Zwierzę na prezent - decyzja na całe życie

Aby w ogóle zacząć rozważać kwestię podarowania komuś czworonoga - należy się upewnić, że dana osoba naprawdę tego chce. Żywa istota nigdy nie powinna być prezentem niezapowiedzianym. Jeżeli mamy jakiekolwiek wątpliwości, czy przyszły opiekun sprawdzi się w tej roli- powstrzymajmy się od wręczania psa czy kota. Jeżeli jednak zdecydujemy się powierzyć w ludzkie ręce czworonoga, pamiętajmy, że stajemy się poniekąd odpowiedzialni za jego dalsze losy.

Upewnijmy  się zatem, że:

• Pies nie stanie się obiektem złości, ataków czy niezadowolenia. Będzie traktowany mądrze i dobrze

• W nowym domu znajdzie się miejsce i czas dla psa

• Przyszli właściciele zaczną planować swoje życie uwzględniając potrzeby psa i traktując go jak członka rodziny

• W razie problemów z jakimi przyjdzie im się zmierzyć (wychowawcze, zdrowotne) nie pozbędą się go. A w razie konieczności będą szukać pomocy u psiego specjalisty (weterynarz, szkoleniowiec, psi psycholog)

• Pies będzie miał zapewnioną niezbędną porcję ruchu, picia i jedzenia

Pies dla dziecka

Fakt, że dziecko chce posiadać czworonożnego towarzysza, nie jest niczym złym. Przeciwnie, opieka nad słabszą istotą uczy odpowiedzialności, systematyczności, cierpliwości i kształtuje wiele innych, pozytywnych cech charakteru.

Należy jednak pamiętać, że obdarowując dziecko psem, kotem czy innym zwierzakiem- tak naprawdę obdarowujemy nim jego rodziców. To oni powinni zadecydować, czy chcą zwierzę,. Należy wystrzegać się zgubnego myślenia, że to dla dziecka, że dziecko przejmie nad nim całkowitą opiekę. W praktyce nawet częściowa opieka nad zwierzęciem jakim jest pies lub kot nie powinna być powierzana dzieciom poniżej 10 roku życia.

Do domu, gdzie są dzieci, bezpiecznie wybrać psa łagodnej rasy, pochodzącego z renomowanej hodowli, cierpliwego i wesołego. Lepiej zdecydować się na szczenię, niż na dorosłego, ukształtowanego już osobnika- zwłaszcza jeżeli nie mamy pewności, że akceptuje dzieci.

Rasy takie, jak labrador retriever, nowofundland, jack russell terier, owczarek szetlandzki, sznaucer z pewnością lepiej się sprawdzą niż owczarek niemiecki, doberman, teriery typu bull czy rasy myśliwskie.

Warto, aby dziecko poznało psiaka zanim stanie się on prezentem, wizyta w hodowli powinna odbyć się wspólnie. Dobrze, jeżeli przed psem dziecko miała „pod opieką” jakieś mniej wymagające zwierzątko np. gryzonia. Wszak ze wszystkich domowych towarzyszy pies jest najbardziej wymagający czasu, opieki i wiedzy. Jeżeli mały człowiek szybko znudził się i przestał interesować chomikiem czy szynszylom- nie liczmy, że z psem będzie inaczej.

Pies dla osoby starszej

Dla starszego człowieka kontakt ze zwierzęciem ma często bardzo duże znaczenie. Zwłaszcza osoby samotne, cenią sobie towarzystwo wiernego i oddanego przyjaciela jakim jest pies. Obecność zwierzęcia pomaga w przeżywaniu stanów depresyjnych, szczególnie duże znaczenie ma dla osób żyjących samotnie: sprawia, że „ma się dla kogo żyć”, jest pretekstem do wyjścia z domu i aktywności fizycznej, poprawia nastrój, eliminuje uczucie samotności. Jak w każdym przypadku niezwykle ważną rolę odgrywa odpowiedni dobór zwierzęcia do człowieka. Powinniśmy uwzględnić poziom aktywności fizycznej, tryb życia i kondycję starszej osoby. Starsze, często samotne osoby lepiej sobie poradzą ze spokojnym, niezbyt silnym psiakiem, niż z krewkim i energicznym szczenięciem. Warto zatem zastanowić się nad psem ze schroniska, dojrzałym, może nawet nie młodym- wybierając takie zwierzę bardzo często ratujemy mu życie, gdyż szanse na adopcje psa spadają wraz z jego wiekiem. Pamiętajmy jednak, że pies nie może być traktowany jak antidotum na wszystkie kłopoty związane ze starością. Utrzymywać go może tylko ta osoba, która ma odpowiednie warunki i możliwości, problemem dla niej nie na pewno będzie  wyprowadzanie na spacer, zapewnienie opieki weterynaryjnej, profilaktyka zdrowotna, zabiegi pielęgnacyjne (co wiążę się z niemałymi wydatkami).

Pies dla osoby samotnej

Decyzja o wręczaniu zwierzęcia osobie samotnej może pozornie wydawać się obarczona najmniejszym ryzykiem. Wszak taki człowiek na pewno ma dużo czasu, czuje się samotny, potrzebuje towarzystwa itp. Nie ulegajmy obiegowym opiniom i upewnijmy się, że czworonóg  trafi w dobre, odpowiedzialne ręce. Jeżeli ma być to pies, to najlepiej, aby przyszły właściciel miał regularne godziny pracy, tak aby nie skazywać psa na całodzienne przebywanie w samotności, bowiem tylko na jego głowie będzie spoczywała całkowita opieka nad zwierzęciem. Jeżeli jest to młody, aktywny człowiek- istnieje bardzo wiele energicznych, chętnych do pracy ras. Owczarki, teriery, dobermany, rottweilery na pewno chętnie będą towarzyszyć w codziennej aktywności na świeżym powietrzu, doskonale sprawdzą się też w psich sportach. Dla spokojnej, statecznej osoby, która niekoniecznie ma ochotę na parogodzinne, intensywne spacery, lepsza będzie rasa wyhodowana do towarzystwa, na przykład mops.

Pamiętajmy, że każdy pies, niezależnie od pierwotnego przeznaczenia, potrzebuje regularnych spacerów i dużej dozy kontaktu z człowiekiem.

Ludzie samotni, którzy nie mogą pozwolić sobie z powodu braku czasu, nienormowanych godzin pracy itp. na posiadanie psa, często decydują się na kota. Nie łaknie on tak bardzo kontaktu z ludźmi, może zostawać dłużej sam w domu, potrzeby fizjologiczne załatwia do kuwety, co eliminuje konieczność wyprowadzania na dwór. Kot na pewno dobrze sprawdzi się w roli towarzysza zapracowanej osoby, może nie będzie jej witał i okazywał uczucia tak wylewnie, jak pies, ale z pewnością doceni spokój, pełną miskę i dobre traktowanie.

Wręczanie  zwierząt na prezent to kontrowersyjny temat. Nie możemy kierować się chęcią zrobienia miłej niespodzianki czy zaskoczenia obdarowywanej osoby. Żywa istota to nie przedmiot i kategorycznie nie należy tak jej traktować. Pamiętajmy, że tylko wyczekiwane i upragnione zwierzęta mogą stać się świątecznymi podarunkami.