Niejednokrotnie zdarza się, że w trakcie zabawy albo pieszczot z psem wyczuwamy pewnego rodzaju uwypuklenie. Najczęściej pojawia się ono w okolicach jamy brzusznej. Takie zgrubienie to najczęściej przepuklina, dlatego też nie warto tego ignorować i jak najszybciej udać się do lekarza weterynarii.
Jak leczyć przepuklinę u psa?
Źródło: pixabay.com
Przepuklinę możemy zauważyć w momencie, kiedy narządy jamy brzusznej albo tkanka tłuszczowa "przedzierają się" przez słabe punkty w tkance łącznej albo mięśniach. Innymi słowy, pojawia się w miejscach na ciele, które mają obniżoną odporność.
Przepuklina jest patologicznym uwypukleniem na jamie ciała, które może przypominać guzka, szczególnie widocznego u szczeniaków albo u psów z krótką sierścią. Jest dobrze wyczuwalny, w związku z czym najczęściej zdarza się, że przepuklinę "znajdujemy" w trakcie zabawy z psem albo jego głaskania.
Przepuklina u psa składa się z czterech części, to jest z wrót, kanału, worka oraz jego zawartości. Wrota to po prostu otwór, przez który worek przepukliny dostaje się "na zewnątrz" wraz z zawartością. Worek to wypuklenie otrzewnej, w której zawartością może być tkanka tłuszczowa albo narządy znajdujące się w jamie brzusznej zwierzaka.
Przepukliny u psów przyjmują różnorodne rozmiary. Jest to zależne przede wszystkim od ubytkach w ścianach brzucha zwierzęcia oraz z ilości tłuszczu brzusznego. Rzeczony tłuszcz może bowiem wystawać z otworu, jednak zwykle jest to okresowy problem. Jeśli jednak w przepuklinie znajdują się narządy, takie jak - najczęściej - jelita, wówczas sytuacja wymaga natychmiastowej interwencji weterynarza. Wszystko jest spowodowane możliwą utratą dopływu krwi do tych narządów. W efekcie zaczynają one powoli obumierać. Należy zatem mieć świadomość, że przepuklina może być bardzo groźna nie tylko dla zdrowia psa, ale i życia. Jednocześnie można ją wyleczyć, jednak należy natychmiast udać się ze stworzeniem do weterynarza.
Przepuklina - jak już wcześniej wspomniano - jest pewnego rodzaju guzkiem albo uwypukleniem. Często przybiera formę miękkiego, wystającego pęcherzyka. Twór tego typu najczęściej pojawia się na brzuchu, jednakże może także być zlokalizowany w okolicach krocza, pachwin i innych partii ciała.
Co więcej, przepuklina u psa łączy się z pewnymi objawami. Jeśli u psa występuje kaszel, duszności, wymioty, brak apetytu oraz nadmierne ślinienie się, mogą to być symptomy pojawienia się tworu, które nie widzimy lub nie wyczuliśmy. W takim wypadku należy niezwłocznie udać się do weterynarza ze zwierzakiem. Specjalista wykona badania kliniczne, a następnie oceni zagrożenie dla zdrowia lub życia psa. Po otrzymaniu wyników, ustala także leczenie objawów oraz - ewentualnie - podejmuje decyzję o operacji usunięcia przepukliny.
W rzeczywistości rodzajów przepuklin u psów jest kilka. Dzielimy je zasadniczo na sześć typów, które różnią się między innymi lokalizacją, a także powodem występowania. Warto je poznać, aby wiedzieć, z czym mamy do czynienia w przypadku, kiedy wykryjemy o swojego zwierzaka uwypuklenie.
Przepuklina pachwinowa u psa - jak sama nazwa wskazuje - najczęściej pojawia się w okolicach pachwiny, czyli wewnętrznej części tylnej nogi, która przylega do ciała. Ten rodzaju przepukliny może mieć różne rozmiary, jednak jeśli guzek jest zbyt duży, to istnieje spore ryzyko, że znajdują się w nim części jelit, pęcherza albo macicy. W takim wypadku możemy narazić zwierzaka na zagrożenie życia, dlatego warto skontaktować się z weterynarzem. Przepuklina pachwinowa zwykle pojawia się u psa w średnim wieku, w tym szczególnie u suk będących w ciąży. Wówczas konieczne jest wykonanie jak najszybszej operacji.
Przepuklina pępkowa u psa występuje najczęściej i jest zlokalizowana zwykle tuż za mostkiem. To najczęściej twór wrodzony, który może - zgodnie z nazwą - pojawiać się w miejscu pępka, który zastępuje mała wypukłość.
Przepuklina pępkowa u szczeniaka to dość częsty problem. Warto udać się do weterynarza, aby skonsultować go ze specjalistą. Najczęściej jednak weterynarz zaleca masowanie przepukliny.
Przepuklina kroczowa powstaje w momencie, kiedy dochodzi do pękania mięśni miednicy. Wówczas treść jamy brzusznej pojawia się w okolicach odbytu. Nie każdy ma również świadomość, że tego typu rodzaj przepukliny u psa szczególnie dotyka określonych typów ras.
Przepuklina przeponowa pojawia się, kiedy w przeponie jest otwór pozwalający narządom wewnętrznym przejść do jamy klatki piersiowej. W takim wypadku pies może mieć problemy między innymi z oddychaniem. Zwykle powodem takiej przepukliny może być genetyka albo przebyty uraz.
Przepuklina otrzewnowo-osierdziowa to taka, która rozwija się jeszcze przed narodzeniem szczeniaka, kiedy znajduje się on w łonie matki. Taki twór jest związany z wadami osierdzia u psa. Można ją leczyć, jednakże niezbędne są regularne kontrole u weterynarza.
Przepuklina rozworu przełykowego jest ostatnim rodzajem takich tworów. Jest związana z tym, że część żołądka wciska się do przepony. Zwykle w miejscu, gdzie przełyk złącza się z żołądkiem.
Sporo osób błędnie uważa, że przepuklinę u psa można po prostu usunąć operacyjnie i w ten sposób szybko pozbyć się problemu. Niestety, weterynarz - zanim podejmie decyzję o zabiegu - poddaje zwierzaka badaniom klinicznym, dokładnie sprawdza i ogląda uwypuklenie, a następnie mówi o tym, co dalej. Niejednokrotnie również wykonuje zdjęcia RTG albo poddaje czworonoga USG.
Sam zabieg jest nieco skomplikowany, ale należy do operacji rutynowych. Z całą pewnością interwencji chirurgicznej wymagają te przepukliny, których zawartość tworzą narządy wewnętrzne.
Niewielkie przepukliny jednak mogą "zamknąć się" samodzielnie, bez żadnego leczenia. Jeśli jednak występują u psów powyżej czwartego miesiąca życia, wówczas możliwe jest wprowadzenie odpowiednich metod w celu eliminacji tworu. Przepukliny pępkowe nie są groźne, znikają zwykle do momentu, kiedy pies będzie gotowy na zabieg kastracji lub sterylizacji.
Przepuklina pępkowa u szczeniaka może być leczona w nieco inny sposób, niż u psa dorosłego. Jak już wspomniano, dla kilkumiesięcznych zwierzaków przepukliny są dość normalne, ale jeśli nie znikną po pewnym czasie, może okazać się, że operacja będzie niezbędna.
To, czy zabieg się powiedzie, jest zależne od wielkości przepukliny, rodzaju uszkodzeń oraz tego, w jakim stanie są narządy. Zdecydowana większość operacji jednak przebiega bez jakichkolwiek komplikacji.
Pomimo że przepuklina u szczeniaka może być problemem kosmetycznym, to jednak nie wolno go bagatelizować. W niektórych przypadkach stanowi poważne zagrożenie dla życia psa. Brak interwencji może bowiem wiązać się nawet ze śmiercią zwierzaka. Nawet najmniejsze twory warto więc skonsultować z weterynarzem, który ustali, co robić dalej i czy należy zastosować leczenie.
