Wszyscy wiemy, że rude umaszczenie kotów jest bardzo rzadko spotykane. Rude futro komiksowego Garfielda nie tak łatwo znaleźć w naturze. Skąd taka barwa? Co wyróżnia rude koty spośród inaczej ubarwionych domowych mruczków?
Kolory okrywy włosowej kotów są wynikiem obecności maleńkich cząsteczek pigmentu we włosach sierści. Cząsteczki te, zwane melaniną, różnią się kształtem, wielkością i ilością. Wszystkie umaszczenia kotów pochodzą od dwóch typów melaniny podstawowej: eumelaniny, odpowiedzialnej za ubarwienie czarne i feomelaniny, wytwarzającej właśnie ubarwienie rude. W wyniku mutacji zmienia się kształt cząsteczek eumelaniny. Wówczas inaczej odbija się światło, a kolor okrywy włosowej nie jest czarny lecz czekoladowy. Gdy natomiast zmienia się kształt cząsteczek feomelaniny, różnice nie są tak duże. Nadal widzimy koty rude, ale w różnych odcieniach tego koloru. Jaśniejsze kolory są wówczas, gdy cząsteczek pigmentu jest mniej. Rozjaśniony kolor rudy ujawnia się jako kremowy.
Najczęściej spotykane umaszczenie u kotów to maść pręgowana. Możemy spotkać cztery rodzaje tego umaszczenia: prążkowanie, pręgowanie tygrysie, cętkowanie i klasyczne, inaczej plamiste. Wzory te występują jako rezultat specjalnego genu, który powstrzymuje pigmentację na pewnych odcinkach włosa, wytwarzając na pozostałych prążki. Koty pręgowane są nosicielami tzw. genu agouti. Co ciekawe, rude i kremowe koty także mają mniej lub bardziej zaznaczone pręgi, nawet jeśli nie wytwarzają genu agouti. Łatwo się zatem pomylić i nazwać rudzielca pręgusem.
Ciekawy wygląd mają koty szylkretowe, które w większości są samicami. Okrywa włosowa takiego kota zawiera zarówno eumelaninę, jak i feomelaninę. Może to dać ciekawy czekoladowo-rudy lub cynamonowo-rudy kolor. Gdy eumelanina przeważa nad feomelaniną kot jest prawie czarny, czekoladowy, cynamonowy, niebieski lub płowy z odrobiną rudego lub kremowego. Te ostatnie kolory widoczne są jako wyraźne plamy lub przenikają się nawzajem.
Najbardziej znane koty o klasycznie rudym umaszczeniu to: