Uchroń psa przed grzybicą

Grzybica to choroba, którą wszyscy właściciele zwierząt domowych powinni się zainteresować. Niby niegroźna i dość łatwo uleczalna, ale jest zaraźliwa dla ludzi. Przenosi się przez kontakt (głaskanie, ocieranie). Narażone są też inne zwierzęta w domu (również gryzonie). Dobrze jest ją więc szybko zdiagnozować i podjąć leczenie, aby uchronić domowników.

Źródło: shutterstock

Grzybice częściej spotyka się u kotów niż psów. Wiele zwierząt jest bezobjawowymi nosicielami, co oznacza, że na ich skórze występuje niewielka liczba zarodników. W przypadku spadku odporności (choroba, ciąża, stres) grzyb może się namnażać i prowadzić do pojawienia się objawów skórnych. Narażone są więc głównie zwierzęta stare, schorowane, przebywające w dużych skupieniach, takich jak schroniska.

Objawy: Na skórze pojawiają się dobrze odgraniczone miejsca, zupełnie łyse lub z przerzedzoną sierścią. Włosy się łamią, a naskórek łuszczy – może pojawić się łupież. Z czasem może wystąpić też rumień i czerwone strupy. Ogniska zmian znajdują się przeważnie na głowie i łapach. Grzybica rzadko swędzi, nie zaobserwujemy więc drapania się, tak jak przy inwazjach pasożytniczych. Może też rozprzestrzenić się na pazury, powodując ich łamliwość. Zwierzę ogólnie czuje się dobrze, nie wykazuje żadnych innych objawów.

Leczenie: W przypadku występowania jedynie niewielkich zmian ogniskowych, wystarczy leczenie miejscowe. Zmienioną skórę smaruje się raz na 2-3 dni specjalnym roztworem przeciwgrzybiczym dostępnym u lekarza weterynarii. Gdy mamy do czynienia z rozległymi zmianami, konieczne jest podawanie leków doustnie. Istnieje szczepionka przeciwgrzybicza dla kotów, która znacznie przyspiesza proces leczenia. Stosuje się ją dwukrotnie w odstępie dwóch tygodni. Niezwykle ważna jest higiena i odkażanie środowiska, w którym przebywa zwierzę i jego właściciele (wystarczy Domestos). Zarodniki w korzystnych warunkach mogą przetrwać nawet 18 miesięcy. U człowieka pojawiają się czerwone plamy, nieswędzące, głównie na rękach, twarzy i dekolcie. W przypadku zauważenia u siebie takich zmian, konieczna jest wizyta u internisty, a także u lekarza weterynarii ze wszystkimi domowymi zwierzętami.