Na ogół celem psiej agresji jest chęć zmiany zachowania u innej istoty, a nie chęć uczynienia krzywdy czy zranienia. To jest forma komunikacji, całkowicie zdrowa, dokładnie tak jak gniew u ludzi. Jeżeli potrafimy to zauważyć, zrozumieć i prawidłowo ukierunkować – problemu nie ma. Ale jeśli agresja wymyka się spod kontroli, należy się jej uważnie przyjrzeć - być może źródło problemu leży gdzie indziej.
Źródło: Shutterstock
Oprócz wszystkich opisanych przeze mnie niżej symptomów agresji, istnieją również takie, które są spowodowane zmianami chorobowymi w organizmie naszego pupila. Ból fizyczny, jak ból zęba, kręgosłupa i inne mogą być powodem nagłego pojawienia się agresji. Podobnie działają też na zachowanie psa: niedoczynność tarczycy, hipoglikemia, zapalenie mózgu, urazy głowy i mózgu, a także zaburzenia chemiczne zachodzące w mózgu. Dlatego też, jeżeli zachowanie psa jest niepokojące, koniecznie należy go przebadać weterynaryjnie, by wykluczyć chorobę jako przyczynę.
Rodzaje agresji
Każdy rodzaj agresji może być wywołany zupełnie innym czynnikiem. Znajomość klasyfikacyjna agresji również jest bardzo pomocna w jej rozpoznaniu, unikaniu i zapobieganiu jej wystąpienia.
Agresja lękowa -tu przyczyną jest strach przed nieznanym, brak prawidłowej socjalizacj. Pies chowa się na widok człowieka, innych psów, jest zestresowany, posikuje, unika kontaktu. W przyszłości pies może z tego korzystać bardzo intensywnie, ponieważ sprawi, że jego zagrożenie zniknie lub się oddali. Ważne jest aby być dla psa przewodnikiem, ponieważ psy oczekują od nas nie tylko wskazówek, ale także zapewnienia, że sytuacja jest bezpieczna. Jeżeli przewodnik się nie boi, pies też nie.
Agresja terytorialna – każdy pies od zawsze najbezpieczniej czuje się na własnej przestrzeni, którą sobie odpowiednio przystosował. Jeżeli pies nie przeszedł prawidłowej socjalizacji, to wszystkich innych ludzi, psy, koty, będzie traktował jako intruzów chcących naruszyć jego bezpieczne terytorium. Będzie robił wszystko by go bronić, a tym samym warcząc i szczekając informuje resztę stada o nadchodzącym zagrożeniu. W oczach psa metoda jest bardzo skuteczna. Np. siedzący pies w samochodzie na widok zaglądającego przez szybę ciekawskiego będzie warczał, szczekał, aż tamten się oddali. Z reguły jet tak, że nieproszony gość odchodzi. Działa? Działa! Dlaczego by tego nie powtórzyć? Dlatego powtórzę po raz kolejny, socjalizacja! Zapoznawanie z różnymi ludźmi, listonoszami, rowerzystami itd...
Agresja łowcza – pogoń u psów to normalne zachowanie zapewniające przetrwanie. Pies naśladuje agresywne wzorce polowań, które są bardzo głęboko zakorzenione w jego ewolucyjnej przeszłości. Niektóre rasy mają większe predyspozycje do tego typu zachowań, w zależności od jej użytkowości. Zapobieganie czyli socjalizacja i wczesne zapoznawanie psa z otaczającym światem, rowerzyści, deskorolki, matki z wózkami...Gdy pies zostanie sprowokowany do pogoni, powiedz stanowczo nie i polej psa z pistoletu na wodę, by pogoń nie była dla niego chęcią do powtórki z rozrywki. Pamiętaj by pies nie skojarzył pistoletu z tobą, należy używać go dyskretnie. Możesz udać się do tresera, który was wszystkiego nauczy.
Agresja matczyna - suka zawsze broni swoich szczeniąt tuż po urodzeniu, dlatego zapoznawanie od początku z różnymi gatunkami, dziećmi, mężczyznami, kobietami, jest bardzo pomocne. Jeżeli suka cierpi wielokrotnie na ciąże urojone i agresywnie broni pochowanych pod łóżkiem zabawek, a zachowania są bardzo intensywne, najprostszym sposobem zapobiegającym agresji będzie sterylizacja.
Zachowania agresywne najlepiej eliminować już od samego początku. Wtedy ryzyko pojawienia się agresji w przyszłości, a także częstotliwość jej występowania zostanie ograniczona do minimum. W przeciwnym razie nasz psiak doskonale nauczy się wykorzystywać zachowanie agresywne do osiągania swoich celów, a to może prowadzić do frustracji i niebezpieczeństwa we wzajemnych relacjach.
