Niepłodność u suk

Każdy hodowca marzy o stadzie pięknych, puchatych szczeniąt. Niestety realizacja tych marzeń bardzo często przychodzi z trudem. Krycie należy skrupulatnie zaplanować. Zarówno suka jak i samiec muszą przed kryciem zostać przebadani, aby wykluczyć ewentualne problemy rozrodcze, w tym niepłodność.

Źródło: google

Przyczyn niepłodności jest bardzo wiele. Ogólnie rzecz ujmując mogą wystąpić zaburzenia w rozwoju narządu płciowego, zaburzenia czynności tych narządów, choroby, infekcje i najprostsza przyczyna (niestety dość częsta) niewłaściwie zorganizowane krycie.

Zaburzenia w rozwoju narządów płciowych są bardzo rzadkimi anomaliami, jednakże nie wolno ich podczas badania wykluczyć. Do wad rozwojowych zaliczyć należy np.: obojnactwo, hipoplazję i aplazję jajników, macicy, jajowodów, niedorozwój sromu, przedsionka pochwy. Ciężko stwierdzić w jakim stopniu niektóre z tych wad mogą mieć tło dziedziczne, pewnym jest jednak, że szereg z nich występuje podczas praktyk kryć wsobnych.

Jednymi z najczęstszych zaburzeń powodujących w konsekwencji niepłodność są zaburzenia czynnościowe narządów. Często występuje opóźnienie dojrzewania płciowego na tle neurohormonalnym. Przyjmuje się, że u małych ras cieczka powinna wystąpić do 24 miesiąca życia, a u ras dużych do 34 miesiąca. Kolejną ważną przyczyną jest pozorny cykl jajnikowy, jednak zdarza się, że zaraz po nim występuje fizjologiczny, prawidłowy, w którym to suczki mogą zajść w ciążę. Bardzo częstą nieprawidłowością jest cicha ruja, podczas której przy prawidłowym przebiegu owulacji zwierze nie wykazuje zewnętrznych objawów rujowych. Występujące często u starych suk torbiele jajników, które mogą powodować przedłużanie się rui i niepłodność.

Choroby narządów rozrodczych nie są niestety rzadkością u zwierząt. Ropomacicze jest jednym ze sztandarowych przykładów takich chorób. Rozwija się ono zwykle po cieczce i jednym z typowych objawów jest wypływ specyficznej wydzieliny koloru brązowego lub jasnoczerwonego. Inną często spotykaną chorobą jest wypadnięcie pochw, zjawisko takie występuje stosunkowo często u nieciężarnych suk (szczególnie w okresie rui).

Szczególną uwagę należy poświęcić niepłodności na tle infekcyjnym. Wiele jednostek chorobowych przenoszonych jest podczas aktu krycia. Na świecie jest popularne zakażenie przez    brucella canis. Choroba najczęściej powoduje ronienia między 41 a 55 dniem ciąży, lub rodzenie martwych szczeniąt. Podczas aktu krycia może nastąpić również do zakażenia wielobakteryjnego, w którym biorą udział drobnoustroje warunkowo chorobotwórcze.

Każdy odpowiedzialny hodowca musi wziąć sobie do serca nie tylko odpowiedni dobór par hodowlanych, ale również przygotowanie zwierząt do krycia i donoszenia ciąży aż do porodu. Gdy badanie ginekologiczne przyszłych rodziców wypadnie pomyślnie i nie zostaną stwierdzone żadne nieprawidłowości trzeba sumiennie zaplanować właściwy moment krycia i ewentualną podróż do wybranego reproduktora.