POPRZEDNIĄ RASĘ ZOBACZ
NASTĘPNĄ RASĘ
WRAŻENIA OGÓLNE
Aussie coraz częściej widać szczególnie wśród psich zawodników sportowych. Owczarki te są inteligentne, chętnie i szybko się szkolą, ale nie są wcale łatwe w wychowaniu. Bez wątpienia można szkolić je w różnych kierunkach.
POCHODZENIE
USA
WYGLĄD
Średniej wielkości pies roboczy, harmonijnie zbudowany, mocny, ale nie ciężki.
UŻYTECZNOŚĆ
Pies owczarski i do pasienia bydła, dziś trzymany do towarzystwa.
WYMAGANIA
Owczarek australijski to pies pracujący. Życie w roli wyłącznie psa do towarzystwa to dla niego za mało. Jest bardzo aktywny (psy z linii wystawowych trochę mniej, niż te z linii pracujących), ale nie wystarczy mu tylko ruch i bieganie – powinien jeszcze coś robić. Do wyboru jest wiele zajęć – od pasienia, przez agility, flyball, frisbee, po szkolenie posłuszeństwa, i tak zwany taniec z psem. Owczarka australijskiego można trzymać w mieście, ale tylko pod warunkiem, że poświęci mu się codziennie nie marne pół godzinki na spacer, ale więcej niż godzinę ( a w weekend i więcej) na zabawy i ćwiczenia. Inaczej zdemoluje mieszkanie, a z czasem popaść może w zachowania obsesyjne lub agresywne. Pod innymi względami nie jest to pies wymagający, potrzebuje tylko regularnego szczotkowania i czesania.
CHARAKTER
Cechy pożądane w danej rasie to:
- inteligencja
- chęć do pracy i szkolenia
- energiczność
- umiłowanie ruchu i zajęcia
- przywiązanie do rodziny
- nieufność w stosunku do obcych
ZDROWIE
Najczęściej spotykane u owczarków australijskich choroby, uwarunkowane genetycznie, dotyczą oczu i aparatu ruchu. Najczęstszą choroba oczu jest dziedziczna zaćma, przekazywana jako cecha dominująca, ale o niepełnej penetracji, stąd występować może w różnym wieku i z różnym natężeniem. Dość często zdarza się anomalia oka collie (CEA), uwarunkowana genem recesywnym, który można wykryć testem DNA. Inne choroby oczu mogą wystąpić tylko w przypadku potomstwa dwóch osobników o umaszczeniu marmurkowym, dlatego z zasady unika się takich kojarzeń. U owczarków australijskich zdarza się dysplazja stawów biodrowych (HD).
WŁAŚCICIEL
Owczarek australijski to pies dla ludzi aktywnych i sprawnych, o sportowym zacięciu, dysponujących sporą ilością czasu. Nie nadaje się dla osób mocno starszych i mało sprawnych. Będzie świetnym towarzyszem nastolatka, zwłaszcza takiego, który chce się pochwalić osiągnięciami sportowymi swego psa. Owczarki australijskie są inteligentne i karne, szkolenie ich dostarczyć może wiele satysfakcji. W miastach jest już wiele sekcji agility i innych psich sportów, a gdy ktoś mieszka na wsi, można pomyśleć o nabyciu kilku owiec, wtedy pies będzie miał zapewnione stałe zajęcie. Owczarki australijskie dobrze rozumieją się z końmi, nie stwarzają problemów w kontaktach z innymi psami i zwierzętami domowymi.
HISTORIA
Mimo nazwy, owczarek ten jest rasą amerykańską. Pochodzi od psów z Półwyspu Iberyjskiego, przywożonych wraz z hiszpańskimi owcami do Meksyku; już około 1540 roku istniały tam posiadłości, w których trzymano po kilka tysięcy owiec, pilnowanych przez pasterzy i psy ze Starego Kraju, najczęściej z Kraju Basków. Hiszpańscy osadnicy wyprawiali się w poszukiwaniu nowych terenów na północ, kolonizując zachodnie wybrzeże dzisiejszych Stanów Zjednoczonych, przyłączone do tego kraju dopiero w roku 1848. W amerykańskich teraz stanach: Kalifornii, Arizonie, Idaho i Kolorado hodowla owiec, a później bydła, pozostawała ważną gałęzią gospodarki przez stulecie, a liczne źródła poświadczają, że pomocnikami pasterzy i kowbojów były psy, nazywane najczęściej „blue bobtails”. Kiedy w początkach XX wieku sprowadzano do Ameryki stada szlachetnych owiec merynosowych z Australii, wtedy i do psów przylgnęła etykietka „australijskich”. Zachowane z tego czasu rodzinne fotografie farmerów pokazują psy, niewiele różniące się od dzisiejszych. Szerzej znane stały się one w latach 50tych zeszłego wieku, za sprawą wędrujących po całych stanach pokazom rodeo i jazdy westernowej, na których popisom jeździeckim kowbojów towarzyszyły iście cyrkowe sztuczki psów. W 1957 roku powstał w Arizonie pierwszy klub hodowców tej rasy; w latach siedemdziesiątych było ich już tyle, że utworzono dwie federacje - w Oregonie (ASCA) i w Kalifornii (IASA). Wspólny wzorzec przyjęto w roku 1980; Amerykański Kennel Club uznał owczarki australijskie w 1993. W Polsce hodowane są od kilku lat.
