Czy twój pupil tyje pomimo tego, że wciąż podajesz mu coraz to mniejszą ilość pokarmu? Drży z zimna chociaż nigdy wcześniej tego nie robił? Spadło mu libido? To mogą być objawy niedoczynności tarczycy. Na co jeszcze zwrócić uwagę, by zyskać pewność?
Otyłość to jeden z objawów niedoczyności tarczycy
Źródło: Photo credit: Mr TGT / Foter / CC BY-ND
Niedoczynność tarczycy dzieli się na pierwotną i wtórną, ze względu na jej pochodzenie. Pierwotna forma niedoczynności dotyczy zaburzeń związanych jest z samym organem, bądź może wynikać z drastycznych niedoborów jodu w diecie zwierzęcia. Również może być to wynik zaniku utkania tarczycy, procesami jej nowotworami lub też stanami zapalnymi tego narządu. Forma wtórna wynika z zaburzeń przysadkowego hormonu TSH różnego tła.
Rasami predysponowanymi do tego schorzenia są: dog niemiecki, chow chow, buldog angielski, wilczarz, bokser, doberman, spaniel, sznaucer miniaturowy, pudel, golden retriever oraz nowofundland.
Dotknięte niedoczynnością tarczycy zwierzę wykazuje ospałość, ma skłonność do tycia, choć dostaje mało jedzenia. Ma słabą tolerancję zimna. Wykazuje osłabienie mięśniowe. Widoczne są zaburzenia w oddawaniu moczu. Mogą pojawić się biegunki występujące naprzemienne z zaparciami. Czasem objawami są także problemy kardiologiczne, takie jak niemiarowość pracy serca i rzadkoskurcz. Libido zwierzęcia jest bardzo niskie, czasami dochodzi do zatrzymania rui a nawet wystąpienia niepłodności.
Włosy są cienkie, wysuszone, matowe i delikatne. Skóra staje się sucha, przebarwiona i szorstka. Czasami może występować obrzęk śluzakowaty skóry, tzw. myxoderma. Bardzo charakterystycznym objawem jest tzw. „szczurzy ogon”, czyli zupełnie bezwłosa część końcowa ogona. Na tułowiu pojawiają się symetryczne wyłysienia. Leczenie opiera się na podawaniu hormonów tarczycowych. Jednak efekty terapeutyczne widoczne mogą być dopiero po 4 - 6 miesiącach leczenia.
