POPRZEDNIĄ RASĘ ZOBACZ
NASTĘPNĄ RASĘ
WRAŻENIA OGÓLNE
Reputację tej rasie zepsuły najrozmaitsze wiecznie drżące, rozhisteryzowane karzełki o okrągłych główkach i patyczkowatych nóżkach, sprzedawane przez pseudohodowców, oczywiście bez jakichkolwiek papierów. Z prawdziwym pinczerem miniaturowym mają one niewiele wspólnego.
POCHODZENIE
Niemcy
WYGLĄD
Zwarty, kwadratowy w proporcjach, krzepki pies, który nie powinien przejawiać żadnych cech karłowatości.
UŻYTECZNOŚĆ
Tępiciel gryzoni, stróż, dzisiaj pies do towarzystwa i sportowy.
WYMAGANIA
Pinczer miniaturowy to jeden z najbardziej niedocenianych psów do towarzystwa. Jest niewymagający, i przystosowuje się do najrozmaitszych warunków życia, czy to w mieście, czy na wsi. To prawdziwy wulkan energii, zawsze gotów do zabawy; jest doskonałym, choć – jeśli mu na to pozwolić – trochę zbyt hałaśliwym stróżem. Ratler nie potrzebuje wielokilometrowych spacerów, ale musi mieć codziennie okazję do dłuższej zabawy, na przykład z piłką. Potrzebuje porządnego wychowania, bo inaczej stanie się rozszczekanym domowym terrorystą, który potrafi nawet użyć zębów, aby wymusić swoje żądania, i stałego towarzystwa człowieka. Krótka sierść nie wymaga pielęgnacji, wystarczy przetrzeć ją flanelką.
CHARAKTER
Cechy pożądane w danej rasie:
- żywy temperament
- odwaga
- bystrość
- inteligencja
- chęć na nauki
- umiłowanie ruchu
- instynkt łowiecki i stróżujący
- nieufność w stosunku do obcych
- przywiązanie do właściciela
ZDROWIE
Pinczery miniaturowe to psy zdrowe, odporne i długowieczne, dożywające w dobrym zdrowiu kilkunastu lat. Niemniej jednak, jak wiele psów najmniejszych ras, mogą one cierpieć na zwichnięcie rzepki kolanowej, powodujące stałą kulawiznę i oszczędzanie tylnej kończyny, którą pies ciągle podkula. Podobne objawy dawać może rzadziej występująca choroba Legg-Calve-Perthesa (aseptyczna martwica główki kości udowej). W Wielkiej Brytanii i USA stwierdzono u miniaturowych pinczerów kilka przypadków postępującego zaniku siatkówki (PRA).
WŁAŚCICIEL
Właścicielem pinczera miniaturowego może być każdy, pod warunkiem, że będzie traktował swego pupila jak psa, a nie jak zabaweczkę, i że nie będzie mu przeszkadzała jego „wszechobecność” – ten mały pies jest dość absorbujący, i ciągle domaga się ludzkiego towarzystwa. Pinczer miniaturowy jest doskonałym, bardzo czujnym stróżem, a na wsi – zaciętym łowcą gryzoni. Świetny towarzysz dla osób starszych, natomiast niespecjalnie nadaje się do dzieci – te mogą być dla niego zbyt brutalne, a on sam może się w zabawie zapomnieć.Trzeba go wcześnie zapoznać z innymi zwierzętami i psami, inaczej może być wobec nich zaczepny.
HISTORIA
Pinczer miniaturowy jest potomkiem wiejskich psów z terenu Niemiec, w nowszych czasach trzymanych w stajniach, aby utrzymać w ryzach plagę myszy i szczurów. W XIX wieku, gdy psy zaczęto trzymać w miastach, do towarzystwa, wybierano w tym celu najmniejsze osobniki, a ich wygląd uszlachetniono przez kojarzenia z angielskim miniaturowymi terierami, którym ratler zawdzięcza czarne podpalane umaszczenie i krótką, lśniącą sierść. W drugiej połowie XIX wieku chęć uzyskania psów jak najmniejszych doprowadziła rasę niemal do upadku – pinczery miniaturowe kojarzone były z rozmaitymi, byle jak najmniejszymi pieskami, a szczenięta pojono wódką i smarowano im języki siarką, co miało zahamować ich wzrost. W pierwszej księdze hodowlanej założonego w roku 1895 roku Niemieckiego Klubu Pinczera i Sznaucera zapisano ponad 80 ratlerów; wtedy jeszcze na wystawach oceniano je niesione na rękach, a za najbardziej pożądane cechy uważano jabłkowatą głowę, wyłupiaste oczka i jak najmniejszy wzrost. Dopiero w latach trzydziestych XX wieku niewielka grupa hodowców podjęła starania, aby z ratlerka zrobić miniaturę dobermana. Skutkiem tego jest trwający do dzisiaj podział rasy na rodowodowe, eleganckie i sprawne, mierzące około 30 cm pinczery miniaturowe, i maleńkie, rachityczne, bezpapierowe, ciągle trzęsące się „ratlerki”, sprzedawane przez pokątnych handlarzy. W Polsce małe pinczerki hodowane były już w wieku XIX, ale te prawdziwe, bez cech karłowatości, pojawiły się dopiero w latach 80tych zeszłego wieku. Nie są jednak szczególnie popularne, znacznie więcej jest podejrzanego pochodzenia małych piesków, podszywających się pod miniaturowe pinczery.
