Sterylizacja kotki i kastracja kocura

Sterylizacja kotki i kastracja kocura, czyli jak przedłużyć życie pupilowi? Kot to gatunek cechujący się wysoką płodnością. Teoretycznie kotka mogłaby w ciągu 2-3 lat wydać na świat około 300 kociąt. Nadpopulacja kotów, przepełnione schroniska oraz stale wzrastająca liczba bezdomnych zwierząt – wszystko to powinno skłonić właścicieli nierasowych czworonogów do ich kastracji.

Źródło: pixabay.com

Znalezienie domu dla kociąt okazuje się naprawdę ciężkim zadaniem. Najbardziej humanitarnym sposobem zapobiegania niechcianym miotom kociąt jest kastracja zwierzęcia. Dotyczy to zarówno kotek, jak i kocurów. Należy także pamiętać, że sam zabieg jest bezpieczny i ma korzystny wpływ na życie i zdrowie kota. Sterylizacja jest wyrazem dobrej opieki i odpowiedzialnej postawy właściciela.

Sterylizacja kota – korzyści
Zapobieganie rozmnażaniu się nierasowych zwierząt jest wyrazem odpowiedzialności i świadomości właściciela. Zabieg sterylizacji nie tylko pozwala zmniejszyć liczbę bezdomnych zwierząt, ale także korzystnie wpływa na komfort życia wykastrowanego zwierzęcia i jego właściciela. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na fakt, że średnia długość życia zarówno kastrowanych kocurów, jaki i kotek, może wzrosnąć nawet dwukrotnie. Jakie inne pozytywne aspekty sterylizacji należy wymienić?

Sterylizacja kotki:
•    pozwala trwale pozbawić kotkę zdolności do rozmnażania, zapobiegając tym samym niechcianym miotom kociąt;
•    eliminuje uciążliwe objawy towarzyszące rui, takie jak: intensywna wokalizacja niezależna od pory dnia, apatia, agresja, ocieranie się o rożne przedmioty (należy pamiętać, że ruja u kotek domowych – jeżeli nie dojdzie do zapłodnienia – może występować jedna po drugiej, niezależnie od pory roku, co stanowi poważne obciążenie dla organizmu kotki i dużą niedogodność dla jej właściciela);
•    zapobiega powikłaniom związanym z ciążą i porodem;
•  zapobiega infekcjom gruczołu mlekowego, macicy i ropomaciczu (w ostatnim przypadku sterylizacja stanowi zabieg ratujący życie, jest jednak obarczona znacznie większym ryzykiem powikłań);
•    zapobiega nowotworom narządów rodnych;
•    wczesna kastracja wykonana przed pierwszą rują minimalizuje ryzyko rozwoju nowotworów gruczołu mlekowego (najczęściej złośliwych).

Kastracja kota:
•    powoduje zmiany w zachowaniu (kot staje się spokojniejszy, łagodniejszy, bardziej towarzyski, znacznie chętniej pozostaje w domu);
•    zmniejsza kocią potrzebę oddalania się od domu w celu poszukiwania kotki, co z kolei minimalizuje ryzyko wypadków komunikacyjnych i innych urazów;
•    redukuje agresję terytorialną i częstotliwość bójek z innymi kotami, co pozwala uniknąć ciężko gojących się ran powstających wskutek pogryzienia czy zakażenia potencjalnie śmiertelnymi chorobami (FeLV, FIV);
•    eliminuje znaczenie terenu (czyli w tym przypadku naszego mieszkania) moczem o bardzo intensywnym, praktycznie niemożliwym do usunięcia zapachu;
•    usuwa ryzyko rozwoju schorzeń prostaty i jąder;
•    uniemożliwia pokrycie kotki, przez co zapobiega niechcianym ciążom.

Kiedy kastrować kota?
Zabieg sterylizacji może być wykonany praktycznie w każdym wieku. Wielu lekarzy (zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych) decyduje się na wczesną kastrację jeszcze przed osiągnięciem dojrzałości płciowej kocięcia. W Polsce zabieg najczęściej wykonywany jest u kotów w wieku 6‒8 miesięcy. W przypadku kocurów zabieg warto przeprowadzić zanim mocz zyska charakterystyczną intensywną woń. Operacja wykonana w późniejszym czasie może nie wyeliminować tego nieprzyjemnego zapachu. W każdym przypadku optymalny moment wykonania zabiegu ustala oczywiście lekarz weterynarii.

Kastracja kota – przebieg zabiegu
Kastracja to rutynowo wykonywany, prosty zabieg chirurgiczny, który w prawidłowych warunkach stanowi minimalne ryzyko dla zdrowia zwierzęcia. Kastracja wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym. U kocurów zabieg polega na usunięciu jąder poprzez nacięcie wykonane na worku mosznowym. Rana jest tak niewielka, że nie wymaga zakładania szwów, a cały zabieg trwa kilka-kilkanaście minut. Do powikłań po zabiegu dochodzi niezwykle rzadko.

Na czym polega sterylizacja kotki?
U kotek zabieg jest bardziej skomplikowany i polega na chirurgicznym usunięciu jajników (owariektomia) lub jajników wraz z macicą (owariohisterektomia), co trwale pozbawia kotkę zdolności do rozmnażania. Lekarz wykonuje niewielkie nacięcie powłok brzusznych, usuwa narządy rozrodcze, a na ranę zakłada szwy. Cały zabieg trwa zwykle nie dłużej niż pół godziny. U kotek istnieje ryzyko zerwania szwów i rozlizania rany, dlatego po zabiegu warto zaopatrzyć się w kołnierz lub fartuszek ochronny.

Jak opiekować się kotem po sterylizacji?
Przed każdym zabiegiem warto porozmawiać z lekarzem weterynarii, który wyjaśni wszystkie szczegóły i udzieli informacji, w jaki sposób przygotować do niego zwierzę i jak opiekować się nim po zabiegu. Aktualnie ponad 3/4 kotów odwiedzających lecznice weterynaryjne to osobniki kastrowane. Aby zapewnić kastrowanemu kotu długie i komfortowe życie, należy pamiętać o kilku istotnych zmianach fizjologicznych i hormonalnych, jakie zachodzą w organizmie po zabiegu.
Widoczny może być zwłaszcza przyrost masy ciała, który spowodowany jest przede wszystkim zwiększonym pobieraniem pokarmu. Należy pamiętać, że ilość zjadanej karmy wzrasta już w ciągu 48 godzin po zabiegu. Szacuje się, że u kastrowanych kocurów spożycie karmy wzrasta nawet o 26%, a u sterylizowanych kotek o 18%. Co istotne, zwiększonemu pobraniu karmy towarzyszy jednocześnie spadek zapotrzebowania energetycznego o 30%.

Najczęstsze choroby kotów
Nadmiar zjadanej karmy odkłada się głównie w postaci tkanki tłuszczowej, co przy braku kontroli ilości spożywanego pokarmu, szybko prowadzi do rozwoju nadwagi i otyłości. Przyrost masy ciała jest dwukrotnie większy u kastrowanych kocurów w porównaniu do sterylizowanych kotek. Nadwaga i otyłość zwiększają natomiast ryzyko rozwoju wielu niebezpiecznych schorzeń, takich jak:
•    cukrzyca,
•    choroby wątroby,
•    problemy sercowo-naczyniowe,
•    przedwczesne zmiany degeneracyjne w stawach,
•    problemy skórne (są zwykle konsekwencją utrudnionej pielęgnacji),
•    zwiększone ryzyko powikłań podczas narkozy,
•    znacznie wyższe zagrożenie rozwoju kamicy moczowej.

Kamienie moczowe u kota
Wśród najczęściej spotykanych rodzajów kamieni moczowych u kotów wymienia się przede wszystkim:
•    kamienie fosforanowo-amonowo-magnezowe (struwity),
•    kamienie szczawianowo-wapniowe (oksalaty).

Ryzyko powstawania oksalatów po zabiegu sterylizacji wzrasta 7-krotnie, a struwitów 3.5-krotnie. Na tworzenie się kamieni szczególnie narażone są osobniki otyłe. Spadek aktywności powoduje bowiem, że kot rzadziej podchodzi do miski z wodą, a tym samym oddaje mniejszą ilość moczu. Skutkuje to tym, że mocz dłużej przebywa w pęcherzu, co z kolei stwarza idealne warunki do wytrącania się kryształów i powstawania kamieni. Ze względu na charakterystyczne cechy budowy anatomicznej cewki moczowej u kocurów znacznie częściej dochodzi do niedrożności dróg moczowych, co wymaga natychmiastowej interwencji lekarza weterynarii.

Czy wiesz, jak karmić kota sterylizowanego? Dowiedz się więcej na temat ich specyficznych potrzeb i sprawdź, jaka karma będzie najlepsza dla kota po zabiegu sterylizacji i kastracji.
Istnieje także różnica w występowaniu danego rodzaju kamieni w zależności od wieku i płci kota. zwiększone ryzyko chorób związanych z wiekiem Ponieważ wykazano, iż kastrowane koty mogą żyć nawet dwa razy dłużej w porównaniu do osobników niekastrowanych, w sposób naturalny zwiększa to ryzyko rozwoju schorzeń związanych z wiekiem. Chodzi tu głownie o zwiększone ryzyko rozwoju przewlekłej niewydolności nerek – schorzenia bardzo często spotykanego u starszych kotów. Ponadto wykazano, iż 90% kotów w wieku powyżej 12 lat ma zmiany zwyrodnieniowe w stawach.

Karma dla kotów po sterylizacji
Pamiętając o wszystkich wyżej wymienionych zagrożeniach i wprowadzając odpowiednio wcześniej środki zaradcze, można skutecznie zapobiegać tym negatywnym skutkom zabiegu sterylizacji. Najważniejszą rolę odgrywa tu właściwa dieta, która powinna być wprowadzona zaraz po zabiegu. O doborze diety decyduje lekarz weterynarii.