Mówi się, że koty, to zwierzęta, które nie poddają się tresurze. Dlaczego? Jedni twierdzą, że to z powodu ich niezależnego charakteru, inni wskazują na kiepską pamięć. Czy kot naprawdę nie jest w stanie zapamiętać, czego się nauczył?
Źródło: Shutterstock
Mózg
Koci mózg, choć proporcjonalnie mniejszy, jest bardzo podobny do ludzkiego. Zbudowany z tych samych elementów odbiera bodźce zmysłowe dzięki wzrokowi, słuchowi, dotykowi, węchowi i smakowi. Najpopularniejsza teoria na temat sposobu, w jaki kot zapamiętuje, odwołuje się do neuronów i połączeń między nimi. Każdy neuron przechowuje jakiś fragment wspomnień, a gdy zaistnieje w mózgu właściwa kombinacja neuronów – dane wspomnienie jest przywoływane.
Pamięć
Czy – jakby się mogło wydawać - wiadomości szybko wpadają do kociej głowy i równie szybko z niej wylatują? W jednym z badań, podczas którego koty zapamiętywały gdzie jest ukryte i odnajdywały jedzenie, ich pamięć krótkoterminowa przechowywała informacje przez 16 godzin (w porównaniu do zaledwie… 5 minut u psów). Pamięć długoterminowa okazała się być jeszcze potężniejsza – o ile pojemna nie jest (kot na długo przechowuje wspomnienie jedynie kilku osób lub miejsc), potrafi być naprawdę długotrwała: te kilka osób lub miejsc zwierzę zapamiętuje na lata, często na całe życie. W funkcjonowaniu pamięci długoterminowej najważniejsze są doświadczenia z najwcześniejszej młodości, z okresu pomiędzy 2 a 7 tygodniami życia zwierzęcia. Dotyczy to na przykład socjalizacji: jeśli dziki kot nie będzie w tym czasie miał styczności z człowiekiem, prawdopodobnie nigdy mu nie zaufa.
Umiejętność uczenia się
Co potrafi kot? Możliwości jego pamięci i umiejętność wykorzystywania jej zasobów do podejmowania decyzji można porównać do tych, jakimi dysponuje trzyletnie ludzkie dziecko. Podobnie jak ludzie, kot uczy się przez obserwację. Obserwując mamę uczy się, jak polować. Obserwując człowieka – opiekuna, potrafi nauczyć się na przykład jak otworzyć drzwi. Umie też rozwiązywać zagadki logiczne. Konkrety? Opracowanie trasy, która zaprowadzi go na wysoki parapet. Skok z podłogi na krzesło, z niego na szafkę, wspięcie się na stojące tam pudło i sus w stronę okna. Żeby osiągnąć sukces, musi połączyć wszystkie elementy tej układanki. To przecież nic innego, jak poprawnie ułożone puzzle.
Gdy kot się starzeje
Podobnie jak u ludzi, wraz z wiekiem sprawność kociego mózgu pogarsza się. Koty mogą cierpieć na chorobę analogiczną do diagnozowanego u ludzi Alzheimera. Chory kot ma problemy z orientacją w terenie, łatwo się gubi i nie potrafi odnaleźć drogi - w skali makro do domu, a w skali mikro nawet do kuwety. Mający kłopoty z pamięcią kot – senior stroni od towarzystwa, ukrywa się, woli być sam ze sobą. To nie złośliwość czy oznaka niezależności, ale biologiczny proces, normalna – choć przygnębiająca - kolej rzeczy.
źródło: www.pets.thenest.com
