Życiowe lekcje i raz jeszcze o socjalizacji

Pies, który na co dzień ma towarzyszyć człowiekowi musi nauczyć się „poruszania” w naszym świecie. Pomożemy mu w tym jeśli zadbamy o jego prawidłową socjalizację i oswoimy z otoczeniem, w którym przyjdzie mu spędzić całe swoje życie

Źródło: Shutterstock

Jeszcze za nim szczeniak trafi do naszego domu zaplanujmy sobie całe tygodnie związane z oswajaniem malucha tak, aby przed skończeniem 14 tygodnia życia poznał możliwie jak najwięcej miejsc, sytuacji, zwierząt i ludzki, z którymi przyjdzie mu się w życiu zetknąć. Nie żałujmy na to czasu. Zaniedbanie procesu socjalizacji skutkuje nieodwracalnymi zmianami w psychice psa. Powstałe w ten sposób problemy behawioralne są później trudne, a niekiedy nawet niemożliwe do naprawienia.

Oswajanie jest prostym zadaniem, nawet dla początkującego właściciela psa. Wystarczy wszędzie, jak najczęściej zabierać ze sobą szczeniaka. Przy okazji odświeżymy stare znajomości i odwiedzimy różne miejsca. Trzeba jednak pamiętać, że socjalizację szczeniaka należy prowadzić stopniowo. Nie wolno od razu wrzucać go na głęboką wodę tak młodego psa, nadmiar bodźców może spowodować zbyt duży stres. Nie powinniśmy także stać nad szczeniakiem i krzepić go słowami „tak doby piesek, to jest piłka, a to Grzesiu…” kiedy bada on nowe otoczenie lub zapoznaje się z jakimś przedmiotem czy osobą. Pies, który sam wszystko bada staję się bardziej niezależny. Buduje się w nim pewność siebie i odwaga. Ponadto szczenię badając nowe środowisko używa wszystkich zmysłów, więc jego mózg pozytywnie się stymuluje. Samodzielne rozwiązywanie zadań, problemów i badanie otoczenia pozytywnie wpływa na jego inteligencję. Dlatego dajmy szczeniętom czas i swobodę podczas oswajania się z otoczeniem i różnego rodzaju przedmiotami.

 

Zapoznanie szczeniaka z wieloma sprzętami i ludźmi ma ogromne znaczenie w jegi wychowywaniu. Źródło: Shutterstock
Podczas oswajania szczeniaka nie stójmy nad nim, nie mówmy do niego, zamiast tego trzymajmy go na długiej, luźnej lince lub smyczy i pozwólmy na samodzielne poznawanie otoczenia. Kiedy szczenię niepewnie się do czegoś zbliża bądź wykazuje lęk ignorujmy to (nie pocieszajmy ich!), ale idźmy wyprostowani , spokojni, rozluźnieni i pewni siebie. Pies doskonale czuje nasze emocje, które szybko od nas przejmuje. Dodamy odwagi naszemu psu, jeśli sami będziemy zachowywać się odważnie. Nigdy też nie dopuśćmy do sytuacji, w której szczeniak może zostać skrzywdzony, albo bardzo się przestraszyć! Musimy zadbać o jego bezpieczeństwo w każdej sytuacji. Przypadkowy incydent podczas oswajania szczeniaka, może wywołać u niego lęk przed danym miejscem i sytuacją na całe życie! Poza tym jeśli w naszej obecności dozna przykrości nigdy nie poczuję się przy nas bezpiecznie. Zawsze miejmy pełną kontrolę nad socjalizacją swojego psa.

Po takim dużym namiarze bodźców dajmy szczeniakowi czas na odpoczynek. Jeśli jesteśmy na spacerze i widzimy, że psiak jest zmęczony to weźmy go na ręce. Jak wrócimy do domu połóżmy go na legowisko bądź pozwólmy mu spać na swoich kolanach kiedy oglądamy telewizję. Odpoczynek i sen dla szczeniąt jest bardzo ważny.

W tabeli przedstawiono przykładowe przedmioty, miejsca i ludzi, z którymi powinieneś zapoznać swojego szczeniaka. Im więcej miejsc, rzeczy i ludzi pozna twój pies tym twoje i jego życie będzie łatwiejsze i przyjemniejsze.

Przykładowa lista rzeczy, które każdy szczeniak powinien poznać

  • W domu: odkurzacz, zmywarka, suszarka, mikser, telefon, sprej w aerozolu, parasol, dywan, płytki, panele, gumoleum, schody, winda, garaż, piwnica, inne zwierzęta domowe;
  • Na zewnątrz: samochody, autobusy, tramwaje, metro, pociągi, tłum ludzi, rowery, wózki inwalidzkie i dziecięce, gabinet weterynaryjne, trawa, chodnik, otwarte przestrzenie, bloki i inne budynki, parki, lasy, jeziora, rzeki, morze, samoloty, balony, latawce, zwierzęta gospodarskie, wystawy psów rasowych, psie zawody sportowe;
  • Ludzie: mężczyźni, kobiety, dzieci w różnym wieku, starcy, osoby niepełnosprawne;

 

ŹRÓDŁA: Stanley Coren, Sarah Hodgson, Charakter psa dla bystrzaków, Wydawnictwo Helion, 2009; notatki z seminarium Turid Rugaas pt. „Rasy psów: predyspozycje, potrzeby i problemy psów rasowych i wielorasowych".