Wyższa szkoła jazdy, czyli PT3

Ostatni egzamin na Psa Towarzyszącego to już niemal mistrzostwo. Większa chwała, ale i ogromne wymagania. Zarówno pies, jak i przewodnik muszą wykazać się perfekcyjną współpracą.

Źródło: Shutterstock

Pies Towarzyszący trzeciego stopnia jest egzaminem bardziej zaawansowanym, na którego poziomie rozgrywa się zawody o puchar polski, czyli Mistrzostwa Polski Psów Towarzyszących. Dlatego liczy się nie tylko wykonanie poleceń, ale i sama postawa psa i przewodnika.

Ćwiczeniem rozpoczynającym egzamin na PT3, podobnie jak w poprzednich egzaminach, jest chodzenie przy nodze bez smyczy. Kolejnym ćwiczeniem jest przywołanie z zatrzymaniem waruj. Ćwiczenie rozpoczyna się w pozycji wyjściowej, w miejscu wskazanym przez sędziego. Na polecenie sędziego przewodnik pozostawia psa w pozycji siedzącej (można dać komendę „zostań”) i odchodzi od niego na odległość 30 kroków, zatrzymuje się i odwraca w stronę psa. Na polecenie sędziego przewodnik przywołuje psa komendą słowną lub znakiem optycznym. Pies powinien jak najszybciej, najkrótszą drogą biec do przewodnika. Gdy pies przebiegnie połowę dystansu (w okolicach znacznika niewidocznego dla psa) przewodnik daje komendę waruj, która może być połączona z krótkim gestem. Pies powinien niezwłocznie zawarować. Następnie, na polecenie sędziego przewodnik przywołuje psa komendą „noga”. Pies powinien jak najszybciej, najkrótszą drogą przybiec do przewodnika i usiąść przy jego lewej nodze.

Pies Towarzyszący 3 stopnia - egzamin

Punkty

1. Chodzenie przy nodze bez smyczy

20

2. Przywołanie z zatrzymaniem waruj

20

3. Aportowanie koziołka obcego

15

4. Aportowanie koziołka obcego przez przeszkodę

15

5. Rozpoznanie i przyniesienie własnego koziołka

20

6. Zmiany pozycji stój / siad / waruj

30

7. Stój, siad, waruj z marszu

30

8. Wysyłanie naprzód z warowaniem

20

9. Szczekanie na komendę

10

10. Pozostawanie w pozycji siad (2 min.)

10

11. Pozostawanie w pozycji waruj (4 min.)

10

Razem

200

 

Aportowanie obcego koziołka to trzecie ćwiczenie na egzaminie PT 3. Przed rozpoczęciem ćwiczenia przewodnik idzie po przygotowany przez organizatora aport, dowolnie, sam lub z psem. Ćwiczenie rozpoczyna się w pozycji wyjściowej, w miejscu wskazanym przez sędziego. Na polecenie sędziego przewodnik rzuca aport na odległość około 10 kroków (7 m). Aportem jest koziołek drewniany wybrany przez przewodnika spośród koziołków o wagach ok. 650 g, 450 g, 200 g dostarczonych przez organizatora. Pies w czasie rzutu powinien spokojnie siedzieć przy nodze przewodnika.

Na polecenie sędziego przewodnik wysyła psa komendą do przyniesienia. Pies powinien szybko, najkrótszą drogą pobiec po przedmiot, podnieść go i na następną komendę „do mnie” również najkrótszą drogą, szybko go przynieść. Komenda do powrotu może być wydana dopiero po podjęciu przez psa przedmiotu. Pies musi przybiec jak najkrótszą drogą do przewodnika i usiąść bezpośrednio przed nim, a następnie na komendę „daj” oddać aport i na komendę noga usiąść przy nodze przewodnika. Przewodnik może dać psu komendę „daj” po 2-3 sekundach od chwili, gdy pies usiądzie z aportem. 

Aportowanie obcego koziołka przez przeszkodę jest ćwiczeniem czwartym, które tak samo jak inne rozpoczyna się w pozycji wyjściowej w odległości 3 m przed przeszkodą po stronie wskazanej przez sędziego. Na polecenie sędziego przewodnik rzuca aport na odległość około 10 kroków tak, by aport znalazł się po drugiej stronie przeszkody. Rzut nie może być powtórzony. Następnie, na polecenie sędziego przewodnik wysyła psa komendą do skoku przez przeszkodę sam pozostając w miejscu rozpoczęcia ćwiczenia. Pies w czasie rzutu powinien spokojnie siedzieć przy nodze przewodnika, a na komendę do skoku swobodnie przeskoczyć przez przeszkodę. Komenda do skoku przez przeszkodę może być wydana, gdy koziołek leży nieruchomo na ziemi. Komenda aport może być wydana najpóźniej do zakończenia skoku.

Pies po przeskoczeniu przeszkody musi szybko, najkrótszą drogą, pobiec po koziołek i podjąć go. Następnie można przywołać psa komendą „do mnie” na co pies powraca do przewodnika skacząc powtórnie, siada przed przewodnikiem, a na komendę daj wydaną po 2-3 sekundach oddaje aport, następnie na komendę noga siada przy nodze przewodnika. Komenda przywołująca może być połączona z komendą do przeskoku powrotnego i może być wydana dopiero, gdy pies trzyma aport. Aportem jest koziołek drewniany wybrany przez przewodnika spośród koziołków o wagach ok. 650 g, 450 g, 200 g dostarczonych przez organizatora. O wysokości przeszkody-płotka decyduje sędzia - wybiera ją indywidualnie dla każdego psa spośród 3 wysokości:30, 50, 70 cm (najbardziej zbliżoną do wysokości psa w kłębie). Szerokość płotka min. 90 cm, maksimum 150 cm.

Owczarek niemiecki pokonujący przeszkodę z koziołkiem w pysku. Źródło: Shutterstock
 Kolejnym ćwiczeniem nie pojawiającym się w poprzednich stopniach jest rozpoznanie i przyniesienie własnego koziołka. Ćwiczenie rozpoczyna się w pozycji wyjściowej, w odległości 10 kroków od miejsca gdzie uprzednio rozłożono 5 – 7 „koziołków” wzdłuż kierunku wybiegania psa lub w linii poprzecznej. Sposób rozłożenia aportów ustala sędzia każdorazowo dla danej imprezy. Na polecenie sędziego przewodnik zostawia psa w pozycji siedzącej, przodem do aportów (dozwolone wydanie komendy „zostań”) i kładzie własny „koziołek” między już rozłożone. Następnie przewodnik wraca do psa. Następnie na polecenie sędziego przewodnik daje psu komendę do szukania wysyłającą psa w kierunku przedmiotów (nie można wskazać kierunku ręką, ani dać ręki do powąchania). Pies powinien na komendę pobiec do leżących przedmiotów, obwąchać je, a po samodzielnym rozpoznaniu podnieść i przynieść własny „koziołek”. Komenda do powrotu psa może być wydana dopiero po podjęciu przez psa przedmiotu. Maksymalny czas wykonywania ćwiczenia – 30 sek. od dania komendy aport. Po powrocie z aportem pies powinien usiąść bezpośrednio przed przewodnikiem, na komendę „daj” oddać aport, następnie na komendę noga usiąść przy nodze przewodnika.

Ćwiczenie 6 - zmiany pozycji stój/siad/waruj i ćwiczenie 7 stój, siad, waruj z marszu wykonuje się tak samo jak w poprzednich egzaminach.

Kolejnym ćwiczeniem, które nie pojawiło się w niższych stopniach jest wysyłanie naprzód z warowaniem. Ćwiczenie rozpoczyna się w pozycji wyjściowej. Na znak sędziego przewodnik rozpoczyna marsz z psem przy nodze, bez smyczy, w wyznaczonym kierunku w linii prostej. Po 10 krokach przewodnik daje psu komendę do wybiegnięcia naprzód i zatrzymuje się. Pies musi oddalić się linii prostej, bez ociągania, w szybkim tempie na odległość około 30 kroków. Następnie przewodnik na znak sędziego daje komendę do warowania, którą pies musi natychmiast wykonać. Pies może położyć się w dowolnym kierunku. Na polecenie sędziego przewodnik udaje się do psa i staje po jego prawej stronie. Dojście do psa jest dowolne. Na kolejne polecenie sędziego przewodnik daje komendę by pies usiadł.

Szczekanie na komendę to kolejne ćwiczenie, które nie występuje w niższych stopniach. Ćwiczenie rozpoczyna się w pozycji wyjściowej w miejscu wskazanym przez sędziego. Na polecenie sędziego przewodnik daje psu komendę „głos”. Pies powinien natychmiast zaszczekać więcej niż jeden raz, a następnie na komendę „waruj” wydaną przez przewodnika - zawarować. Na znak sędziego przewodnik daje psu komendę „siad”, na co pies powinien niezwłocznie usiąść.

Ćwiczenie 10 to pozostawanie w pozycji siad. Na polecenie sędziego przewodnik udaje się z psem na wyznaczone miejsce, zatrzymuje się na co pies powinien niezwłocznie usiąść. Przewodnik odchodzi (może dać komendę zostań  i nie oglądając się odchodzi do przygotowanej kryjówki, w której jest dla psa niewidoczny. Przy psie nie wolno zostawiać żadnych przedmiotów. Na polecenie sędziego po upływie 2 minut przewodnik wraca do psa i staje z jego prawej strony. Czas liczy się od momentu zniknięcia przewodnika z pola widzenia psa. Sposób dojścia do zostającego psa jest dowolny.

Ostatnim ćwiczeniem na egzaminie PT 3 jest pozostawanie w pozycji waruj. Ćwiczenie rozpoczyna się w pozycji wyjściowej. Na polecenie sędziego przewodnik daje psu komendę „waruj”  i nie oglądając się odchodzi (może dać komendę „zostań”) do przygotowanej kryjówki, w której jest dla psa niewidoczny. Przy zostającym psie nie wolno pozostawiać żadnych przedmiotów. Na polecenie sędziego po upływie 4 minut przewodnik wraca do psa, staje z jego prawej strony i na następne polecenie sędziego daje komendę by pies usiadł. Czas liczy się od momentu zniknięcia przewodnika z pola widzenia psa. Sposób dojścia przewodnika do zostającego psa jest dowolny.

Sposób oceny ćwiczeń jest identyczny jak w niższych stopniach Psa Towarzyszącego. Jak można zauważyć, w PT3 większy nacisk kładzie się na cierpliwe i spokojne wykonanie ćwiczeń.

 

ŹRÓDŁA: Regulamin Egzaminów i Zawodów Psów Towarzyszących 1,2,3 stopnia z 2009 r.