Odpowiedzialny rodzic i właściciel kota w jednej osobie, musi wiedzieć, w jaki sposób powinny wyglądać prawidłowe relacje pomiędzy dzieckiem a kotem. Istnieją bardzo krzywdzące dla kotów stereotypy, jednak warto zdawać sobie sprawę, jakie zagrożenia niesie ze sobą posiadanie zwierzaka w domu.
Źródło: Shutterstock
Podstawą jest edukacja zarówno dziecka jak i kota. Dziecko musi wiedzieć, że kot to żywa istota, która tak samo jak ono odczuwa ból. Kota nie można zaczepiać, gonić, bić ani zabierać mu jedzenia i zabawek. Nasza pociecha powinna wiedzieć, że nie wolno zbliżać się do kota, który się kuli lub rusza nerwowo ogonem. W przeciwnym wypadku dziecko może zostać ugryzione lub dotkliwie podrapane. Jeśli będziemy mieli do czynienia z kotem wycofanym i zalęknionym, duży stres związany z nachalnym zachowaniem się dziecka może pogłębić się i przybrać poważniejszą formę. Jest to bardzo niekomfortowa sytuacja dla zwierzęcia, które do tej pory żyło spokojnie. Zadbajmy, aby kot miał spokojne miejsce, w którym może się schować i przeczekać okres największej aktywności naszego dziecka.
Tak samo jak dziecko powinno respektować prawa kota tak samo kto musi nauczyć się, że to dziecko jest dla nas najważniejsze. Nie możemy pozwalać na spanie kota w dziecięcym łóżeczku, podkradanie jedzenia lub zabawek. Najłatwiej rozwiązać to w następujący sposób: w momencie kiedy jedno z rodziców zaczyna zajmować się dzieckiem drugi rodzic bawi się z kotem, karmi go lub głaszcze. Kot otrzyma od nas jasny sygnał, że dziecko nie jest dla niego zagrożeniem, a wręcz przeciwnie kiedy znajduje się w pokoju kotu przytrafiają się same dobre rzeczy.
Dzięki zastosowaniu się od powyższych rad mamy szansę wychować zarówno wrażliwe na dobro zwierząt dziecko jak i zrównoważonego kota, który nie będzie bał się nowego towarzysza.
