Wymioty to odruch obronny organizmu chroniący go przed wchłanianiem szkodliwych substancji i zatruciami. Sporadyczne odruchy wymiotne nie powinny wzbudzać niepokoju właścicieli zwierząt. Gdy jednak takie epizody powtarzają się, może to być niepokojący sygnał.
Źródło: shutterstock
Uporczywe zwracanie treści żołądka może doprowadzić do ciężkiego odwodnienia i zaburzeń elektrolitowych. Jest szczególnie groźne u kotów, psów małych ras oraz zwierząt w starszym wieku, gdyż możliwości kompensacyjne ich organizmów są słabsze. Do ras o wyjątkowo wrażliwym przewodzie pokarmowym zaliczamy m.in. golden retrievery, owczarki niemieckie i yorki.
Przyczyny wymiotów można sprowadzić do tych, które bezpośrednio uszkadzają błonę śluzową żołądka oraz tych wynikających z chorób ogólnoustrojowych. W pierwszym przypadku wymioty mogą być reakcją na zjedzenie ciała obcego. Połknięty przedmiot drażni śluzówkę i może nawet spowodować niedrożność jelit. U psów, które lubią na spacerach brać do pyska wszystko co się da, przyczyną problemów żołądkowych bywa spożycie zepsutych resztek jedzenia. Właściciele takich czworonogów powinni prowadzić je na smyczy, a spuszczać tylko w sprawdzonych, niezaśmieconych miejscach. Zjedzenie pestycydów, nawozów czy chemii gospodarczej pozostawionej w miejscu dostępnym dla psa bywa zazwyczaj tragiczne w skutkach. Pamiętać warto o regularnym odrobaczaniu zwierząt, gdyż pasożyty z jelit mogą przemieszczać się i wywoływać odruch wymiotny. Z błędów żywieniowych powodujących nieżyty żołądkowo-jelitowe należy wymienić gwałtowną zmianę rodzaju podawanej karmy, a także przekarmianie.
Wymioty mogą towarzyszyć chorobom ogólnoustrojowym. Często są jednym z objawów mocznicy występującej u zwierząt z chorobami nerek. Pojawiają się także przy uszkodzonej wątrobie, nowotworach przewodu pokarmowego i zapaleniach jelit. U kotów nierzadko zwracanie pokarmu spowodowane jest nadkwasotą.
W przypadku zatruć po spożyciu szkodliwych związków konieczne jest płukanie żołądka. Lekarz weterynarii wykonuje ten zabieg w znieczuleniu ogólnym. W mniej groźnych przypadkach, np. po zjedzeniu zepsutego jedzenia na spacerze, wystarczająca jest 24-godzinna głodówka. U zwierząt wycieńczonych uporczywymi wymiotami, niezależnie od ich przyczyny, niezbędna jest kroplówka, która uzupełni niedobory elektrolitów i nawodni. W przypadku wymiotów pochodzenia zakaźnego konieczna bywa antybiotykoterapia i leczenie wspomagające. Przy sporadycznych epizodach warto zwrócić uwagę czy zwierzę nie reaguje w ten sposób na jakieś konkretne dodatki żywieniowe, np. nowa karmę czy gryzaki. Jeśli odruch wymiotny pojawia się często, należy wykonać badanie krwi, które wykaże ewentualne zaburzenia funkcji narządów wewnętrznych. Jeśli ostre objawy nieżytu żołądka pojawiły się nagle, przeważnie nie można się obyć bez diagnostyki obrazowej - USG i RTG.
