Miedź jest pierwiastkiem śladowym, występuje jednak w całym organizmie, a najwięcej magazynuje się jej w mięśniach, kościach, wątrobie i mózgu. Mikroelement ten jest składnikiem wielu tkanek i enzymów, a jego przyswajalność ma wpływ na cykl płciowy kotów.
Źródło: Shutterstock
Miedź wchodzi w skład wielu enzymów w kocim organizmie, bierze także udział w przemianach żelaza, bierze udział w przemianach metabolicznych oraz procesach krwiotwórczych i usprawnia pracę serca. Mikroelement ten potrzebny jest w organizmie do budowy tkanek: tworzy tkankę łączną i chrzęstną, wspomaga budowę i funkcjonowanie tkanki nerwowej, pomaga też likwidować stany zapalne w organizmie. Zależny od miedzi jest także kolor sierści kota, a także stan jego hormonów.
Niedobory miedzi występują u kotów bardzo rzadko, ponieważ pierwiastek ten występuje w większości produktów, nie tylko spożywczych, ale i w wodzie wodociągowej. Najczęściej niedobory te występują przy niedożywieniu lub chorobach przewodu pokarmowego. Wchłanianie miedzi ogranicza kwas askorbinowy, cynk, kadm, siarczki.
| Niedobór miedzi |
|
Charakterystycznym skutkiem niedoboru miedzi są też zaburzenia cyklu rujowego: np. u starszych kotek w wyniku zaburzeń syntezy hormonów ruja może występować zbyt często, nawet z przerwami zaledwie tygodniowymi. Jest to bardzo wyczerpujące dla organizmu kotki.
| Nadmiar miedzi |
|
Nadmiar miedzi w organizmie wywołuje skutki podobne do zatruć pokarmowych. Nie należy zatem podawać kotu takich produktów bogatych w miedź jak rośliny strączkowe (groch, cebula), śliwki, pieczarki. Dobrym źródłem tego mikroelementu są: owoce morza, wątróbka, nerki, płuca, serce, krewetki, podroby, zielone warzywa.
