POPRZEDNIĄ RASĘ ZOBACZ
NASTĘPNĄ RASĘ
WRAŻENIA OGÓLNE
Pełen wdzięku miniaturowy spaniel. Idealny do towarzystwa. Nazwa tej rasy wywodzi się od francuskiego słowa papillon oznaczającego "motyl", co nawiązuje do jego charakterystycznego kształtu uszu przypominającego skrzydła motyla.
POCHODZENIE
Belgia / Francja
WYGLĄD
Mały, długowłosy, luksusowy i elegancki.
UŻYTECZNOŚĆ
Pies do towarzystwa.
WYMAGANIA
Papillon to doskonały pies pokojowy, nadający się do trzymania w mieście, nawet i w niedużych mieszkaniach. Są aktywne, ale przy małych rozmiarach ta aktywność nie jest męcząca, i chętne do zabawy, a nawet dobrze sprawdzają się w różnych psich sportach. Potrafią być nieznośnie hałaśliwe, więc nie należy pozwalać im na bezsensowne szczekanie. Lubią spacery, na których zachowują się karnie, i nie są napastliwe wobec innych zwierząt. Pielęgnacja nie jest trudna - sierść trzeba regularnie szczotkować, czesać długi włos na uszach i ogonie, i kąpać, co nie zajmuje wiele czasu.
CHARAKTER
Cechy pożądane w danej rasie:
- wesołe, pełne temperamentu usposobienie
- podporządkowanie
- inteligencja
- przyjacielskość
- pewność siebie
- silne przywiązanie do właściciela
- nieufność wobec obcych
- chęć do szkolenie
- uwielbienie ruchu
ZDROWIE
Miniaturowe spaniele kontynentalne to psy odporne i długowieczne, nierzadko dożywają w dobrym zdrowiu nawet i 16 lat. Niemniej jednak występują u tej rasy uwarunkowane dziedzicznie choroby – postępujący zanik siatkówki (PRA) i zwichnięcie rzepki kolanowej. W postaci charakterystycznej dla tej rasy PRA rozwija się stosunkowo powoli, na tyle późno, że nie doprowadza do kompletnej ślepoty. Chorobę wykrywa i badaniem oftalmoskopem, ale nie opracowano jeszcze testu DNA, pozwalającego na zidentyfikowanie nosicieli. Zwichnięcie rzepki kolanowej, przynajmniej częściowo uwarunkowane genetycznie, jest chorobą dość częstą u ras małych i miniaturowych, także u papillonów. Objawem jest ciągłe oszczędzanie i podkulanie tylnej nogi; konieczny jest zabieg chirurgiczny, który jest skuteczny w około 90% przypadków. Słabym punktem papillonów są zęby, na których szybko odkłada się kamień. Trzeba je systematycznie czyścić, używając specjalnie dla psów produkowanych past.
WŁAŚCICIEL
Właściciel papillona powinien pamiętać, że przy niewielkich rozmiarach i subtelnym wyglądzie jest to dziarski, twardy, odporny i bardzo sportowy piesek. Lubi zabawy, szybko się uczy, jest karny, można go z powodzeniem wyszkolić do agility (oczywiście w wersji mini), posłuszeństwa, a nawet i tropienia, byle tylko podczas nauki odnosić się do niego spokojnie i łagodnie. Dobry towarzysz dzieci, którym wiele radości dać może uczenie go różnych zabaw, i osób starszych. Papillon jest dobrym psem stróżującym, hałaśliwym szczekaniem zareaguje na wszelkie niepokojące sytuacje.
HISTORIA
Miniaturowe spaniele, pochodzące od najmniejszych spanieli do polowania, powstały w wieku XVI, kiedy modne stało się wśród arystokracji piesków, nie służących niczemu innemu, jak przyjemności dam. Do powstania kontynentalnych małych spanieli mogły przyczynić się też małe szpice. Psy takie zobaczyć można na obrazach z okresu Renesansu; później malowali je tacy mistrzowie, jak Rubens i Watteau. Choć dziś jest to rasa francuska, to wcześniej hodowana była przede wszystkim we Włoszech; znany nawet nazwisko jednego z bolońskich handlarzy, niejakiego Filipponi, który prowadził coś w rodzaju wysyłkowej sprzedaży papillonów na dwory całej Europy. Przypadkiem wiadomo też, że pewna dama dworu, posłana do królowej Bony w roku 1545, zabrała ze sobą miniaturowego spaniela. We Francji psy te stały się szerzej znane za panowania Ludwika XIV, i tam właśnie upowszechniła się odmiana o stojących uszach, dziś nieporównanie bardziej popularna. Znanymi właścicielkami papillonów były Madame de Pompadour, królowa Maria Antonina i Maria Teresa. Mimo, że rasa ma formalnie rzecz biorąc pochodzenie francusko-belgijskie, to jednak w świecie popularność zyskała dopiero wówczas, gdy uznano ją Wielkiej Brytanii (1922) i USA (1915). Dzisiaj najwięcej wysokiej klasy papillonów pochodzi ze Skandynawii i Japonii. W Polsce psy te znane są dopiero od kilku lat, i szybko zjednują sobie wielu zwolenników.
