POPRZEDNIĄ RASĘ ZOBACZ
NASTĘPNĄ RASĘ
WRAŻENIA OGÓLNE
Na pierwszy rzut oka podobny do kotów perskich jednak jego sierść jest nieco krótsza niż u persów, a mordka bardziej przypomina pyszczek charakterystyczny dla większości ras krótkowłosych. To niezwykle sympatyczny kot długowłosy o puszystym futerku i bardzo przyjaznym, delikatnym charakterze.
POCHODZENIE
Turcja
WYGLĄD
średniej wielkości kot o dość dużej głowie, długim tułowiu i krótkich masywnych łapkach
UŻYTECZNOŚĆ
kot do towarzystwa
WYMAGANIA
Tureckie angory potrzebują przede wszystkim czułości i zainteresowania ze strony właściciela. Ponadto są wrażliwymi kotami, które źle znoszą zmiany, hałas i złe traktowanie. Wolą przebywać w mieszkaniu chociaż zdarza im się także wychodzić na dwór zwłaszcza gdy dopisuje pogoda. Ich długowłosa sierść wymaga regularnej pielęgnacji i czesania, ale generalnie tureckie angory są łatwymi w hodowli kotami.
CHARAKTER
Koty rasy turecka angora są niezwykle uczuciowe i potrafią odwdzięczyć się za okazaną sympatię. Uwielbiają siedzieć na kolanach, wskakiwać swojemu opiekunowi na szyję oraz bawić się w polowanie. Z racji wysoko rozwiniętych zdolności intelektualnych łatwo można nauczyć je różnych sztuczek np. aportowania drobnych przedmiotów. Ponadto tureckie angory są ciekawskie i wścibskie, gdyż muszą zawsze być tam gdzie coś się dzieje. Często miauczą i są dość głośne, ale za to niezwykle komunikatywne i oddane. To doskonali przyjaciele na wiele lat dla osób w każdym wieku. Nie lubią zostawać same w domu dlatego warto zapewnić im towarzystwo. W przeciwnym razie stają się apatyczne i smutne. Z racji łagodnego charakteru i tolerancji względem ludzi i zwierząt idealnie nadają się dla rodzin z dziećmi.
ZDROWIE
Tureckie angory są zdrowymi kotami, które bez większych problemów dożywają kilkunastu lat. Niemniej zdarza się tak, że cierpią na pewne choroby. Najpoważniejszą jest głuchota występująca zwłaszcza u białych kotów z niebieskimi oczami. Inną dolegliwością jest niezborność ruchów wywołana przez zaburzenia pracy układu nerwowego. Poważna choroba dotykająca tureckie angory to kardiomiopatia przerostowa. Stosunkowo niegroźnym zaburzeniem jest z kolei załamanie ogona, które nie stanowi zagrożenia dla życia kota.
WŁAŚCICIEL
Każda osoba, która ma czas dla kota i potrafi zadbać o jego zrównoważony rozwój psychofizyczny będzie doskonałym opiekunem mruczka tej rasy. Opiekunem tureckiej angory może zostać zarówno młoda i aktywna zawodowa osoba jak również senior, rencista czy emeryt.
HISTORIA
Historia tureckich angor jest dość długa, gdyż sięga wczesnego średniowiecza. Wówczas odnotowano pierwsze wzmianki o tych wspaniałych kotach. Były one doskonale znane na terenach obecnie należących do Turcji. Dopiero w XVII wieku tureckie angory zostały przywiezione do Francji, a stamtąd zaczęły powoli rozprzestrzeniać się po całym kontynencie. W Europie koty tej rasy cieszyły się ogromną popularnością. Ich właścicielami byli między innymi królowie Ludwik XV, Ludwik XVI, kardynał Richelieu oraz księżniczka Marie Antoinette. W XX wieku w Turcji turecka angora była zagrożona wyginięciem i cudem udało się ją uratować w dużej mierze dzięki pomocy europejskich hodowców. W Stanach Zjednoczonych i Kanadzie koty tej rasy pojawiły się dopiero w połowie ubiegłego wieku. W Polsce tureckie angory są dość łatwo dostępne, a ich ceny są przystępne. Niemniej popularność tych kotów nie jest zbyt duża.
