Turecki van - kot który lubi pływać

Turecki van jest nazywany „pływającym kotem” z powodu zamiłowania do wody. Nie jest niczym niezwykłym, gdy pluska się w stawach, basenach lub jakiejkolwiek innej wodzie, którą znajdzie. To inteligentny, aktywny, kochający kot o jedwabistej, średniej długości sierści, która jest łatwa w pielęgnacji. Większość vanów tureckich jest biała z kolorowymi plamami na głowie i ogonie.

Tureckie vany są bardzo inteligentne Tureckie vany są bardzo inteligentne Źródło: pixabay.com

Historia

Turecki van to starożytna rasa kotów, która prawdopodobnie pochodzi z okolic jeziora Wan w Turcji. Górzysty i nierówny krajobraz, oraz zimny klimat regionu niewątpliwie przyczyniły się do powstania futra przypominającego kaszmir i solidnie zbudowanego ciała.

Turecki Van jest rasą naturalną, która powstała bez ingerencji człowieka, i prawdopodobnie istniał w swojej ojczyźnie od wieków. Legenda głosi, że wypłynął na brzeg z arki Noego, która według tradycji dopłynęła na górę Ararat w Turcji, niedaleko jeziora Wan.

W jaki sposób Van uzyskał kolorowe łaty na swojej sierści? Zarówno tradycja żydowska, jak i islamska mówią, że koty były odbiorcami boskiego dotyku, który nadawał im biały kolor. W arce, kot przytrzasnął swój ogon drzwiami, zmieniając jego barwę, a Bóg wyciągnął rękę i dotknął głowy kota, pozostawiając łatę w miejscu, w którym spoczęła jego ręka. W wersji islamskiej Allah dotknął pleców kota, a miejsce, które czasami można zobaczyć na plecach kota, jest znane jako odcisk palca Allaha.

Van turecki dotarł do Europy dopiero w latach pięćdziesiątych XX wieku, kiedy Laura Lushington przywiozła go do Wielkiej Brytanii. Międzynarodowa Federacja Felinologiczna uznała rasę w 1972 roku. W Turcji koty tej rasy są uważane za skarby narodowe.

Osobowość

Kiedy jest odpowiednio wychowany w okresie dziecięcym, jest to kot towarzyski i czuły, który jest silnie przywiązany do członków swojej rodziny, chociaż może wybrać jednego lub dwóch jako swoich ulubionych. Jest bardzo aktywny i wysportowany, pozostaje wesoły do późnej starości. Jest atletycznie zbudowany i nie zawsze porusza się z gracją. To jedyny kot, który nie ląduje na czterech łapach.

Tureckie vany są bardzo inteligentne i mogą uczyć się sztuczek i gier, w tym aportowania. Lubią zabawki, które pozwalają im naśladować skakanie na zdobycz. A jeśli nie można znaleźć swojego Vana, najczęściej wystarczy spojrzeć w górę - kot prawdopodobnie siedzi tak wysoko, jak tylko może. Nie umieszczaj na meblach niczego, co można łatwo zepsuć. Van turecki ma okropne poczucie humoru i może z przyjemnością spychać przedmioty z półki tylko po to, by zobaczyć, co się stanie. A czasem jest po prostu niezdarny.

Van może być dobrym podróżnikiem, ale nie musi. Wycieczki do weterynarza często wiążą się z wymiotami lub kupami w samochodzie. Jeśli lubisz wycieczki z kotem, zapytaj hodowcę, czy koty z konkretnej hodowli są podatne na chorobę lokomocyjną.

Zamiłowanie vana do wody może wpędzić go w kłopoty. Zawsze opuszczaj deskę sedesową, i zakrywaj baseny i oczka wodne, jeśli nie ma Cię tam, aby nadzorować wodne wycieczki kota. I pogódź się z tym, że twoje krany kapią. Turecki Van z łatwością może nauczyć się je włączać, aby móc z nich pić lub bawić się w zlewie. Kot ten po prostu lubi leżeć w wodzie, zwłaszcza podczas upałów.

Van nie lubi być trzymany na rękach lub krępowany. Przede wszystkim, jeśli nie jesteś pewien, jak się czuje van, zwróć uwagę na jego nosek. Jeśli kot jest zdenerwowany, kolor noska zmieni się z różowego na czerwony. W takim przypadku, weź pod uwagę ostrzeżenie, i zostaw kota w spokoju.

Chociaż turecki van nie przepada za wylegiwaniem się na kolanach właściciela, to z przyjemnością przytuli się do Ciebie na kanapie i będzie spał w Twoim łóżku. Udzieli również zdecydowanych wskazówek, jak i gdzie go głaskać.

Pielęgnacja

Turecki Van ma pojedynczą warstwę sierści o jedwabistej teksturze. Ponieważ nie ma podszerstka, który mógłby powodować matowienie lub splątanie futra, wystarczy czesać go raz w tygodniu gładką szczotką. Koty te praktycznie nie linieją, z wyjątkiem wiosny i jesieni, kiedy wypada stara sierść i pojawia się nowa. Starsze koty mogą mieć trudności z dokładnym wylizywaniem swojego futra, dlatego dobrym pomysłem może być częstsze ich czesanie lub kąpanie. Sierść tureckiego vana jest wodoodporna, co sprawia, że bardzo szybko schną po kontakcie z wodą.

Szczotkuj kotu zęby, aby zapobiec chorobom przyzębia. Najlepiej robić to codziennie, ale nawet szczotkowanie zębów raz w tygodniu jest lepsze niż nic. Aby zadbać o zdrowie oczu, przecieraj ich kąciki wilgotną szmatką. Użyj oddzielnej ściereczki dla każdego oka, aby uniknąć ryzyka rozprzestrzeniania się infekcji.

Sprawdzaj uszy co tydzień. Jeśli wyglądają na brudne, wytrzyj je wacikiem lub miękką wilgotną ściereczką zwilżoną mieszaniną 50-50 octu jabłkowego i ciepłej wody. Unikaj używania wacików, które mogą uszkodzić wnętrze ucha.

Utrzymuj kuwetę w nieskazitelnej czystości. Koty bardzo dbają o higienę w łazience, a czysta kuweta również pomoże utrzymać długą sierść w czystości.

Dobrze jest, jeśli turecki van jest stale trzymany w domu. Koty, które nie wychodzą, nie mają kontaktu z innymi kotami mogącymi przenosić choroby. Nie są też narażone na ataki psów ani wypadki samochodowe. Tureckie vany, które wychodzą na zewnątrz bez nadzoru, mogą również zostać ofiarami porwania.

Wygląd

Kot turecki jest śnieżnobiały, kolory występują tylko na ogonie i głowie. Może mieć również przypadkowe kolorowe plamy na ciele i nogach. Ten rodzaj ubarwienia jest czasami spotykany u innych ras. Kolory widoczne u rasy to rudy, kremowy, czarny, brązowy, rudy i niebieskoszary. Skóra nosa jest różowa, podobnie jak poduszki łap, chociaż czasami mogą mieć kolorowe plamy.

Głowa tureckiego vana jest szeroka i klinowata. Uszy są umiarkowanie duże, z lekko zaokrąglonymi końcami. Oczy są zaokrąglone i umiarkowanie duże, które mogą być niebieskie, bursztynowe lub oba w różnych kolorach. Jak przystało na kota, który został stworzony do przetrwania w surowym krajobrazie i klimacie, ma silne, potężne ciało z szeroką klatką piersiową, oraz długimi, muskularnymi nogami. Samce są znacznie większe i bardziej umięśnione niż samice.

Turecki van ma miękką, półdługą sierść z dłuższymi włosami na uszach, nogach, stopach i brzuchu, oraz długą sierścią na ogonie.

Kocięta i młode dorosłe koty mają mniej rozwiniętą szatę niż w pełni dojrzałe osobniki. Sierść osiąga pełną długość dopiero po ukończeniu przez kota przynajmniej dwóch lat. Latem sierść jest krótsza, ale zimą staje się znacznie dłuższa i grubsza. Kory tej rasy są duże i długo rosną. Osiągnięcie przez nie pełnego rozmiaru może zająć od trzech do pięciu lat.

Dzieci i inne zwierzęta

Turecki van, który został dobrze wychowany, i miał kontakt z ludźmi i zwierzętami w dzieciństwie,  czuje się dobrze z dziećmi, co czyni go dobrym wyborem dla rodzin z aktywnymi pociechami, które będą cieszyć się bieganiem za zabawką, rzucaniem kotu piłki do przyniesienia lub uczeniem sztuczek. Nadzoruj małe dzieci, aby ładnie głaskały kota i nie ciągnęły go za futro ani ogon. Turecki van jest również szczęśliwy, jeśli mieszka z psami przyjaznymi kotom, o ile te uznają, że to on rządzi. Jeśli chodzi o koty, woli towarzystwo własnego gatunku, ale zaakceptuje inne koty, zwłaszcza jeśli jest z nimi wychowywany od małego. W każdym razie poznawaj zwierzęta ze sobą powoli i w kontrolowanych okolicznościach, aby upewnić się, że nauczyły się dogadywać.