Owczarek szkocki krótkowłosy
ZOBACZ
POPRZEDNIĄ RASĘ
ZOBACZ
NASTĘPNĄ RASĘ
  • WRAŻENIA OGÓLNE
  • POCHODZENIE
  • WYGLĄD
  • UŻYTECZNOŚĆ
  • WYMAGANIA
  • CHARAKTER
  • ZDROWIE
  • IDEALNY WŁAŚCICIEL
  • HISTORIA

WRAŻENIA OGÓLNE

Krótkowłosy collie ma te same walory użytkowe co jego długowłosa odmiana, a przy tym nie wymaga tak starannej pielęgnacji. Mimo to jest o wiele rzadziej spotykany niż długowłosy collie.

POCHODZENIE

Wielka Brytania

WYGLĄD

Pies elegancki, pełen godności, harmonijnie zbudowany i aktywny.

UŻYTECZNOŚĆ

Pies zaganiający.

WYMAGANIA

Collie krótkowłosy nie jest psem szczególnie wymagającym, z jednym wyjątkiem – potrzebuje sporo ruchu. Najlepiej będzie się czuł  w domu z ogrodem lub na wsi, ale może być trzymany i w miejskim mieszkaniu, o ile zapewni mu się codziennie porządny spacer; dla dorosłego psa może to być przebieżka za rowerem, w pełni bezpieczna, bo collie nie odchodzi daleko, ani nie awanturuje się z innymi psami.  W  mieszkaniu, jeśli nie ma dość ruchu i zajęcia, może poczynić spore zniszczenia.   Na wsi lub w domu z ogrodem krótkowłosy collie jest dobrym stróżem, w ogóle jest to pies twardszy, bardziej pewny siebie i ostrzejszy od długowłosego. Nie wymaga żadnej pielęgnacji, ale sierść gubi przez cały rok.

CHARAKTER

Cechy pożądane w danej rasie to:
- inteligencja
- przywiązanie do człowieka
- chęć do pracy i szkolenia
- duża tolerancja wobec dzieci
- popęd obronny
- energiczność
- zamiłowanie do ruchu 

ZDROWIE

Jednym  z największych problemów w hodowli collie jest tak zwana anomalia oka collie (CEA), uwarunkowane genetycznie zmiany degeneracyjne siatkówki i rogówki. Choroba może mieć różny przebieg, od braku objawów klinicznych po całkowitą ślepotę. Znacznie rzadszy jest postępujący zanik siatkówki (PRA); obie choroby można wykrywać testem DNA. Zdarza się dysplazja stawów biodrowych (HD) i padaczka. Chorobą specyficzną dla collie, ale dość rzadko występująca, jest zespół szarego collie, nazwany tak dlatego, że obciążone nim szczenięta mają rozjaśnioną maść. W chorobie tej dochodzi do cyklicznego załamania wytwarzania neutrofilów, a co za tym idzie – odporności. Chore psy giną od normalnie niegroźnych zakażeń.

WŁAŚCICIEL

Collie nadaje się dla każdego,  kto zapewni mu dosyć ruchu. Jest to bardzo dobry pies dla starszych dzieci -  karny, inteligentny, i niegroźny dla otoczenia.  Dla osób starszych collie krótkowłosy jest nieco zbyt aktywny.  Właściciel nie może być zbyt ostry czy nerwowy. Krótkowłose collie osiągają bardzo dobre wyniki w agility, wykorzystywane są też jako psy tropiące i ratownicze, i jeśli chodzi o łatwość szkolenia i osiągane wyniki, wyraźnie przewyższają collie długowłose, którym z kolei nie dorównują urodą.  Psa tego można trzymać z dowolnymi zwierzakami, na pewno nic im z jego strony nie grozi. Na spacerach, zwłaszcza, gdy idzie z nim cała rodzina, ma irytujący niektórych zwyczaj ciągłego „zaganiania stada”, ciągle krążąc w kółko – trzeba się do tego przyzwyczaić.

HISTORIA

Pomimo ogromnego podobieństwa dzisiejszych collie obydwu odmian włosa,pochodzenie obu jest różne. Collie krótkowłose mają wiele wspólnego z psami molosowatymi, przywiezionymi na Wyspę przez Rzymian. Wykorzystywane były nie tyle do pasienia owiec, co do ich pilnowania i przepędzania, a pochodzą z centralnej Anglii i Walii. Do Szkocji trafiły przed około 200 laty, kiedy szkockie bydło i owce poczęto sprowadzać na wielką skalę do rzeźni angielskich miast. poznawszy użyteczność psów, nazywanych droverami, szkoccy handlarze zabierali je na północ, gdzie krzyżowały się z miejscowymi collie. Pokazywane na pierwszych wystawach psy krótkowłose różniły się od długowłosych cięższą budową i uszami, ale stopniowo upodabniały się coraz bardziej do długowłosych. Te drugie, jako bardziej efektowne, z czasem stały się bardziej popularne. Po II Wojnie Światowej, krótkowłose collie były już tak nieliczne, że regularnie trzeba je było kojarzyć z długowłosymi, co ostatecznie utrwaliło typ - psy obu odmian różnią się teraz już tylko sierścią i charakterem. gen krótkiego włosa jest dominujący, toteż takie szczenięta zawsze pojawiały się w mieszanych miotach. Lepsze czasy dla odmiany krótkowłosej nadeszły dopiero w latach 80-tych XX wieku. W Wielkiej Brytanii ciągle mało popularne, nową ojczyznę znalazły w Skandynawii i dziś to Finlandia nadaje ton hodowli collie krótkowłosych. Do Polski sprowadzono je w roku 1989. Dość długo były zupełnie ignorowane i dopiero teraz można obserwować pewien wzrost zainteresowania.