POPRZEDNIĄ RASĘ ZOBACZ
NASTĘPNĄ RASĘ
WRAŻENIA OGÓLNE
Patrząc na basseta można odnieść wrażenie, że jest to stylowy kanapowiec. Jednak basset to pies gończy, którtkonożny, o widocznej masie, ale proporcjonalny i jako pies pracujący musi być zdolny do pracy, mocny, sprawny i wytrzymały w polu.
POCHODZENIE
Wielka Brytania
WYGLĄD
Krótkonogi, mocny pies, musi zachowywać sprawność konieczną, przy polowaniu.
UŻYTECZNOŚĆ
Pies gończy na drobną zwierzynę, dziś częściej trzymany do towarzystwa.
WYMAGANIA
Jako prawdziwy pies myśliwski, basset hound potrzebuje dużo ruchu – pod tym warunkiem można go trzymać i w mieście. Ale uwaga: basset znudzony i niewybiegany może poczynić w mieszkaniu sporo zniszczeń. Jest to pies bardzo samodzielny i nieszczególnie karny, a jego upór może irytować. Choć nie powinien przejawiać agresji, to jest dobrym stróżem, który tubalnym szczekaniem anonsuje obcych. Bardzo łakomy - jak wszystkie psy gończe. Trzeba go karmić niezbyt obficie, ale dobrze. Sierść nie wymaga żadnej pielęgnacji, natomiast często trzeba sprawdzać uszy, które łatwo ulegają zapaleniu i zranieniom.
CHARAKTER
Cechy pożądane w danej rasie to:
- wytrzymałość,
- wytrwałość
- praca węchem
- posiadanie instynktu sfory
- głęboki, melodyjny głos
- łagodność
- uczuciowość
ZDROWIE
Liczne problemy zdrowotne występujące u tej rasy, zmusiły hodowców do rewizji poglądów, jak ma wyglądać piękny basset. Dzisiaj psy tej rasy mają być lżejsze i mniej pomarszczone, jak było to jeszcze kilkanaście lat temu. Niemniej ze względu na swą budowę, są one narażone na choroby kręgosłupa (wypadnięcie dysku) – nie należy im pozwalać na skoki i chodzenie po schodach, ani dopuszczać do nadwagi. U rosnących bassetów zdarza się aseptyczne zapalenie kości, objawiające się kulawizną, która zwykle mija samoistnie. Inne, uwarunkowane genetycznie choroby tej rasy, to dysplazja stawów łokciowych, choroba von Willebranda (obniżenie krzepliwości krwi), postępujący zanik siatkówki (PRA) i specyficzna dla bassetów wada genetyczna, objawiająca się nieprawidłowym kształtem czaszki i licznymi zaburzeniami wzrostu i funkcjonowania narządów wewnętrznych.
WŁAŚCICIEL
Właściciel basseta musi być człowiekiem filozoficznie spokojnym i cierpliwym; tego psa można tylko uwielbiać lub… nie cierpieć. Jest wprawdzie bardzo przywiązany do właściciela, ale jeszcze bardziej ceni sobie niezależność. No i ma kilka cech, do których trzeba się po prostu przyzwyczaić – ślinienie, żywa niechęć do pozostawania samemu w domu demonstrowana szczekaniem i wyciem (pomóc może tylko towarzystwo drugiego psa), a do tego pasja do kopania, zrozumiała w przypadku psa, który wypędzał zwierzynę z nory. Ta ostatnia cecha będzie trudna do zaakceptowania przez posiadacza wypielęgnowanego ogrodu.
HISTORIA
Krótkonogie rasy psów powstały skutkiem szczególnego rodzaju mutacji, do której w historii tego gatunku dochodziło wielokrotnie i w różnych miejscach globu. Samo słowo „basset” pojawia się po raz pierwszy w traktacie Fouilloux z roku 1585, a załączona rycina przedstawia psa, całkiem do dzisiejszego basseta podobnego. Sądzi się, że psy tego typu powstały w średniowieczu drogą selektywnej hodowli, prowadzonej przez mnichów z klasztoru św. Huberta; jej celem było uzyskanie psa towarzyszącego pieszemu myśliwemu. Po Rewolucji Francuskiej wiele słynnych francuskich psów gończych popadło w zapomnienie; bassety wspomniane są ponownie w książce Marca Blaze Le Chasseur z roku 1850. W owym czasie istniały we Francji dwie linie krótkowłosych, trójbarwnych bassetów, hodowane przez księcia Le Couteulx i Maurice Lane. W roku 1866 lord Galway sprowadził do Anglii parę psów z hodowli księcia, ale nie wzbudziły one większego zainteresowania; zaczęło się ono dopiero po tym, jak w roku 1874 sir Everett Millais, uważany za „ojca” rasy w jej obecnej postaci (do której w znacznym stopniu przyczyniły się bloodhoundy), przywiózł z Francji psa o imieniu Model. Po raz pierwszy pokazano bassety na wystawie w roku 1875, ale szerzej znane stały się wówczas, gdy kilka sztuk nabyła do swej hodowli księżna (później królowa) Aleksandra. W Ameryce jednymi z pierwszych znanych właścicieli bassetów byli generał Lafayette i prezydent Washington. Większą popularność w nowej roli - psów do towarzystwa, zyskała ta rasa w drugiej połowie XX wieku. W Polsce znana jest od lat 70.
