POPRZEDNIĄ RASĘ ZOBACZ
NASTĘPNĄ RASĘ
WRAŻENIA OGÓLNE
LaPerm to słabo znana w Polsce, ale popularna zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych rasa kotów o charakterystycznym kędzierzawym futerku. To sympatyczne koty o wyglądzie zbliżonym do popularnych dachowców i łagodnym charakterze.
POCHODZENIE
Stany Zjednoczone
WYGLĄD
średniej wielkości kot, dobrze umięśniony, krótkowłosy kot pokryty futrem o charakterystycznej dla tej rasy fakturze
UŻYTECZNOŚĆ
kot łowny i do towarzystwa
WYMAGANIA
Oprócz potrzeb emocjonalnych i przestrzeni niezbędnej dla zaspokojenia potrzeb fizycznych, koty LaPerm oczekują odpowiedzialności, szacunku i czułości ze strony swoich opiekunów. Ponadto z racji posiadania kędzierzawej sierści trzeba je regularnie szczotkować. Ponadto nie można zapominać o odpowiednio zbilansowanej karmie zwłaszcza w przypadku kocurów po kastracji i kotek po sterylizacji. Niemniej koty rasy LaPerm nie wymagają szczególnej wiedzy odnośnie hodowli kotów i dlatego mogą je wziąć pod swój dach nawet niezbyt doświadczeni hodowcy.
CHARAKTER
Koty LaPerm zdobyły w Stanach Zjednoczonych sporą popularność nie tylko ze względu na swój wygląd, ale także z racji swojego charakteru. Są to bardzo towarzyskie, łagodne i wrażliwe mruczki, które uwielbają spędzać czas z ludźmi. Ponadto z racji wysokiego poziomu inteligencji i swojej komunikatywności są łatwe w tresurze i nawet laik z łatwością nauczy je prostych sztuczek. Co więcej LaPermy pragną bliskiego kontaktu z właścicielem i same z chęcią wskakują na kolana i tulą do osób, które są im bliskie. Mogą godzinami bawić się ze swoim opiekunem i często wchodzą wręcz do łóżka, aby zasnąć obok właściciela. To lojalne i bardzo wierne koty, które mocno przeżywają każde rozstanie z domownikami. Lubią wychodzić na dwór, ale zadowolą się także odpowiednio dużym mieszkaniem w blokach. Nie są wybredne jeśli chodzi o pokarm. Ponadto są ciche i mało natarczywe. Długo zachowują żywotność i nawet będąc kocimi emerytami uwielbiają biegać po pokojach i wdrapywać się na półki. Ich niespożyta energia sprawia, że bez względu na wiek potrafią dotrzymać kroku swoim opiekunom i często same prowokują ich do wspólnej zabawy.
ZDROWIE
Koty LaPerm są na ogół zdrowe i nie wykazują żadnych poważniejszych oznak problemów fizycznych czy emocjonalnych. Ich przeciętna długość życia wynosi kilkanaście lat. Niemniej sporadycznie zwłaszcza u starszych kotów zdarzają się problemy z sercem i nerkami dlatego w przypadku pojawienia się jakichkolwiek niepokojących objawów należy przeprowadzić u kota specjalistyczne badania.
WŁAŚCICIEL
W przypadku kotów rasy LaPerm najważniejszym kryterium przy doborze właściela jest ilość czasu, którą może poświęcić dla kota. Ponadto potencjalny opiekun musi być osobą spokojną i posiadać zdolność wyczuwania potrzeb kota. Co więcej z racji tego, że koty LaPerm są bardzo żywe i zwłaszcza w młodości lubią psocić trzeba być dla nich wyrozumiałym. Nie wolno także odrzucać jakichkolwiek przejawów przywiązania i sympatii ze strony mruczka.
HISTORIA
Historia kotów rasy LaPerm jest dość krótka, gdyż sięga lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku. Wówczas na farmie w miejscowości The Dalles położonej na północnym zachodzie USA w stanie Oregon kotka o imieniu Speedy urodziła sześcioro młodych. Jedno z nich wyróżniało się wyglądem spośród pozostałych, gdyż było pokryte nietypowym kędzierzawym futerkiem. Dlatego nazwano je Curly czyli kędzierzawy. Wkrótce właściciele gospodarstwa Linda i Richard Koehl zorientowali się, że rodzeństwo Curly również posiada bardzo oryginalny wygląd. Postanowili więc podzielić się swoim odkryciem z okolicznymi mieszkańcami. Szybko okazało się, że sympatyczny kotek podoba się nie tylko swoim właścicielom. Eksperci zajmujący się zawodowo genetyką kotów postanowili pomóc w stworzeniu nowej rasy. W 2003 roku prestiżowa międzynarodowa organizacja The International Cat Association (TICA) uznała rasę. Uczyniły to także Cat Fanciers Association (CFA) oraz Governing Council of the Cat Fancy (GCCF). Obecnie poza kontynentem północnoamerykańskim koty LaPerm są znane w Wielkiej Brytanii, Holandii, Szwecji, Niemczech, Nowej Zelandii i Japonii. Niestety w Polsce bardzo ciężko znaleźć jakąkolwiek hodowlę tych sympatycznych mruczków.
