Nikt lepiej nie zrozumie potrzeb aktywnego psa niż właściciel czynnie uprawiający sport. Dbający o zdrowie i sylwetkę człowiek pilnuje, aby się nie odwodnić, regularnie uzupełnia elektrolity odpowiednimi napojami i dba, aby w pożywieniu nie zabrakło składników budulcowych i energetycznych. Jedzenie ma ogromne znaczenie. W końcu wszyscy zawodowi sportowcy korzystają z porad dietetyków.
Jak żywić psa-sportowca?
Źródło: Shutterstock
Bieganie, gry zespołowe czy regularne odwiedzanie siłowni – sportowcy dobrze wiedzą, że efektem wzmożonego wysiłku jest utrata płynów i elektrolitów, a dieta ma kluczowy wpływ na wydolność ciała i efekty ćwiczeń.
Jak wiadomo, psy nie pocą się (gruczoły potowe występują w bardzo małej ilości jedynie w opuszkach łap). Nie oznacza to jednak, że nie tracą płynów podczas wysiłku. Nadmiaru ciepła pozbywają się w trakcie ziajania. W ten sposób tracą bardzo dużo wody poprzez parowanie z jamy ustnej i płuc w wyniku intensywnego oddychania. Pamiętać zatem należy o konieczności udostępnienia psu wody do picia. Jednak uzupełnianie elektrolitów nie jest już tak ważne jak u ludzi. W diecie z kolei niezbędne jest racjonalne uzupełnianie źródeł energii.
Rozkład cukrów jest głównym sposobem zaspokajania wymagań energetycznych człowieka. Dla psów głównym źródłem energii są z kolei tłuszcze. 1 gram tłuszczu zawiera ponad dwukrotnie więcej kalorii niż taka sama ilość węglowodanów. Wysoki poziom dobrej jakości kwasów tłuszczowych jest więc konieczny w diecie psów bardzo aktywnych. Zapotrzebowanie energetyczne nie jest identyczne dla wszystkich psów, nawet jednakowo aktywnych. Uwarunkowane jest m. in. rasą, płcią i wiekiem.
Tłuszcze zapobiegają nadmiernej utracie masy ciała w okresach wzmożonego wysiłku fizycznego. Cenne są również ze względu na bogactwo rozpuszczonych w nich witamin. Bardzo korzystna jest suplementacja nienasyconymi kwasami tłuszczowymi z grupy omega-3 i omega-6. Najlepszym ich źródłem są oleje rybne. Poza odgrywaniem kluczowej roli w metabolizmie poprawiają jakość okrywy włosowej i usprawniają funkcję układu odpornościowego.
Karma musi cechować się wysoką strawnością co oznacza, że jak największy procent składników powinien zostać wchłonięty przez przewód pokarmowy. Dzięki takiej diecie pies nie musi zjadać dużych porcji aby zapewnić sobie niezbędne substancje odżywcze. O tym, że przeciążanie układu trawiennego znaczną objętością pokarmu jest bardzo niewskazane dobrze wie ten, kto po obfitym posiłku poszedł pobiegać.
Jednym ze wskaźników strawności jest ilości wydalanego przez psa kału. Małe i nieczęste wypróżnienia oznaczają, że pies korzysta z pokarmu w najlepszy sposób. Przy przygotowywaniu diet domowych należy pamiętać, że ryż charakteryzuje się większą strawnością niż zboża, a białe mięso jest korzystniejsze od czerwonego. Dla utrzymania psa w optymalnej kondycji warto zainwestować w dobrą, komercyjną karmę stworzoną pod wymagania żywieniowe dla tej grupy psów. Te z „niższej półki” stawiają niestety na ilość, nie jakość pokarmu, przez co zawierają dużo wypełniaczy (przeważnie zboża). Porę karmienia należy ustalić indywidualnie w zależności od pory dnia, w której pies jest najbardziej aktywny. Przed większym wysiłkiem powinno przeprowadzić się co najmniej 12-godzinną głodówkę.
Możemy mieć pewność, że zwierzęciu niczego nie brakuje, jeśli jest radosny, nie męczy się zbyt szybko, a sierść jest gęsta i błyszcząca. Taki pies chętnie poddaje się każdemu wysiłkowi fizycznemu i czerpie z niego ogromną frajdę.
