POPRZEDNIĄ RASĘ ZOBACZ
NASTĘPNĄ RASĘ
WRAŻENIA OGÓLNE
Pies o doskonałej sportowej i suchej sylwetce. charakterystyczne dla tej rasy są porośnięte dłuższym włosem uczy i ogon.
POCHODZENIE
Bliski Wschód / Wielka Brytania
WYGLĄD
Harmonijnie zbudowany, elegancki pies, którego budowa wskazuje na szybkość i wytrzymałość.
UŻYTECZNOŚĆ
Pies myśliwski do polowania na gazele.
WYMAGANIA
Saluki w najwyższym stopniu ucieleśni dwoistą naturę charta – w domu jest spokojny, bezgłośny, właściwie nieobecny, tylko w wieku szczenięcym może być rozdokazywany i ma skłonność do niszczenia, gdy pozostanie na dłużej sam. Mimo zachowywanego dystansu jest bardzo przywiązany do rodziny i lubi być w centrum codziennej krzątaniny. W pogoni za zdobyczą szybki, gwałtowny i zawzięty. Ten pies jest jak wysokiej klasy koń, pobudliwy i trochę nerwowy. W okresie wzrostu nie należy go forsować. Nie je dużo, ale powinna to być karma dobrej jakości. Nadaje się do miejskiego mieszkania, ale tak jak w przypadku większości chartów, problemem jest zapewnienie psu odpowiedniej ilości ruchu, bo ze smyczy można go spuścić jedynie w całkowicie bezpiecznym miejscu. Saluki lubi ciepło, nie znosi deszczu, zimą na spacer powinien wychodzić ubrany. Pielęgnacja sierści sprowadza się do przeczesania długich frędzli na uszach, nogach i ogonie. U psów krótkowłosych nie potrzeba nawet tego.
CHARAKTER
Cechy pożądane w danej rasie:
- cichy i spokojny w domu, na dworze pełen energii
- przywiązanie do rodziny
- czułość
- pasja łowiecka
ZDROWIE
Saluki uznawane są ogólnie za rasę zdrową i odporną. Nie występuje u nich praktycznie, częsta u innych psów dużych i średniej wielkości, dysplazja stawów biodrowych. Jako specyficzną dla rasy, ale rzadką chorobę wymienia się hemangiosarcomę – złośliwy nowotwór naczyń krwionośnych, w przypadku saluki naczyń serca, poza tym zdarza się kardiomiopatia rozstrzeniowa, a czasem zaćma.
WŁAŚCICIEL
Ktoś kto decyduje się na charta, a szczególnie na charta tak wyrafinowanego, jak saluki, nie może oczekiwać od psa karności i posłuszeństwa. Saluki jest niezależny, dumny, zmienny w nastrojach, nawet trochę płochliwy. Jego właściciel musi więc być spokojny, pewny siebie, ale nie władczy. Nerwowe lub ostre traktowanie zrujnuje tego psa kompletnie! Przywiązany do właścicieli, jest wyraźnie nieufny wobec obcych. Nie nadaje się dla dzieci, a dla osób starszych tylko pod warunkiem, że są w stanie zorganizować mu wybieg. Jak każdy chart, może w każdej chwili zaatakować mniejsze zwierzę domowe.
HISTORIA
Saluki to jedna z najstarszych ras psów, która przetrwała do dzisiaj w prawie niezmienionej postaci. Psy o takim wyglądzie, z charakterystycznymi piórami z długiego włosa, przedstawione są na płaskorzeźbach sumeryjskich (7000 – 6000 p.n.e.) i na rysunkach w grobowcach egipskich (około 2100 p.n.e.). Mahometanie, pomimo zasadniczej niechęci do psów, dla saluki uczynili wyjątek, uznając tego psa za dar Allacha. Z karawanami saluki rozprzestrzeniły się na rozległym obszarze, od Morza Kaspijskiego po Saharę. Do Wielkiej Brytanii pierwsze saluki przywieziono w roku 1840, były to dwa psy i suka, pochodzące z Persji, dlatego nazwane zostały „perskimi greyhoundami”. Jednak hodowla zaczęła się dopiero w 1895 roku, gdy Florence Amhurst sprowadziła kilka saluki z Transjordanii. Po I Wojnie Światowej brytyjscy oficerowi powracający z Bliskiego Wschodu często przywozili ze sobą te charty. W 1923 roku powstał klub rasy i wzorzec. Niezależnie od brytyjskiej rozwijała się hodowla saluki w USA, dokąd sprowadzone zostały w roku 1861. W krajach europejskich, głównie w Niemczech i Holandii, także znalazły się psy z Bliskiego Wschodu i importowane z Wielkiej Brytanii. Po II Wojnie liczba saluki wyraźnie się zmniejszyła i dzisiaj są wszędzie rasą niezbyt liczną. Do Polski pierwsze psy tej rasy sprowadzone zostały w roku 1979, kiedy to charty przeżywały u nas apogeum popularności. Dzisiaj między Bugiem a Odrą saluki są rzadkością.
