Obecnie na całym świecie hirudoterapia – czyli leczenie pijawkami - przeżywa renesans i jest oficjalnie uznaną metodą uzupełniająca klasyczną medycynę. Relatywnie od niedawna wykorzystywana jest z powodzeniem również w medycynie weterynaryjnej.
Źródło: Shutterstock
W lecznictwie wykorzystuje się około 15-stu gatunków pijawek. Zarówno w Polsce jak i całej Europie najpopularniejszy z nich to Hirudo Medicinalis, czyli pijawka lekarska. Lecznicze działanie pijawek polega na pobraniu krwi z miejsca przyczepu i wtłoczenia szeregu związków, które pijawki produkują. Najlepiej poznaną substancją i zarazem najważniejszą jest hirudyna. Znana jest przede wszystkim jako niezastąpiony i najlepszy z istniejących lek przeciwzakrzepowy. Warto zauważyć, że hirudyna w bardzo wielu jednostkach chorobowych wykazuje o wiele skuteczniejsze działanie niż popularna w medycynie heparyna.
Kolejnym ważnym produktem pijawek lekarskich jest hialuronidaza. Substancja ta jest przede wszystkim silnym antybiotykiem. Pijawki wytwarzają również szereg ważnych neurotransmiterów, które mają działanie kojące i relaksujące. Inne ważniejsze związki produkowane przez pijawkę to inhibitory czynników stanów zapalnych, substancje zmniejszające lepkość krwi oraz spowalniające procesy starzenia się skóry. Wytwarzane przez pijawki neuropeptydy mają działanie znieczulające i działają uspokajająco.
Dzięki użyciu hirudoterapii w weterynarii możemy skutecznie zlikwidować obrzęki i stany zapalne w obrębie kończyn. Już po jednorazowym zastosowaniu terapii widać zadowalający efekt. W ośrodkach rehabilitacyjnych pijawki wykorzystywane są do leczenia artrozy u zwierząt, zapaleń mięśni oraz do walki z bólem związanym z popularnymi schorzeniami, jak dysplazja stawów biodrowych czy łokciowych.
Terapia z użyciem pijawek nie jest dla zwierząt bolesna, uczucie jakie towarzyszy naszemu podopiecznemu podczas wkłucia się pijawki w chore miejsce podobne jest do ugryzienia komara. Głodna pijawka przyczepia się na 15 do 20 minut po czym najedzona odpada. Gdy pijawka odpadnie od ciała pacjenta, następuje kolejny etap kuracji, czyli krwawienie z miejsca przyssania.
Po ustaniu krwawienia i założeniu opatrunku pacjent wraca do domu. Najczęściej wtedy już widoczne są oznaki poprawy stanu zdrowia. Cała terapia składa się z od jednego do kilku spotkań. Podczas leczenia np.: artrozy w stawie, należy używać pijawek co drugi dzień aż do ustąpienia objawów bólowych i dyskomfortu związanego z chorobą. W leczeniu spondylozy ustawia się od dwóch do czterech (w zależności od wielkości zwierzęcia) pijawek przy dotkniętych zmianami chorobowymi kręgach. Zabieg należy powtórzyć po pięciu, siedmiu dniach. Podczas terapii leczenia ostrych zapaleń ścięgien stosuje się jedną do dwóch pijawek w miejsce obrzęku i powtarza zabieg po trzech dniach.
Hirudoterapia nie jest jeszcze bardzo popularną metodą używaną w lecznictwie weterynaryjnym, jednak gdy nadarzy się taka możliwość warto z niej skorzystać. Bardzo często okazuje się ona skuteczniejsza niż klasyczne leczenie farmakologiczne i jako że działa miejscowo jest zdecydowanie od niej bezpieczniejsza.
