U psów, tak jak u ludzi, pośrodku czaszki znajduje się chrząstka, która ułatwia przeciśnięcie się na świat. Czasami w wyniku np. chorób genetycznych nie twardnieje z wiekiem, co wiąże się ze sporymi problemami w przyszłości. Tylko niektóre rasy psów znajdują się w grupie ryzyka, a wśród nich popularne rasy miejskie.
Źródło: Shutterstock
Ciemiączko jest jeszcze niezmineralizowaną tkanką czaszki u nowonarodzonych szczeniąt. Dzięki niemu stosunkowo duża główka szczeniaka może bezproblemowo przecisnąć się przez drogi rodne suki.
Fizjologiczne zarasta ono w ciągu najbliższych kilku tygodni życia szczeniaka. Jednakże zdarzają się przypadki niezarośniętego ciemiączka czego powodem jest wada genetyczna. Zjawisku temu sprzyja także niedobór witaminy D, wapnia, hormonalne zaburzenia kostnienia oraz zaburzenia przemiany materii.
Rasami predysponowanymi są małe rasy psów. Prym wiedzie yorkshire terier, chihuahua, shih-tzu, japoński chin, pudel miniaturowy, jamnik króliczy, pinczer, pekińczyk, mops, szpic, maltańczyk, chiński grzywacz.
O ile rodzą się jakiekolwiek wątpliwości co do prawidłowego zarastania ciemiączka, warto wyjaśnić to u lekarza weterynarii np. podczas rutynowej wizyty związanej ze szczepieniami czy odrobaczaniem.
Bywa i tak, że niezbędne staje się wykonanie badań dodatkowych jak choćby określenie poziomu hormonów tarczycowych, gdyż w niedoczynności tarczycy występują problemy z zarastaniem ciemiączka.
Rokowanie zależy od wielkości niezarośniętego ciemiączka i wieku psa. Im pies starszy tym szanse na zarośnięcie stają się mniejsze.
