Dzięki rozwojowi współczesnej weterynarii i postępowi technik hodowlanych możliwe jest kojarzenie wybranych par rodziców z różnych stron świata. Dzięki sztucznej inseminacji każdy hodowca może spełnić swoje hodowlane marzenia bez planowania wyjazdów na drugą półkulę ziemską.
Źródło: shutterstock
Nasienie od psów pobiera się za pomocą sztucznej pochwy lub poprzez masaż prącia (masturbacja). Nasienie pobiera się do specjalnych podgrzewanych ciepłą wodą pojemniczków. Ejakulat psów można podzielić na trzy frakcje. Pierwsza z nich jest klarowna, następna jest gęsta (jest to frakcja właściwa). Podczas ostatniej fazy wydalana jest wodnista wydzielina. Nasienie o wysokiej liczbie plemników ma barwę mleczną, natomiast takie o niskiej zawartości plemników wodnistą. Najczęściej w porcji ejakulaty jest do 80% plemników o prawidłowym ruchu. Jeśli właściciel psa ma zamiar nasienie wysłać do innego kraju należy je albo schłodzić, albo zamrozić.
Gdy wyznaczymy dokładnie termin krycia suki nasienie, które przyjechało (przyleciało) do nas mrożone odmrażany. Technik inseminacyjnych jest kilka. Najczęściej używa się strzykawki z reduktorem, pipety inseminacyjnej lub kateteru. Najskuteczniejsze jest wprowadzenie pipety inseminacyjnej do macicy poprzez szyjkę maciczną pod kontrolą endoskopu (odsetek suk szczennych wynosi aż 80% ze średnią ilością szczeniąt w miocie wynoszącą 5). Inseminacja dopochwowa jest z reguły trochę mniej skuteczna.
Należy pamiętać, że zarówno suczka poddana unasienieniu jak i reproduktor od którego nasienie jest pobierane muszą zostać poddani dokładnemu badaniu klinicznemu. Należy wykluczyć wszelkie patologie związane z układem rodnym. Objętość nasienia niezbędna do zapłodnienia wynosi w zależności od wielkości suki od 0,5 do 10ml. Do unasienienia wykorzystuje się jedynie drugą frakcję ejakulatu. Nasienie takie po rozrzedzeniu w specjalnym rozrzedzalniku i schodzeniu do temperatury 4 stopni posiada zdolność do zapłodnienia do 140 godzin. Najważniejsze jest podczas sztucznego unasieniania dobrze wybaczyć najlepsze dni do krycia. Można stosować wiele sprawdzonych metod diagnostycznych jak: cytologia pochwy, pomiar stężenia progesteronu, pomiar oporności elektrycznej śluzu pochwowego. Sztuczne unasienianie powinno być przeprowadzone w drugim dniu od wystąpienia tzw. odruchu tolerancji i powtórzone po 24-48 godzinach. Zważywszy jednak iż plemniki po rozmrożeniu nie mają długiego czasu życia najskuteczniej jest przeprowadzać inseminację codziennie przez kilka wyznaczonych dni.
Sztuczne unasienianie stosuje się z powodzeniem na całym świecie. Z jednej strony pozwala to zrealizować ciekawe, odległe plany hodowlane, z drugiej zaś zamrożone nasienia wybranych samców możemy nawet po ich śmierci przez lata wykorzystywać w dalszej hodowli. Sztuczne unasienianie nasieniem świeżym wykorzystuje się również w przypadku odrzucenia samca przez samicę (problemów behawioralnych), lub gdy naturalne krycie jest uniemożliwione przez chorobę samca (np.: problemy motoryczne, po urazie).
Sobczak Natalia
