Zasady żywienia kotów z cukrzycą

Ryzyko wystąpienia cukrzycy zachodzi u kotów w każdym wieku, średnio w czasie zdiagnozowania mają one około 10 lat. Trochę częściej cukrzyca występują u kastrowanych samców. Brak jest specyficznych predyspozycji rasowych.

Jeśli już nasz kot został zdiagnozowany jako cukrzyk, ważne jest trzymanie się kilku ważnych zasad. Do cukrzycy predysponowane są koty otyłe, chociaż jednym z jej objawów jest gwałtowne chudnięcie. Jeśli już dopuściliśmy do znacznej utraty masy ciała naszego zwierzęcia powinniśmy zwrócić uwagę, aby w karmie którą mu podajemy nie było obniżonego poziomu kalorii. Kot musi wrócić do prawidłowej masy ciała. Niedożywienie nasila bowiem kwasicę ketonową (efekt cukrzycy) i osłabia układ odpornościowy. Nie wolno natomiast dopuścić do otyłości. Jedną  z zasad jest więc regularne monitorowanie masy ciała kota.

Ogólna zasada w żywieniu kocich cukrzyków jest taka, że karma powinna zawierać małą ilość węglowodanów (cukrów), za to zwiększoną ilość białka. Pamiętajmy, że koty są mięsożercami i ich organizmy są doskonale przystosowane do wykorzystywania białka występującego w mięsie jako źródła energii, ale nie są w stanie metabolizować większych ilości węglowodanów. Dlatego zmiana żywienia może mieć bardzo duży wpływ na przebieg choroby, długość jej trwania, rekonwalescencję, a może także doprowadzić do remisji (ustąpienia objawów cukrzycowych). Często zmniejszona zostaje konieczna do tej pory dawka insuliny.

Zdania są podzielone co do formy karmy, jaką taki kot powinien przyjmować. Niektóre dane podają, że karma wilgotna zawiera często mniej węglowodanów niż jej suche odpowiedniki, można więc spróbować przejście na ten sposób żywienia. Inni natomiast uważają, że powinno się ograniczyć jedzenie wilgotne (puszki, saszetki z sosem czy galaretką) na rzecz suchej karmy. Miękka karma nasila bowiem szybkość wzrostu poziomu cukru we krwi tuż po posiłku. Jak już wspomniano, każdy przypadek należy traktować indywidualnie i skorzystać z rad prowadzącego lekarza weterynarii  w tej kwestii.

Właściciel musi być świadomy, że każdorazowa zmiana diety (jej jakości, ilości, częstości podawania) wymaga kontroli stężenia cukru we krwi, gdyż zapotrzebowanie na insulinę u kota może ulec zmianie. Jedną z kluczowych zasad jakich należy się trzymać jest pilnowanie, aby nasz kot jadł stały rodzaj pokarmu, o stałej porze.

Zwierzę z cukrzycą musimy mieć cały czas „na oku”, tzn. nie wolno nam oddawać go pod opiekę innych osób na parę dni bez podzielenia się z nimi wszystkimi ważnymi informacjami na temat postępowania z kocim cukrzykiem. Należy obserwować zachowanie kota. Właściciel najprędzej zauważy, że coś zwierzęciu dolega. Będzie widział różnicę między zwykłą kocią „ospałością”, a nietypową osowiałością. Zauważy, kiedy kot zacznie znowu pić nadmierną ilość wody i częściej korzystać z kuwety (jeden z objawów wzrostu poziomu cukru we krwi), będzie potrafił dostrzec, czy kot wymiotuje.

U kotów otyłych niezwykle ważne jest obniżenie masy ciała. Stopniowe chudnięcie powoduje, że organizm zaczyna reagować na insulinę, tak własną, jak i podawaną przez nas codziennie. Doprowadzenie wagi do odpowiedniego poziomu może u niektórych kotów spowodować nawet ustąpienie cukrzycy. Odchudzić najprościej (i najzdrowiej) można poprzez zmniejszenie podaży kalorii o 30%. Na opakowaniach karm często uwzględniony jest proces odchudzania i wyliczone są dla nas konkretne ilości karmy, jakie kot powinien dostawać aby osiągnąć daną masę. Można także podawać tą samą ilość jedzenia przygotowywanego przez właściciela, lecz zwiększyć w nim udział włókna pokarmowego i zmniejszyć liczbę kalorii. Ważne, aby nie odchudzić kota zbyt intensywnie. Warto kontrolować regularnie masę ciała. Zbyt szybki spadek wagi może bowiem skutkować stłuszczeniem wątroby u tego gatunku zwierząt.