Wymioty poprzedzone są wyraźnym niepokojem zwierzęcia. Najczęściej zrywa się z posłania, staje z rozszerzonymi kończynami, pochyla głowę do dołu, wygina kręgosłup w pałąk. Wtedy następują bardzo widoczne skurcze mięśni tłoczni brzusznej. Zwrócona treść pokarmowa ma wyraźny kwaśny zapach. Widoczny jest częściowo strawiony pokarm, śluz, żółć, kuleczki tłuszczu, nabłonek żołądka i jelit, niekiedy pasemka krwi.
Źródło: Shutterstock
Wymioty u psów obserwowane są w trakcie przebiegu chorób zakaźnych takich jak: parwowiroza, koronawiroza, nosówka, choroba Rubarth’a, leptospiroza, choroba Aujeszkyego. U kotów w przebiegu panleukopenii. U obydwu gatunków powodem może być kolibakterioza, salmonelloza, kampylobakterioza, klostrydioza i zakażeń gronkowcowych układu pokarmowego.
Wymioty mogą być także skutkiem schorzenia wątroby (stan zapalny, stłuszczenie, marskość), nowotworu, zapalenia dróg żółciowych, kamica woreczka żółciowego. A także choroby żołądka i jelit tzn. zapalenie, choroba wrzodowa, nowotwory, zatkanie i zaczopowanie jelita, obecność ciała obcego, wgłobienie jelita. Choroby trzustki jak ostre zapalenie trzustki, nowotwory a nawet cukrzyca. Schorzenie nerek jak ostra i przewlekła niewydolność nerek. Zarobaczenie i zatrucia toksyczne zarówno chemiczne jak i organiczne. Choroby o podłożu neurologicznym: zapalenie, krwiaki, nowotwory, wstrząs i obrzęk mózgu, padaczka i uszkodzenie móżdżku. Choroba lokomocyjna, zapalenie ucha wewnętrznego, schorzenia błędnika, udar słoneczny. Powodem wymiotów może być także stres oraz wystąpić mogą one na skutek podania niektórych leków. Zdarzają się także tzw. fizjologiczne wymioty u psów. Dzieje się tak w przypadku przejedzenia lub u suk karmiących szczenięta, które to wymiotując „podają” tym samym już wstępnie strawiony pokarm potomstwu.
Jak zatem widać przyczyn wymiotów może być bardzo wiele i nie zawsze muszą się one wiązać koniecznie z banalną niestrawnością. Ażeby ustalić ich źródło konieczne są nieraz, oprócz badania klinicznego zwierzęcia, badania dodatkowe. Bardzo ważne by były one odpowiednio ukierunkowane. Toteż niezbędna jest współpraca właściciela psa z lekarzem, której celem jest określeniu częstotliwości wymiotów, koloru, zapachu, konsystencji. Ważne są informacje o przebytych szczepieniach ochronnych, sposobie żywienia. Czy ostatnio nie była wprowadzana nowa karma? Czy w domu nie odbywa się remont? Czy przypadkiem nie zginęła jakaś zabawka? Czy wymioty występują wkrótce po posiłku, czy też nie ma to znaczenia? Czy współistnieje wraz z wymiotami biegunka? Jak wygląda zawartość wymiotów? Uzyskane odpowiedzi pozwolą na podjęcie decyzji czy potrzebne są badania krwi warz z badaniami biochemicznymi tj. z próbami wątrobowymi, profilem nerkowym, określeniem poziomu glukozy. Być może konieczne będzie badanie RTG z kontrastem czy też gastroskopia a może wymaz i badanie bakteriologiczne lub badanie parazytologiczne.
