Sterylizacja kotki i kastracja kocura, czyli jak przedłużyć życie pupilowi? Kot to gatunek cechujący się wysoką płodnością. Teoretycznie kotka mogłaby w ciągu 2-3 lat wydać na świat około 300 kociąt. Nadpopulacja kotów, przepełnione schroniska oraz stale wzrastająca liczba bezdomnych zwierząt – wszystko to powinno skłonić właścicieli nierasowych czworonogów do ich kastracji.
Znalezienie domu dla kociąt okazuje się naprawdę ciężkim zadaniem. Najbardziej humanitarnym sposobem zapobiegania niechcianym miotom kociąt jest kastracja zwierzęcia. Dotyczy to zarówno kotek, jak i kocurów. Należy także pamiętać, że sam zabieg jest bezpieczny i ma korzystny wpływ na życie i zdrowie kota. Sterylizacja jest wyrazem dobrej opieki i odpowiedzialnej postawy właściciela.
Sterylizacja kota – korzyści
Zapobieganie rozmnażaniu się nierasowych zwierząt jest wyrazem odpowiedzialności i świadomości właściciela. Zabieg sterylizacji nie tylko pozwala zmniejszyć liczbę bezdomnych zwierząt, ale także korzystnie wpływa na komfort życia wykastrowanego zwierzęcia i jego właściciela. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na fakt, że średnia długość życia zarówno kastrowanych kocurów, jaki i kotek, może wzrosnąć nawet dwukrotnie. Jakie inne pozytywne aspekty sterylizacji należy wymienić?
Sterylizacja kotki:
• pozwala trwale pozbawić kotkę zdolności do rozmnażania, zapobiegając tym samym niechcianym miotom kociąt;
• eliminuje uciążliwe objawy towarzyszące rui, takie jak: intensywna wokalizacja niezależna od pory dnia, apatia, agresja, ocieranie się o rożne przedmioty (należy pamiętać, że ruja u kotek domowych – jeżeli nie dojdzie do zapłodnienia – może występować jedna po drugiej, niezależnie od pory roku, co stanowi poważne obciążenie dla organizmu kotki i dużą niedogodność dla jej właściciela);
• zapobiega powikłaniom związanym z ciążą i porodem;
• zapobiega infekcjom gruczołu mlekowego, macicy i ropomaciczu (w ostatnim przypadku sterylizacja stanowi zabieg ratujący życie, jest jednak obarczona znacznie większym ryzykiem powikłań);
• zapobiega nowotworom narządów rodnych;
• wczesna kastracja wykonana przed pierwszą rują minimalizuje ryzyko rozwoju nowotworów gruczołu mlekowego (najczęściej złośliwych).
Kastracja kota:
• powoduje zmiany w zachowaniu (kot staje się spokojniejszy, łagodniejszy, bardziej towarzyski, znacznie chętniej pozostaje w domu);
• zmniejsza kocią potrzebę oddalania się od domu w celu poszukiwania kotki, co z kolei minimalizuje ryzyko wypadków komunikacyjnych i innych urazów;
• redukuje agresję terytorialną i częstotliwość bójek z innymi kotami, co pozwala uniknąć ciężko gojących się ran powstających wskutek pogryzienia czy zakażenia potencjalnie śmiertelnymi chorobami (FeLV, FIV);
• eliminuje znaczenie terenu (czyli w tym przypadku naszego mieszkania) moczem o bardzo intensywnym, praktycznie niemożliwym do usunięcia zapachu;
• usuwa ryzyko rozwoju schorzeń prostaty i jąder;
• uniemożliwia pokrycie kotki, przez co zapobiega niechcianym ciążom.
Kiedy kastrować kota?
Zabieg sterylizacji może być wykonany praktycznie w każdym wieku. Wielu lekarzy (zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych) decyduje się na wczesną kastrację jeszcze przed osiągnięciem dojrzałości płciowej kocięcia. W Polsce zabieg najczęściej wykonywany jest u kotów w wieku 6‒8 miesięcy. W przypadku kocurów zabieg warto przeprowadzić zanim mocz zyska charakterystyczną intensywną woń. Operacja wykonana w późniejszym czasie może nie wyeliminować tego nieprzyjemnego zapachu. W każdym przypadku optymalny moment wykonania zabiegu ustala oczywiście lekarz weterynarii.
Kastracja kota – przebieg zabiegu
Kastracja to rutynowo wykonywany, prosty zabieg chirurgiczny, który w prawidłowych warunkach stanowi minimalne ryzyko dla zdrowia zwierzęcia. Kastracja wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym. U kocurów zabieg polega na usunięciu jąder poprzez nacięcie wykonane na worku mosznowym. Rana jest tak niewielka, że nie wymaga zakładania szwów, a cały zabieg trwa kilka-kilkanaście minut. Do powikłań po zabiegu dochodzi niezwykle rzadko.
Na czym polega sterylizacja kotki?
U kotek zabieg jest bardziej skomplikowany i polega na chirurgicznym usunięciu jajników (owariektomia) lub jajników wraz z macicą (owariohisterektomia), co trwale pozbawia kotkę zdolności do rozmnażania. Lekarz wykonuje niewielkie nacięcie powłok brzusznych, usuwa narządy rozrodcze, a na ranę zakłada szwy. Cały zabieg trwa zwykle nie dłużej niż pół godziny. U kotek istnieje ryzyko zerwania szwów i rozlizania rany, dlatego po zabiegu warto zaopatrzyć się w kołnierz lub fartuszek ochronny.
Jak opiekować się kotem po sterylizacji?
Przed każdym zabiegiem warto porozmawiać z lekarzem weterynarii, który wyjaśni wszystkie szczegóły i udzieli informacji, w jaki sposób przygotować do niego zwierzę i jak opiekować się nim po zabiegu. Aktualnie ponad 3/4 kotów odwiedzających lecznice weterynaryjne to osobniki kastrowane. Aby zapewnić kastrowanemu kotu długie i komfortowe życie, należy pamiętać o kilku istotnych zmianach fizjologicznych i hormonalnych, jakie zachodzą w organizmie po zabiegu.
Widoczny może być zwłaszcza przyrost masy ciała, który spowodowany jest przede wszystkim zwiększonym pobieraniem pokarmu. Należy pamiętać, że ilość zjadanej karmy wzrasta już w ciągu 48 godzin po zabiegu. Szacuje się, że u kastrowanych kocurów spożycie karmy wzrasta nawet o 26%, a u sterylizowanych kotek o 18%. Co istotne, zwiększonemu pobraniu karmy towarzyszy jednocześnie spadek zapotrzebowania energetycznego o 30%.
Najczęstsze choroby kotów
Nadmiar zjadanej karmy odkłada się głównie w postaci tkanki tłuszczowej, co przy braku kontroli ilości spożywanego pokarmu, szybko prowadzi do rozwoju nadwagi i otyłości. Przyrost masy ciała jest dwukrotnie większy u kastrowanych kocurów w porównaniu do sterylizowanych kotek. Nadwaga i otyłość zwiększają natomiast ryzyko rozwoju wielu niebezpiecznych schorzeń, takich jak:
• cukrzyca,
• choroby wątroby,
• problemy sercowo-naczyniowe,
• przedwczesne zmiany degeneracyjne w stawach,
• problemy skórne (są zwykle konsekwencją utrudnionej pielęgnacji),
• zwiększone ryzyko powikłań podczas narkozy,
• znacznie wyższe zagrożenie rozwoju kamicy moczowej.
Kamienie moczowe u kota
Wśród najczęściej spotykanych rodzajów kamieni moczowych u kotów wymienia się przede wszystkim:
• kamienie fosforanowo-amonowo-magnezowe (struwity),
• kamienie szczawianowo-wapniowe (oksalaty).
Ryzyko powstawania oksalatów po zabiegu sterylizacji wzrasta 7-krotnie, a struwitów 3.5-krotnie. Na tworzenie się kamieni szczególnie narażone są osobniki otyłe. Spadek aktywności powoduje bowiem, że kot rzadziej podchodzi do miski z wodą, a tym samym oddaje mniejszą ilość moczu. Skutkuje to tym, że mocz dłużej przebywa w pęcherzu, co z kolei stwarza idealne warunki do wytrącania się kryształów i powstawania kamieni. Ze względu na charakterystyczne cechy budowy anatomicznej cewki moczowej u kocurów znacznie częściej dochodzi do niedrożności dróg moczowych, co wymaga natychmiastowej interwencji lekarza weterynarii.
Czy wiesz, jak karmić kota sterylizowanego? Dowiedz się więcej na temat ich specyficznych potrzeb i sprawdź, jaka karma będzie najlepsza dla kota po zabiegu sterylizacji i kastracji.
Istnieje także różnica w występowaniu danego rodzaju kamieni w zależności od wieku i płci kota. zwiększone ryzyko chorób związanych z wiekiem Ponieważ wykazano, iż kastrowane koty mogą żyć nawet dwa razy dłużej w porównaniu do osobników niekastrowanych, w sposób naturalny zwiększa to ryzyko rozwoju schorzeń związanych z wiekiem. Chodzi tu głownie o zwiększone ryzyko rozwoju przewlekłej niewydolności nerek – schorzenia bardzo często spotykanego u starszych kotów. Ponadto wykazano, iż 90% kotów w wieku powyżej 12 lat ma zmiany zwyrodnieniowe w stawach.
Karma dla kotów po sterylizacji
Pamiętając o wszystkich wyżej wymienionych zagrożeniach i wprowadzając odpowiednio wcześniej środki zaradcze, można skutecznie zapobiegać tym negatywnym skutkom zabiegu sterylizacji. Najważniejszą rolę odgrywa tu właściwa dieta, która powinna być wprowadzona zaraz po zabiegu. O doborze diety decyduje lekarz weterynarii.