Cz. V. Pozostałe kwestie przy wyborze psa sportowego

Wiek
Myślę, że ktoś, kto decyduje się na sportowego psa, ma sporo wolnego czasu, ewentualnie jest w stanie  znaleźć sposób lub tak ułożyć sobie plan dnia, aby pupilowi poświęcić jak najwięcej czasu. Jeżeli mamy dużo wolnego czasu (pracujemy w domu, uczymy się lub studiujemy), warto kupić szczeniaka i zabrać go od hodowcy w wieku 7-8 tygodni. Szczenięta w tym wieku najlepiej przystosowują się do zmiany otoczenia i nowego opiekuna. Wychowując szczenię mamy możliwość od samego początku kształtowania osobowości i zachowania psa. Początkowy etap wychowania i szkolenia młodego pieska da nam solidne podstawy do rozpoczęcia specjalistycznego szkolenia w wybranej przez nas dyscyplinie czy kilku dyscyplinach sportowych. Mamy także wpływ na jego rozwój fizyczny. Od początku możemy zadbać o właściwą dietę przyszłego sportowca i w taki sposób prowadzić treningi, by nie wyrządzić mu szkody, ale jednocześnie jak najlepiej, stopniowo przygotowywać jego organizm do wytężonej pracy. Jeśli mamy trochę mniej wolnego czasu, ponieważ pracujemy przez osiem godzin poza domem, warto dogadać się z hodowcą i wybranego przez nasz psiaka odebrać trochę odchowanego. W tym czasie hodowca nauczyłby naszego szczeniaka zachowywania czystości w domu, podstawowych komend, chodzenia na smyczy czy zostawania przez jakiś czas samemu. To oczywiście łączy się z większymi kosztami, no i nie każdy hodowca na taki układ może się zgodzić.

Jeśli nie mamy zbyt dużo czasu na wychowywanie psa, weźmy szczeniaka trochę starszego. Źródło: Shutterstock

Czasami zdarza się tak, że kilka czy jeden szczeniak nie został od razu sprzedany i może być już trochę podrośnięty. Ale czekanie na takie okazje to jak wygrana na loterii. Poza tym, też zastanawia fakt, dlaczego akurat ten osobnik nie został wybrany przez innych nabywców. Wiadomo, że budowa czworonoga i jego charakter są nadzwyczaj istotne przy wyborze psa sportowego.

Może się zdarzyć tak, że nie mamy czasu i chęci zajmowania się szczenięciem. Chcielibyśmy psa sportowego, z którym już od razu moglibyśmy intensywnie ćwiczyć bez obawy o jego rozwój i zdrowie. Wtedy należy rozejrzeć się na forach internetowych. Być może ktoś chce oddać lub sprzedać dorosłego psa. Nie raz zdarza się, że ludzie zmuszeni różnymi życiowymi sytuacjami oddają psy przygotowane do jakiejś dyscypliny sportowej, bądź psy o doskonałych predyspozycjach do sportu. Decydując się na zakup takiego psa trzeba jak najwięcej się o nim dowiedzieć, a przede wszystkim dlaczego ktoś chce go oddać czy sprzedać. Watro też upewnić się, czy osoba ta mówi prawdę. Wystarczy popytać sąsiadów czy znajomych osoby oddającej psa. Taki pies może mieć problemy behawioralne, z którymi nie koniecznie będziemy w stanie sobie poradzić. Taki pies może być agresywny w stosunku do pobratymców lub ludzi, a pamiętajmy, że na większość zawodów i egzaminów psy agresywne nie mają prawa wstępu. Dlatego należy dowidzieć się o prawdziwą przyczynę oddania psa.

Płeć
Nie ma różnicy, jeśli chodzi o szybkość i łatwość uczenia się, pomiędzy psem a suką. Obie płcie są równie inteligentne. Suki od psów są znacznie mniejsze i lżejsze, ale główna różnica pomiędzy psem a suką odnosi się do ich osobowości. Psy przejawiają większą skłonność do dominacji nad właścicielem, bywają bardziej agresywne w stosunku do innych psów, wykazują większe skłonności do zabawy, większą aktywność, są bardziej terytorialne, ale gorzej znoszą towarzystwo dzieci. W licznych badaniach nad osobowością psów i suk okazało się, że płeć piękna jest bardziej podatna na szkolenie w zakresie posłuszeństwa, tzn. że jest łatwiejsza w prowadzeniu, szybciej podporządkowuje się człowiekowi. Poza tym lepiej radzi sobie z dziećmi i intensywniej domaga się zainteresowania ze strony właściciela. Nie jest to jednak regułą. Suka też może okazać się dominująca i trudna w podporządkowaniu się. Równie dobrze może być doskonałym nieustraszonym obrońcą, a pies może świetnie dogadywać się z dziećmi.

Przyglądając się wynikom badań nad osobowością płci, można dojść do wniosków, że w niektórych dyscyplinach psy i suki powinny radzić sobie lepiej. Np. w sportowym posłuszeństwie suki mogłyby odnosić większe sukcesy niż ciężej podporządkowujące się samce. Z kolei te drugie, z natury bardziej dominujące, odważne, chętniejsze do zabawy i agresywniejsze, lepiej radzą sobie w sportach ringowych. Pracujące w policji psy jako patrolowo-obronne to w większości właśnie samce.

Wydaje mi się, że wybierając psa sportowego warto zwrócić uwagę na jego płeć i zastanowić się, do której dyscypliny jej osobnicze cechy będą bardziej pasowały. Trzeba też wziąć poprawkę na własne umiejętności szkoleniowe i energię, którą się odznaczamy. Czy na pewno poradzimy sobie z dominującym, silnym psem?

Musimy również rozważyć sposób antykoncepcji, jeśli zdecydujemy się na sukę, która dwa razy w roku ma cieszę i praca oraz szkolenie jej w tym czasie jest bardzo trudne, zaś pies dekoncentruje się w pobliżu grzejącej się suki. Można powiedzieć, że pies goni się przez cały rok. Wprawdzie sprawy związane z rozrodem rozwiązuje sterylizacja, więc warto ją rozważyć.

Pielęgnacja niektórych ras jest bardzo wymagająca. Źródło: shutterstock

Pielęgnacja
Wśród wielu ras użytkowych odnajdujemy prawdziwe psie piękności, ale te piękności trzeba pielęgnować. Decydując się na psa z długą sierścią czy też takiego, który wymaga strzyżenia i/lub trymowania (teriery, pudle, sznaucery), trzeba zastanowić się, czy będziemy mieli ochotę i czas żeby zająć się pięknym futrem czworonoga. Ćwiczyć z psem będziemy prawie codziennie, niezależnie od pogody, a futrzaki mają to do siebie, że niestety po intensywnym treningu czy spacerze na sierści przynoszą błoto, piasek, liście, wodę, śnieg, lód czy też inne śmieci…

Koszty utrzymania
W posiadanie psa do naszego domowego budżetu na kilkanaście lat wpisują się stałe koszty związane z jego utrzymaniem, takie jak: żywienie, na którym w przypadku pracującego psa niewolno oszczędzać (im większy pies, tym więcej będzie nas kosztował), pielęgnacja (zabiegi u groomera, akcesoria i kosmetyki do pielęgnacji psiej sierści), akcesoria (smycze, miski, zabawki), specjalistyczny sprzęt (w zależności od dyscypliny, jaką uprawiamy), szkolenie (kursy psiego przedszkola, kursy specjalistyczne, warsztaty, seminaria itp.), egzaminy i zawody (wiążą się z różnymi opłatami), koszty podróży (sprzęt, paliwo, noclegi, bilety – to największe koszty w przypadku utrzymywania psiego sportowca) oraz usługi weterynaryjne (obowiązkowe szczepienia, wizyty kontrolne, pomoc w przypadku kontuzji, rehabilitacja). Jeśli chcemy cieszyć się z uprawiania z naszym czworonogiem psiej dyscypliny sportowej, to tych kosztów nie unikniemy. Nie należy się tym jednak tak przerażać. Wszystkie te koszty z wyjątkiem opłat związanym z egzaminami, zawodami i wyjazdami na zawody są stałymi kosztami w przypadku trzymania psa, z którymi ludzie od wieków sobie radzą.

Niektórzy zawodnicy, by zminimalizować wydatki na koszty związane z podróżami i noclegami, dogadują się między sobą zrzucając się na paliwo, wynajmując pokoje kilkuosobowe, oferując noclegi u siebie lub śpią pod namiotami. Niejednokrotnie, jak to w przypadku wielu dyscyplin sportowych, zawodnicy poszukują sponsorów. Tak się dzieje w przypadku zawodów międzynarodowych rozgrywanych zagranicą, gdzie koszty są już naprawdę bardzo wysokie.

Czas
Decydując się na posiadanie psa użytkowego i uprawianie z nim dyscypliny sportowej „podpisujemy” zobowiązanie na całe psie życie, że zajmiemy się jego potrzebami i zapewnimy mu dostatecznie dużo ruchu oraz zajęcie, których tak bardzo potrzebuje, by czuć się spełnionym psem. Rasy użytkowe mają ogromne potrzeby. W przypadku tych psów nie możemy zrezygnować z aktywności tylko dlatego, że w dyscyplinie, którą wybraliśmy, nie odnośmy sukcesów, albo zwyczajnie jej uprawianie nam się znudziło. O ile z danej dyscypliny możemy się wycofać, o tyle z zapewnienia psu innej możliwości ruchu i zajęcia już nie możemy się wymigać! Psy użytkowe potrzebują pracy!

Decydując się na rasę użytkową musimy mieć pewność, że na pewno będziemy mieli dla psa czas, niezależnie od tego czy zmienimy pracę na bardziej wymagającą, czy w naszym życiu pojawią się dzieci, nowy partner czy nowe pasje. Swojemu czworonożnemu sportowcowi musimy zapewnić ruch i zajęcie!
 

ŹRÓDŁA: Stanley Coren, Tajemnice psiego umysłu, Łódź, 2006;