POPRZEDNIĄ RASĘ ZOBACZ
NASTĘPNĄ RASĘ
WRAŻENIA OGÓLNE
Mastino napoletano to pies o imponującym wyglądzie. Jest duży, ciężki, masywny oraz krępy. Wygląd ten budzi podziw i respekt.
POCHODZENIE
Włochy
WYGLĄD
Duży, ciężki masywny pies o luźnej, pomarszczonej skórze i groźnym wyglądzie.
UŻYTECZNOŚĆ
Pies stróżujący.
WYMAGANIA
Mastino napoletano z pewnością nie jest psem dla każdego. Nadaje się na stróża dużych posiadłości podmiejskich, natomiast próby trzymania tych psów w mieszkaniach są zwyczajnym szaleństwem. Zwierzęta te są na to za duże, zbyt agresywne, a przede wszystkim potwornie się ślinią, chyba najbardziej ze wszystkich psów. Są mało aktywne i nie pobudzają się z byle powodu, ale podrażnione są naprawdę niebezpieczne i staja się wówczas zaskakująco szybkie. Jako stróż mastino ma niewiele psów równych sobie. Mało szczeka i nie interweniuje z błahego powodu. W naszym klimacie zimą marznie. Co ciekawe, źle znosi upały. Nie jest to pies spacerowy, powinien przebywać na dużym, ogrodzonym terenie, gdzie sam dawkuje sobie aktywność. Młode mastino potrzebują bardzo starannego i dobrego karmienia i nie należy ich nigdy forsować. Sierść, którą pies gubi w niewielkiej ilości stale, nie wymaga pielęgnacji, natomiast często sprawdzać należy stan skóry.
CHARAKTER
Cechy pożądane w danej rasie:
- popęd obronny
- przyjacielski w stosunku do domowników
- instynkt stróżujący
ZDROWIE
Mastino napoletano z pewnością nie należy do ras zdrowych. Plagą jest dysplazja stawów biodrowych (HD), nie ma chyba psa tej rasy o idealnych stawach biodrowych. Wyeliminowanie tej choroby wymagałoby pewnie znacznej zmiany budowy. Podobnie rzecz się ma ze spondylozą – zwyrodnieniem kręgów. U młodych mastino często występuje młodzieńcze zapalenie kości, które mija samoistnie przy odpowiednim karmieniu i odchowie. Jak wszystkie psy duże i masywne, tak i mastino narażony jest na śmiertelnie groźny skręt żołądka, dlatego psy tej rasy trzeba karmić częściej, niż raz dziennie, a po jedzeniu muszą mieć zapewniony całkowity spokój. Częste są uczulenia, zapalenia i grzybicze zakażenia skóry, zwłaszcza u psów maści rozjaśnionej – błękitnej i beżowej.
WŁAŚCICIEL
Właściciel mastino musi być osobą silną fizycznie i psychicznie, aby był w stanie zapanować nad psem. Wobec swojej rodziny pies ten nie jest agresywny, jednak już sama jego wielkość i siła powodują, że nie nadaje się on dla dzieci ani osób starszych. Przy posiadaniu mastino trzeba zachowywać dużą rozwagę, bo pies ten może być naprawdę groźny, a nikomu chyba nie jest potrzebny nieopanowany agresor. W żadnym razie nie wolno w nim rozbudzać agresji, inne szkolenie, ze względu na budowę psa i jego charakter, raczej nie wchodzi w rachubę. Mastino może być groźny dla innych psów i zwierząt domowych.
HISTORIA
Mastino napoletano jest potomkiem rzymskich molosów, które z kolei pochodziły z Azji i znane były już w czasach antycznych. Po upadku imperium psy przetrwały na wsiach, gdzie wykorzystywano je do stróżowania i do pomocy rzeźnikom. Nie wyglądały tak jak dzisiejsze mastino, a raczej jak cane corso, które można uznać za formę wyjściową dla neapolitańskich olbrzymów. Co ciekawe, o rasie nazwanej „mastino napoletano” nie wspominają żadne wcześniejsze źródła, w których wiele jest wzmianek o psach korsykańskich. Planowa hodowla mastino napoletano rozpoczęła się dopiero tuż przed II Wojną Światową, a tuż po niej, w roku 1946, na wystawie w Castel dell’Oro pokazano osiem psów, jeszcze pod nazwą „cane presa”. Za ojca współczesnych mastino uważany jest doktor Piero Scanziani, sędzia na owej wystawie, który rozpoczął hodowlę tej rasy w Rzymie. To on jest autorem pierwszego wzorca rasy i założycielem klubu jej hodowców. Włoski związek kynologiczny uznał mastino w roku 1949, a w latach 70. stała się znana w Europie. Psy te były bardzo poszukiwane i niezwykle drogie. O agresji mastino opowiadano wówczas rzeczy niestworzone. Gorsze czasy przyszły dla nich pod koniec zeszłego wieku, gdy psy agresywne wyszły z mody, a priorytetem w hodowli stało się zdrowie, a rasa ta do szczególnie zdrowych z pewnością nie należy. W Polsce mastino napoletano hodowane są od początku lat 80. Początkowo wzbudziły duże zainteresowanie, ale dzisiaj jest ich już znacznie mniej.
