Choć nie krzyczą, nie narzekają, nie prawią komplementów i nie mówią miłych słówek, to jednak psy mają sporo do powiedzenia, jeśli wiemy jak słuchać. I gdzie patrzeć.
Źródło: iStockphoto/Thinkstock
Każdy z czworonogów jest inny. Psiaki z jednej rasy, a nawet jednego miotu, potrafią mieć zupełnie odmienny sposób bycia, a różnice pogłębiają się jeszcze w trakcie dorastania i wychowywania w odmiennym środowisku. Do pełnego odczytania psich intencji przydatna będzie dobra znajomość danego osobnika. Inaczej reagować może pies dominujący w stadzie, inaczej zazdrosny, odtrącony ulubieniec, a odmiennie biedak po przejściach czy przedstawiciel groźnych ras.
Przede wszystkim – ogon! To ta część psiego ciała odpowiada w głównej mierze za komunikację ze światem. Obserwując ułożenie psiego ogona możemy z dużą dozą pewności ocenić obecny nastrój szczekacza.
Szybkie ruchy poziome ogona, czyli potoczne merdanie, to balsam dla duszy każdego właściciela. Świadczy on o wielkim szczęściu i radosnym podnieceniu czworonoga, spowodowanym pojawieniem się przyjaciela lub... ulubionej piłeczki w jego ręce.
O chęci do zabawy czworonoga świadczy także cała postawa ciała. Gdy pies energicznie kłania się i przywiera do podłogi przodem ciała możemy być pewni, że prowokuje nas do wspólnych szaleństw. Pies jest zdrowy, najedzony, wyspany - po prostu szczęśliwy!
Ogon podkulony, schowany między nogami świadczy o strachu pupila. Pamiętajmy, że nie zawsze oznacza to podporządkowanie. Zlękniony psiak także jest w stanie zaatakować, jeśli uzna to za najlepsze rozwiązanie.
Gdy pies rusza ogonem delikatnie, pomimo skulenia, miotają nim zmienne emocje. Z jednej strony okazuje radość, jest ona jednak podszyta lękiem lub całkowitym zdominowaniem. Chciałby pokazać nam, że nie warto atakować go, bo ma przyjacielskiej nastawienie. Jeśli pies reaguje na nas w ten sposób należy popracować nad wzajemnymi relacjami, próbując wyeliminować uległość i przestraszenie kudłacza. Także po psiej pozie możemy rozpoznać, kiedy zwierze pokazać chce pełne poddanie, a więc uniknąć zagrożenia i ataku. Jasną oznaką jest położenie się na plecach i odsłonięcie brzucha.
Ogon swobodnie zwisający towarzyszy czworonogowi przez większość czasu. Oznacza on neutralne emocje, ot zwykła chwila, nie dzieje się nic dobrego, ani złego. Odpowiednik naszego neutralnego wyrazu twarzy.
Gdy psiak ma naprężony ogon, napięty ponad lub równo z linią ciała, musimy mieć się na baczności. Postawa taka pokazuje agresywne usposobienie i pies może w każdej chwili zaatakować.
Pies gniewnie nastawiony stawia uszy do góry, wysuwają je do przodu. Ewidentnym objawem agresji jest także postawiona na karku sierść. U niektórych psów rytmiczne machanie wyprostowanym ogonem ma pokazać jedynie dominację i nie poprzedza ataku. Niemniej, należy na takiego przodownika stada uważać.
Psy, tak jak ludzie, potrafią odczuwać, a więc i pokazywać targający nimi smutek. Najczęściej jest on spowodowany złym zachowaniem, zganionym przez człowieka, brakiem zainteresowania z jego strony lub gdy pies widzi, że ukochany przyjaciel zbiera się do wyjścia. Pies chce wyglądać na małego, słabego, skulonego szczeniaczka. Ma zmrużone smutno oczy, uszy wiszące smętnie – wszystko po to, abyś spojrzał na niego łaskawszym okiem.
Ułożenie ogona i cała psia postawa jest natychmiastowo rozpoznawana przez innych szczekających pobratymców. Nie mają one problemów z szybką interpretacją zachowania futrzastego kolegi, jeśli ten zachowuje się typowo. Gorzej mają czworonogi, których naturalna postawa, a co za tym idzie zdolności pokazywania prawdziwych uczuć, zostały wypaczone.
Dzięki odpowiedniemu doborowi Chartów w trakcie tworzenia rasy typowy stał się skulony i zawinięty między nogami ogon. Inne psy często widzą w nich osobniki uległe, podporządkowane, choć charty wcale takimi nie są. W gorszym położeniu znajdują się np. alaskan malamuty, ozdobione puszystą kitą, dumnie wyprężoną ponad powierzchnią grzbietu. Inne psy widząc ją otrzymują sygnał – jestem psem dominującym, ja tu rządzę, to mój teren, lepiej uciekaj, bo mogę gryźć. Co bardziej krewkim szczekaczom może się nie spodobać podobne panoszenie się na wspólnym terenie.
Zajrzyj do pazurowego translatora, aby lepiej zapamiętać, co oznacza mowa psiego ogona.
