Historie

Mastif tybetański Ewa Kapelusz

Do Rasopedii

Mastif Tybetański o złotym umaszczeniu z białymi znaczeniami. Mastif Tybetański o złotym umaszczeniu z białymi znaczeniami. Źródło: Shutterstock

 1. Wrażenie ogólne

Pies duży, silny, ciężki, masywny. Sprawia wrażenie dostojnego i dumnego. Wrażenie potęguje obfity włos porastający szyję i łopatki tworzący tzw. kryzę, oraz puszysty ogon noszony zawinięty nad grzbietem.

2. Pochodzenie: Chiny, Tybet

3. Wygląd

Pies o mocnym kośćcu i tułowiu, szerokim grzebiecie i zadzie, oraz głębokiej klatce piersiowej. Głowa duża i masywna, pysk szeroki. Oczy owalne, delikatnie skośne, średniej wielkości, ciemne w odcieniach brązu (jasne lub wyłupiaste uznaje się za wadę). Uszy trójkątne, średniej wielkości, zwisające i przylegające do głowy. Ogon silnie owłosiony, osadzony na linii zadu, noszony nad grzbietem. Kończyny proste, włos gruby i szorstki z gęstym podszerstkiem. Na łopatkach i szyi włos dłuższy i gęstszy tworzący tzw. kryzę, grzywę. Minimalna wielkość to dla psów 66 cm w kłębie, dla suk 61 cm w kłębie. Umaszczenie: czarne, czarne podpalane, złote (od płowego po rude), błękitne, błękitne podpalane. Podpalanie w kolorze orzechowym, dopuszczalna biała gwiazdka na klatce piersiowej i minimalne białe znaczenia na łapach. Nad oczami, na kufie, dolnych partiach kończyn i spodzie ogona- znaczenia.

4. Użyteczność

Pies pasterski, chroniący stad bydła przed zagrażającymi zwierzętami, w razie konieczności walczący z nimi. Pełnił i pełni po dziś dzień rolę stróża domostw, dobytku, klasztorów, pałaców. Mastif tybetański jest doskonale przystosowany do surowego klimatu i terenu, ma bardzo silny instynkt obrończy, silnie przywiązuje się do opiekuna i jest gotów bronić go do ostatnich sił, co czyni zeń doskonałego stróża.

5. Wymagania

Lubi przebywać na dworze, jednak musi mieć zapewniony stały kontakt z człowiekiem. Pozostawiony sam sobie może stać się trudny do opanowania i niebezpieczny. Może mieszkać w budzie, teren, na którym przebywa, musi być ogrodzony i zabezpieczony przed wydostaniem się psa na zewnątrz (podmurówka, solidna siatka). Nie jest to rasa o wyjątkowych wymaganiach żywieniowych (oczywiście karma musi być dostosowana do wieku, aktywności i stanu zdrowia osobnika), sierść wymaga intensywnego wyczesywania raz do roku, w czasie linienia (trwa około 3 tygodni).

6. Charakter

Wychowywane w stałym, dobrym kontakcie z człowiekiem są łagodnymi, wiernymi towarzyszami właściciela i jego rodziny (także dzieci, do których są cierpliwe). Do obcych pozostają nieufne, mogą jak wszystkie psy- być agresywne. To rasa z silnie rozwiniętą potrzebą stróżowania i obrony własnego terytorium. Psy tej rasy są inteligentne, samodzielne, oddane i wierne. W wieku młodzieńczym bywają uparte i nieustępliwe, zatem od szczenięcia powinny być konsekwentnie acz łagodnie prowadzone. Nie wykazują nadmiernej agresji w stosunku do innych psów (wyjątkiem jest agresja związana z obroną własnego terytorium), mają umiarkowaną potrzebę ruchu.

7.Cechy charakterystyczne

Ich sierść jest bezzapachowa i  co bardzo ważne nie powoduje alergii. Suki mają cieczkę tylko raz w roku.

8. Zdrowie

Mastif tybetański to pierwotna, stosunkowo zdrowa rasa. Są to psy odporne na warunki atmosferyczne, łatwo znoszą niskie temperatury. Zdarzają się przypadki dysplazji stawów biodrowych (nie jest to rasa zakwalifikowana do badania profilaktycznego w tym kierunku).

9. Idealny właściciel

  • Mający doświadczenie w postępowaniu i opiece nad psami
  • Konsekwentny, lecz łagodny
  • Zdecydowany, lecz cierpliwy
  • Zrównoważony i wyrozumiały
  • Pozostający w stałym kontakcie z psem, nieseparujący się od niego
  • Pozwalający pozostać mastiffowi „psim indywidualistą”

10. Historia

Pierwsze wzmianki o tej pierwotnej rasie psów pojawiły się już w 384-322 r. p.n.e. W Średniowieczu opisywane były przez Marco Polo jako silne zarówno fizycznie, jak i psychicznie, odważne i bardzo duże psy. Na zachodzie pojawiły się w XIX wieku, ich pierwszy rozpoznany miot urodził się pod koniec tegoż wieku w berlińskim ZOO.
 

Wróć do cyklu