Zwichnięcie rzepki

Zwichnięcie rzepki to problem zdrowotny najczęściej spotykany u małych ras psów. Schorzenie to może dotyczyć jednej lub obu kończyn tylnych zwierzęcia. Bezpośrednią przyczyną bywają najczęściej obciążenia genetyczne przekazywane potomstwu. O jakie rasy chodzi?

Źródło: shutterstock

Zwichnięcie rzepki stosunkowo często dotyczy takich ras jak: yorki, ratlerki, pekińczyki, maltańczyki, grzywaczy chińskich, jamników, mopsów, buldożków francuskich, lhasa apso, chihuahua. Niestety bezpośrednim powodem wystąpienia schorzenia są wady dziedziczne i wrodzone. Jednakże bywa i tak, że powodem zwichnięcia rzepki jest przebyty uraz mechaniczny. Tutaj oczywiście nie ma znaczenia ani wielkość psa, ani materiał genetyczny.

Innym powodem zwichnięcia rzepki bywa zwichnięcie stawów biodrowych. Wówczas na skutek dysproporcji anatomicznych stawu kolanowego i biodrowego dochodzi do zwichnięcia rzepki. Najczęściej zwichnięcie rzepki u psów ma miejsce na stronę przyśrodkową.

Pojawia się kulawizna kończyny tylnej lub obydwu kończyn o charakterze przejściowym lub trwałym. To przejściowe zjawisko polega na tym, że część psów potrafi sobie radzić ze zwichniętą rzepka i po kilku „trzepaniach” łapką rzepka wskakuje na swoje miejsce. Jednak jest to jedynie chwilowe. Po jakimś czasie rzepka znów ulega zwichnięciu. Jeśli nie zostanie podjęte leczenie schorzenie pogłębia się z uwagi na postępującą degradację struktur stawu kolanowego.

Objawem zwichnięcia rzepki jest zgięta kończyna w stawie kolanowym zwierzęcia i jej lekkie przemieszczenie w kierunku pod brzuch. Jeśli objawy są mniej nasilone obserwuje się jedynie odbarczanie kończyny, lekkie stawianie jej na podłoże również z palcami skierowanymi w kierunku kłody zwierzęcia.

Diagnoza schorzenia wymaga ortopedycznego badania klinicznego lekarza weterynarii zajmującego się chirurgia twardą. Wymaga także badań diagnostyki obrazowej w postaci badania RTG, w którym zaawansowanie schorzenia określa się w skali od 0. do 4.

 

Ocena  0 - staw kolanowy bez zmian w obrazie oraz prawidłowości ruchu.

Ocena  1 - staw kolanowy prawie normalny i brak zaburzeń ruchu.

Ocena  2 - luźne usytuowanie rzepki, podczas zginania ulega ona zwichnięciu.

Ocena  3 - znacznie przesunięcie rzepki, podczas zginania ulega wprowadzeniu na miejsce ale również można ją także zwichnąć.

Ocena  4 - jednoznaczne i bezsprzeczne przesunięcie rzepki wymagające operacji.