Oczekiwanie na szczenięta jest wyjątkowe. To czas ekscytacji, radości, ale też niepokoju i obaw. Zastanawiamy się, czy wszystko przebiegnie prawidłowo i bez większych komplikacji. Niejeden z nas zastanawia się, czy wizyta lekarza weterynarii jest nieunikniona. Bez paniki. Najważniejsze to zachować spokój i opanowanie.
Źródło: Shutterstock
Długość psiej ciąży wynosi około 63 dni. Sprawą normalną i nie zagrażającą życiu suki jest ciąża dłuższa bądź krótsza o około tydzień. Niemniej jednak wskazana jest wtedy kontrola weterynaryjna. Suka w ciąży powinna mieć zapewniony spokój i ciche otoczenie. Wydarzenia towarzyszące całej ciąży muszą być miłe i pozytywne, ponieważ silnie wpływają na przyszłe szczenięta. Nie możemy zapominać o odpowiedniej diecie. Ciężarna suka potrzebuje lepszego i bogatszego w substancje odżywcze pokarmu.
Kiedy zbliża się moment rozwiązania suka staje się na ogół zaniepokojona. Spaceruje w tę i z powrotem, nie może znaleźć sobie odpowiedniego miejsca, sapie, kładzie się i wstaje. To całkiem normalne. Powinniśmy przygotować odpowiednio wcześniej legowisko z czystą pościelą - nie musi być nowa, ale koniecznie sterylna! Umieśćmy posłanie w miejscu cichym, spokojnym i ciepłym (około 30-32 stopni Celsjusza).
Poród jest procesem naturalnym, w który nie należy ingerować bez potrzeby. Bądźmy jednak w pobliżu i obserwujmy go, na wypadek gdyby nasza przyszła mama potrzebowała pomocy. Kiedy pojawiają się skurcze, suka zaczyna dyszeć i szybciej oddychać, a śluz wydostający się z jej pochwy traci przejrzystość, oznacza to, że wkrótce pojawi się pierwsze szczenię.
Interwencja lekarza weterynarii jest konieczna gdy:
|
Ciąże psów są zazwyczaj mnogie, czasem zdarza się ciąża pojedyncza, występuje u psów małych ras z wąskimi biodrami, np. boston terier, buldog francuski, czasem york. |
Każdy piesek przychodzi na świat w oddzielnym worku owodniowym. Matka odgryza pępowinę i zjada łożysko. Należy jej na to pozwolić, to jej instynktowne zachowanie, które wzmacnia więź z maluchem i jest odpowiedzialne za produkcję mleka. Narodziny następnych szczeniąt są już łatwiejsze od narodzin pierwszego. Suka wylizuje każde z nich pobudzając tym samym proces oddechowy malucha. Po przyjściu wszystkich szczeniąt na świat suka potrzebuje odpoczynku. Należy zostawić ją w spokoju, nie zapominając o misce z wodą. Jeżeli jej zachowanie nie wykazuje żadnych niepokojących objawów możemy być spokojni. Nie zapominajmy o zmianie posłania na świeże co jakiś czas i nie obawiajmy się kiedy suka pokaże zęby na widok obcego człowieka czy dziecka. Przez pierwsze dni samica broni swojego gniazda, jest to instynktowne i całkiem normalne zachowanie.
Zdarza się, że suka po porodzie zostawia małe, nie odgryza pępowiny i nie wylizuje szczeniąt. Wtedy musimy przejąć inicjatywę. Należy wziąć nożyczki zdezynfekowane alkoholem i przeciąć pępowinę. Za pomocą czystego ręcznika trzeba pozbyć się łożyska i potrzeć energicznie szczenię by pobudzić je do oddychania. W takiej sytuacji powinniśmy bacznie obserwować sukę, by nie położyła się na pieskach i nie zadusiła ich.
Narodziny szczeniąt to dla nas zupełnie nowa sytuacja. Opieka nad świeżo upieczoną mamą i szczeniętami nie należy do najłatwiejszych i wymaga wielkiej odpowiedzialności. To również bardzo czasochłonne zadanie. Z każdym dniem jednak maluchy będą coraz bardziej samodzielne, a suczka silniejsza. Obserwacja dorastających szczeniąt to najlepsza rekompensata za trud włożony w przedsięwzięcie jakim jest poród.
ŹRÓDŁO: Materiały dydaktyczne Europejskiego Studium Psychologii Zwierząt, Międzyborów 2009; Juliette Cunliffe, The Encyclopedia of Dog Breeds, Parragon Books Ltd, 2005; Pierre Rousselt-Blanc, Larousse, Larousse Paris 2006
