznych hormonów. Poza tym są to psy długowieczne, dożywające w dobrej formie nawet i 15 lat.
WŁAŚCICIEL
Schapendoes to pies dla osób aktywnych, które zapewnią mu dość ruchu i zajęcia – niewychowany i niewybiegany może być męczący. Jest doskonałym towarzyszem starszych dzieci i aktywnych seniorów, bardzo lubi zabawy i aportowanie. Szkolenie może przynieść wiele satysfakcji, bo jest to pies bardzo inteligentny i uczy się szybko. Psy tej rasy świetnie sprawdzają się w rozmaitych psich sportach. Schapendoes jest łagodny, bez problemów dogaduje się z innymi zwierzętami, nie jest agresywny wobec obcych psów, natomiast wobec nieznanych ludzi psy te są raczej nieufne.
HISTORIA
Schapendoes jest przedstawicielem tej samej grupy psów owczarskich, co polski owczarek nizinny. Pochodzą one z Tybetu, a do Europy dostały się z migrującymi z Azji plemionami koczowniczych pasterzy. Kudłate psy do pasienia owiec znane były pod nazwą „pudli owczarskich” (nazwy „pudel” używa w tym znaczeniu w XVIII wieku polski przyrodoznawca, ks. Kluk). Ich wczesna historia jest słabo udokumentowana. Populacją wyjściową dla współczesnego schapendoesa były psy owczarskie z Drenthe i Nord Veluve, przedstawiane na obrazach XIX-wiecznego malarza Cunaeusa i opisywane pod nazwą „siep”. Ich planowa hodowla rozpoczęła się tuż przed II Wojną Światową, za sprawą dwójki holenderskich kynologów - Toepoela i Jungelinga, którzy wyszukali typowe egzemplarze i doprowadzili do ich pokazania na wystawie w Drenthe (1940) i Amsterdamie (1942). Większość dzisiejszych scahpendoes pochodzi od czterech zaledwie egzemplarzy, zapisanych w księdze rodowodowej pod imionami Pluis, Noel, Roetje i Astra. Klub rasy powstał w roku 1947, a uznano ją ostatecznie w roku 1970. Te praktyczne, mało wymagające i bystre psy szybko zrobiły sporą karierę, nie tylko w ojczyźnie, ale przede wszystkim w Skandynawii. Jest to pies bardzo podobny do polskiego owczarka nizinnego, stąd zapewne u nas nie spotkał się jeszcze z zainteresowaniem. Na polskich wystawach pojawiają się pojedyncze egzemplarze.
