Nova Scotia Duck Tolling Retriever
ZOBACZ
POPRZEDNIĄ RASĘ
ZOBACZ
NASTĘPNĄ RASĘ
  • WRAŻENIA OGÓLNE
  • POCHODZENIE
  • WYGLĄD
  • UŻYTECZNOŚĆ
  • WYMAGANIA
  • CHARAKTER
  • ZDROWIE
  • IDEALNY WŁAŚCICIEL
  • HISTORIA

WRAŻENIA OGÓLNE

Tollery powoli zdobywają popularność wśród miłośników psich sportów, ze względu na zwinność, ogromną potrzebę ruchu i inteligencję. Doskonale sprawdzają się w obedience, agility, flyballu czy dogfrisbee. 

POCHODZENIE

Kanada

WYGLĄD

Średniej wielkości, mocno zbudowany pies, szybki i zwinny; gdy nic nie robi, sprawia wrażenie zgaszonego.

UŻYTECZNOŚĆ

Pies myśliwski, wabiący i aportujący kaczki, współcześnie pies sportowy i do towarzystwa.

WYMAGANIA

Retriever z Nowej Szkocji to nieskomplikowany, pogodny, pełen energii pies, który może mieszkać w najrozmaitszych warunkach, o ile tylko będzie miał dość zajęcia. Największy błąd, jaki można popełnić, to potraktować go jak przeciętnego psa do towarzystwa – spacer po osiedlu to dla niego stanowczo za mało, potrzebuje codziennie paru godzin ruchu, zabawy i ćwiczeń.  Jeśli tego nie dostanie, rozniesie mieszkanie i zniszczy wszystko, co wpadnie mu w zęby.  Nie jest w najmniejszym stopniu agresywny i mało szczeka, toteż zupełnie  nie nadaje się na stróża.  Jak można się spodziewać, uwielbia wodę, a gdy ją znajdzie, to nie ma takiej siły, która powstrzyma go od kąpieli. Przez cały rok gubi trochę sierści, która trzeba wyszczotkować porządnie raz w tygodniu, a w okresie linienia codziennie.

CHARAKTER

Cechy pożądane w danej rasie to:
- wrażliwe i radosne usposobienie
- przywiązanie do rodziny
- inteligencja
- czujność
- chęć do nauki i zabawy
- tolerancja wobec dzieci i innych zwierzą
- umiłowanie do pracy w wodzie
- żywiołowość
- pewność siebie
- umiłowanie ruchu i pracy

ZDROWIE

Toller jest psem długowiecznym, w dobrej formie dożywa 13 – 16 lat. Potwierdzone u tej rasy choroby to nadczynność nadnerczy, autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, a ponadto postępujący zanik siatkówki (PRA), wrodzona  zaćma, i anomalia oka collie.  Żadna z tych chorób nie stanowi bezpośredniego zagrożenia dla życia psa.

WŁAŚCICIEL

Toller potrzebuje bardzo aktywnego właściciela, który zapewni mu ruch i zabawę w każdą pogodę.  Pies ten będzie doskonale pasował do entuzjasty joggingu i wycieczek rowerowych, można z nim trenować agility, w którym jest szybki i pełen entuzjazmu, ale trochę niedokładny. Jest prawdziwym maniakiem aportowania, które nigdy mu się nie znudzi.  Nie jest najłatwiejszy do szkolenia, bo łatwo się rozprasza, i ma swoje pomysły, trzeba go uczyć cierpliwie, a przede wszystkim łagodnie. Ze względu na to, że bardzo nie lubi zostawać sam, najlepszy będzie dla niego dom, którego mieszkańcy nie mają stałych, długich godzin pracy.  Ze względu na ogromną aktywność, pies ten nie nadaje się dla osób starszych, będzie natomiast fantastycznym kompanem podrośniętych dzieci.

HISTORIA

Pies ten, o oryginalnej nazwie “nova scotia duck tolling retriever”, ma dość szczególną technikę polowania  - entuzjastycznie, ale bezgłośnie biega wzdłuż brzegu, rozchlapując wodę, wykonując skoki i skręty i machając ogonem, co wzbudza ciekawość kaczek, podążających za tym dziwnym zjawiskiem. „Toller” doprowadza je jak najbliżej kryjówki myśliwego, a następnie aportuje strzelone sztuki. Tak pracujące psy znane były w hrabstwie Yarmouth na Nowej Szkocji od początku XIX wieku, a do ich powstania przyczyniły się rozmaite rasy: cocker spaniele, setery irlandzkie, collie, flat coated i golden retrievery, a nawet wiejskie szpice, które wniosły swą zmyślność. Wzorzec rasy napisany został dopiero w roku 1945 i wtedy została ona uznana przez Kanadyjski Kennel Club. Długo jeszcze psy te pozostawały zupełnie nieznane poza swoja ojczyzną i dopiero w latach 80. trafiły do Europy. Hodowane są głównie przez ludzi zainteresowanych sportami psimi, w których te szybkie, zwinne i inteligentne psy sprawdzają się znakomicie. Najwięcej przedstawicieli tej rasy jest w Skandynawii, gdzie bywają jeszcze wykorzystywane przy polowaniach. W Polsce znane od kilkunastu lat powoli zdobywają popularność.