Jak od szczenięcia walczyć z agresją?

Faktem jest, że to my sami jesteśmy odpowiedzialni za zachowania naszego pupila. Wszystko, czego doświadczy w wieku szczenięcym zwróci nam z nawiązką jako dorosły pies.

Przewodnik musi przejąć rolę suki w wychowaniu psa. Przewodnik musi przejąć rolę suki w wychowaniu psa. Źródło: Shutterstock

Wszystko zaczyna się już w pierwszych tygodniach życia malucha. Początkowo, kiedy szczenię warczy, rozrywa chusteczkę i pokazuje ząbki, uważamy to za słodkie i bawimy się z nim dalej. Niestety szczenię szybko staje się dorosłym psem, a wtedy takie zachowanie już nie jest fajne i miłe. Dlatego zawsze pamiętajmy o prawidłowej socjalizacji.

To my kształtujemy w większości swojego psa. Krzyk, rękoczyny ani gonienie pupila, również nie pomogą, zdecydowanie mogą być przyczyną wybuchów agresji, dlatego lepiej od razu wybrać się z psiakiem do szkoły i odpowiednio z nim pracować. Charakterystyczną cechą agresywnego zachowania jest to, że gdy się już pojawi to z pewnością samo nie zniknie. Najlepiej eliminować je już od samego początku. Wtedy ryzyko pojawienia się agresji w przyszłości, a także częstotliwość jej występowania zostanie ograniczona do minimum. W przeciwnym razie nasz psiak doskonale nauczy się wykorzystywać zachowanie agresywne do osiągania swoich celów, a to może prowadzić do frustracji i niebezpieczeństwa we wzajemnych relacjach.

Jeżeli twój pupil wykazuje choć jedną z wymienionych cech poniżej, oznacza to, że zdecydowanie może stać się agresywny:

  • warczy, pokazuje zęby
  • kłapie zębami, gdy chcesz mu coś zabrać, zbliżyć się do jego miski bądź go uczesać, zbadać, wyczyścić uszy
  • warczy, pokazuje zęby i kuli się, gdy głaszczesz go po głowie i podszczypuje podczas zabawy.


Absolutnie nie wolno nam ignorować podszczypywania,
podgryzania i warczenia podczas zabawy!