Grzybica u kota - objawy i leczenie

Grzybica skóry jest to niezwykle zaraźliwa choroba zwierząt oraz człowieka, która jest wywoływana przez mikroskopijne grzyby. Jej charakterystyczną cechą jest wysoka zaraźliwość, przez co choroba ta szerzy się bardzo łatwo pomiędzy zwierzętami, ale także czasem kotami a człowiekiem. Grzybice uznaje się za najważniejszą i najpoważniejszą przyczynę zakaźną zapalenia skóry u zwierząt. Można ją pomylić z wieloma innymi schorzeniami, przez co jej diagnoza jest nieco utrudniona.

Źródło: internet

Grzybicę u kota można podzielić na: grzybicę skórne i grzybicę narządów wewnętrznych. W naszym klimacie częściej zwierzęta dotyka grzybica skóry. Grzybice skórne, a przede wszystkim dermatofity są dość dużym i powszechnym problemem występującym u kotów.

Grzybica u kota - objawy

Infekcja grzybicza u kota można przebiegać bez żadnych widocznych objawów. Symptomy schorzenia mogą stać się widoczne przy osłabieniu układu odpornościowego zwierzęcia. W początkowej fazie tego schorzenia grzybica nie przeszkadza zwierzęciu. Wraz z jej rozwojem naskórek zaczyna rogowacieć, przez co dochodzi do zatkania się gruczołów łojotokowych. Przez co powstaje nadkażenie bakteryjne. Kot wówczas zaczyna odczuwać ból oraz uciążliwe swędzenie. Intensywne drapanie zwierzęcia wpływa na powiększanie się ran i powstanie ropnych zakażeń. Wszelkie otarcia i urazy naskórka poprawiają jedynie warunku do wnikania zarodników dermatofitów. Do objawów zarażenia się kota, należą przede wszystkim: wykwity skórne oraz świąd. Zmiany na skórze obejmują przede wszystkim obszar głowy, pyszczek, uszy, opuszki łap, nos, ogon i pazury. Zaawansowany stan chorobowy może rozprzestrzenić się na całe ciało kota. Jego włosy mogą zacząć się łamać tuż nad powierzchnią naskórka, niekiedy następuje łysienia, a skóra staje się zaczerwieniona z łupieżem czy szarym nalotem. Nie występują objawy ogólne, kot nie ma gorączki, nie jest apatyczny i je tyle, co zwykle.

Grzybica u kota- przyczyny

Grzybica u zwierzęcia wywołana jest w większości przypadków przez grzyby z rodzaju Microsporum albo Trichophyton. Do zarażenia dochodzi przede wszystkim przez bezpośredni kontakt z nosicielem czy chorym kotem. Chorobotwórcze zarodniki mogą również zostać przeniesione na przykład przez kontakt ze szczotką kota czy legowiskiem. Kontakt z czynnikami chorobotwórczymi nie oznacza od razu tego, że zwierze zachoruje. Zarodniki mają jeszcze za zadanie pokonać mechanizmy obronne kota. Muszą stanąć do walki z komórkami wrodzonej odporności, które odpowiadają za ochronę organizmu przed rozwinięciem się infekcji. Rozpoznają one groźne drobnoustroje, po czym kierują przeciwko nim, odpowiedz immunologiczną. Muszą także pokonać fizjologiczną mikroflorę skóry, czyli wszelkie występujące na powierzchni skóry drobnoustroje, a także warstwę łoju, izolującą warstwę skóry od środowiska. Koty w trakcie wylizywania sierści pozbywają się wszelkich zanieczyszczeń, a także owych zakaźnych zarodników oraz pozostałych chorobotwórczych drobnoustrojów.

Jak wygląda diagnoza grzybicy u kota?

Na samym początku niezwykle istotna est obserwacja kota. Dzięki niej będzie można stwierdzić źródło zakażenia oraz określić przebieg całej choroby. Weterynarz dokładnie obejrzy zwierzę, po czym wykona badanie, dzięki któremu możliwe będzie ustalenie typu grzyba, który zaatakował zwierzę. W celu diagnozy wykonuje się przede wszystkim badanie ultrafioletowe, które jest bezinwazyjne, jednakże nie odznacza się ono dużą dokładnością. Aby móc postawić prawidłową diagnozę konieczne jest pobranie wycinku skóry, po czym wysłanie go do badania laboratoryjnego. Wynik badania poda rodzaj grzybów, wówczas możliwe jest rozpoczęcie leczenia.

Jakie koty są szczególnie narażone na zakażenie grzybicą?

Na zachorowania szczególnie narażone są zwierzęta stare, młode i te z osłabionym systemem odpornościowym, przez choroby, takie jak: koci katar czy białaczka. Ryzyko zachorowania jest wyższe również u kotów niewłaściwie odżywionych, żyjących stadnie, z niedoborem witamin. W rozwoju oraz rozprzestrzenianiu się grzybicy u kotów pomagają pasożyty (wszoły, wszy, pchły, muchy). Z tego względu niezwykle istotna jest higiena zwierząt. Na grzybice narażone są także kocice w trakcie rui, ciąży, podczas karmienia piersią. Choroba dotyka często zwierząt długowłosych.

Leczenie grzybicy u kotów

Leczenie grzybicy u kotów jest bardzo długotrwałym procesem. W leczeniu wykorzystuje się przede wszystkim leki zewnętrzne, wewnętrzne, preparaty wspomagające oraz szczepionki. Pierwszym krokiem jest przede wszystkim wystrzyżenie kota przed rozpoczęciem kuracji. Jest to bardzo ważne zwłaszcza u kotów długowłosych, gdyż bez wystrzyżenia zwierzęcia nie można oczekiwać dobrych efektów leczenia. W długim włosie bardzo trudno pozbyć się wszystkich zarodników grzybów środki zewnętrzne mają utrudniony dostęp do skóry zwierzęcia. Jeśli chodzi o środki zewnętrzne, stosuje się produktu do smarowania oraz kąpieli zwierzęcia. Przede wszystkim stosuje się preparaty z enilkonazolem pod postacią płynu. Środek ten rozcieńcza się z wodą w stosunku 1/50. Poleca się wykąpać kota dwa razy w tygodniu, a cała kuracja musi trwać minimum 6 tygodni. W procesie leczenia używana jest również terbinafina. Terapia miejscowa musi być także uzupełniona o doustne środki przeciwgrzybiczne. U kotów stosuje się takie środki jak: ketokonazolflukonazolitrakonazolterbinafina, muszą być one stosowane minimum miesiąc. Niekiedy wystąpią u kota działania niepożądane takie jak: wymioty czy brak apetytu. Na rynku znajdują się również szczepionki przeciwgrzybiczne, dzięki którym zwierzęta zdrowe zostają uodpornione, a u chorych kotów obserwuje się szybsze leczenie. W naszym kraju stosuje się InsolDermatophyton i Felisvac MC. Ich zadaniem jest także podniesienie odporności chorego kota. Podaje się je 2 albo 3 razy co dwa tygodnie. Proces leczenia będzie skuteczny tylko i wyłącznie, kiedy zadba się o dezynfekcję w środowisku zwierzęcia. Po ukończonym procesie leczenia kot musi mieć wykonane mikrobiologiczne badanie, które potwierdzi jego wyleczenie.

Oczyszczanie środowiska życia

Niezwykle istotne w procesie leczenia oraz działaniu profilaktycznym w grzybicy u zwierząt są zabiegu polegające na oczyszczaniu środowiska życia zwierzęcia. Podczas takich zabiegów należy przede wszystkim skupić się na odkurzeniu podłóg, ścian, oraz na dezynfekcji ich powierzchni. Należy także dokładnie wyczyścić wszystkie przedmioty kota, jego legowisko. Dzięki temu można znacząco ograniczyć ilość zarodników grzybów, znajdującą się w otoczeniu. Co ważne, zdrowe koty nie mogą mieć żadnego kontaktu z tymi chorymi. Jeśli jednak doszło do kontaktu lub nie da się go uniknąć, wówczas u takiego kota należy także zastosować leczenie.

Grzybica u kota domowe sposoby

W przypadku kiedy u kota pojawią się niepokojące objawy, należy od razy udać się na konsultację do weterynarza. Specjalista postawi diagnozę i ustali stosowane leki. Jedynie weterynarz jest w stanie opracować skuteczny sposób leczenia zwierzęcia. Jeśli chodzi o domowe sposoby, nie są one skuteczne w samym procesie leczenia choroby, mogą jedynie zmniejszyć dokuczliwość jej objawów. Poleca się na przykład smarować zmiany skórne olejem kokosowym, octem jabłkowym czy ząbkiem czosnku. Warto jednak pamiętać, że jedynie specjalistyczne leczenie pozwoli na wyleczenie zwierzęcia. Należy pamiętać również o odpowiedniej profilaktyce. Przede wszystkim kot nie może mieć kontaktu ze zbyt dużą ilością innych zwierząt. Dobrze, jeśli nie będzie narażany na częsty stres, który przyczynia się do obniżenia odporności. Nie radzi się zostawiać na długi czas zwierzęcia w hotelach dla zwierząt czy z nieznanymi mu opiekunami. Ryzyko zarażenia się grzybicą wzrasta u zwierząt źle odżywianych, z tego względu należy zadbać o prawidłową i dobrze zbilansowaną dietę. Kot powinien dostawać karmę wysokiej jakości. Należy mu także zapewnić ochronę przed pasożytami, które mogą przenosić zarodniki grzybów. Kota można czesać dosyć często, dzięki czemu można pozbyć się pewnej ilości zarodników znajdujących się na sierści. Wyczesana sierść powinna być dokładnie wyzbierana i zutylizowana. Oprócz tego zmienione chorobowo miejsca można przemywać wodą z mydłem.

Grzybica od kota u ludzi – czy człowiek może się zarazić?

Pojawienie się grzybicy skóry u kota jest bardzo poważnym problemem, który dotyka nie tylko zwierząt znajdujących się pod jednym dachem, ale także wszystkich domowników. Dermatofitoza to zoonoza, czyli choroba, która jest w stanie przenieść się z kota na człowieka i inne zwierzęta albo odwrotnie – to człowiek może zarażać zwierzęta, w tym także koty. Jednakże należy mieć na uwadze, że ryzyko zarażenia się człowieka od kota jest dosyć małe. Dermatofity musiałyby pokonać barierę ochronną skóry, czyli wszystkie występujące na niej drobnoustroje, które przebywają na skórze w sposób naturalny i to od nich należy jej odporność. Jeśli osoba jest zdrowa, staje się to dosyć dużą zaporą, dla zarodników grzybów. Ryzyko zachorowania na grzybicę od kota, najbardziej narażone są dzieci, które nie mają jeszcze do końca rozwiniętej odporności, a także osoby starsze. Jeśli więc u kota potwierdzona została infekcja grzybicza, wówczas należ skonsultować się z lekarzem rodzinnym, który wskaże jakie kroki można podjąć. Przede wszystkim ważne będzie to, aby jak najbardziej ograniczyć kontakt ze zwierzęciem. Jeśli konieczne będzie zaaplikowanie na jego sierść specjalnego preparatu, dobrze jest wcześniej założyć rękawiczki.

Grzybice skórne u kotów są dosyć częstym i powszechnym problemem, jednak alej sprawiają wiele trudności w ich diagnozowaniu oraz leczeniu. Przebiegają w różny sposób, a proces ich leczenia jest długi i trudny. Wszelkie pojawiające się na skórze kota zmiany powinny być bezzwłocznie konsultowane z weterynarzem. Warto działać od razu, szybko zdiagnozowana grzybica pozwala na rozpoczęcie leczenia, kiedy choroba nie jest jeszcze zaawansowana. Leczenie w późniejszym czasie może być bardzo uciążliwe dla kota i jego właściciela. Istotna jest także sama profilaktyka, odpowiednio zadbane zwierzę będzie miało mniejsze prawdopodobieństwo zachorowania.