Gruby pies, gruby kot, gruby problem

Jak rozpoznać nadwagę u pupila?

Jak rozpoznać nadwagę u naszego pupila? Otóż istnieje kilka sygnałów świadczących o tym, że ukochane stworzenie nabrało już zbyt wiele ciałka. Są to: niewyczuwalne żebra, brak przewężenia w pasie, trudności z chodzeniem, spowolnione ruchy, skrócony oddech, pogorszenie nastroju, wydłużony sen. Otyłość to zasadniczo przekroczenie prawidłowej masy ciała u małego zwierzęcia o 15-20 %. Bardzo przydatne są normy kilogramowe, często umieszczane na końcu książeczki zdrowia, którą powinien mieć każdy azorek lub mruczek domowy. Przeciętne masy ciała psów i kotów różnych ras można znaleźć także w dostępnych podręcznikach i zestawianiach „standardów ras” publikowanych przez związki hodowców. Warto również mieć świadomość, że niektóre rasy zwierząt są bardziej narażone na otyłość niż inne. Wśród psów są to: labradory, berneńskie psy pasterskie, beagle, jamniki, cocker spaniele, nowofunlandy, buldogi angielskie i mopsy, a wśród kotów – większość ras krótkowłosych, mieszańce kotów rasowych, a w szczególności rasa manx.

Można także już z założenia przyjąć, że u psów to suczki będą szybciej przybierać na wadze niż samce. Tymczasem ryzyko nadwagi zwiększa się zarówno u psów, jak i kotów po zabiegu sterylizacji i kastracji. Wśród psów znowu większą tendencję do otyłości mają suki. W przypadku kotów, to kastrowane kocury będą szybciej tyć niż sterylizowane kotki. Niestety, za sprawą huśtawki hormonalnej wywołanej sterylizacją czy kastracją zwierzęta będą odczuwały większy głód, co nie będzie jednak adekwatne do faktycznych potrzeb ich organizmów. Faktem jest też, że już sam taki zabieg sprzyja przyrostowi tkanki tłuszczowej. Dlatego po kastracji/sterylizacji warto trzymać się zasady, by dawać pupilowi 30% mniej jedzenia niż dotychczas.

 Gdy kliniki w pobliżu brak

Większość właścicieli zwierząt ma skłonność do przekarmiania pupili, często nie dostrzegając jego realnych potrzeb. Źródło: Digital Vision/Thinkstock

 Ponieważ w Polsce nie powstała dotychczas jeszcze żadna wyspecjalizowana klinika leczenia otyłości dla małych zwierząt, pozostaje nam opierać się jedynie na wiedzy zaczerpniętej u weterynarza, albo doszkalać się zaglądając do profesjonalnych źródeł. Na szczęście, z pomocą  pupilom o zaokrąglonych kształtach wyszli już także producenci karm. Ogólnodostępne jest pożywienie dla psów i kotów w wersjach light. Warto też zwrócić uwagę na karmy zawierające L-karnitynę, która wspomaga spalanie tłuszczu oraz jego przemianę w energię.

Istotną wskazówką dla opiekunów, którzy sami przygotowują posiłki dla swoich stworzeń jest kierowanie się zasadą, aby ograniczyć w diecie ilość podawanych ziemniaków i potraw mącznych. Do diety light, warto wprowadzić chude mięso, ryby, płuca, soję, chude mleko, czy chudy twaróg (jako składniki dodatkowe warto użyć otrąb, suszonych wytłoków, mączkę z zielonek i warzywa). Tak naprawdę ogólne zasady żywienia dla zwierzaków ze skłonnością do tycia, są dość proste. Należy pilnować po prostu, by pupil nie zjadał nic ponad to, co należy mu się w dziennej porcji jedzenia (posiłki muszą być podawane w regularnych porach). Smakołyki i przekąski, natomiast, warto podawać zwierzęciu w postaci groszków suchej karmy (i zaliczać zjedzoną już część do dziennej dawki żywieniowej). Warto także przestrzegać dziennych racji żywieniowych: ważyć karmę i dopasowywać gramaturę do potrzeb danej rasy. Oczywiście należy wykluczyć także oddawanie psu resztek z ludzkiego stołu lub pełne miłości dzielenie się z nim przysmakami pod stołem.

Jak widać, w zapobieganiu otyłości i nadwagi u pupila, to jego właściciel odgrywa kluczową rolę. Gdy w pobliżu zabraknie specjalistycznych klinik i weterynarzy, jedynie wiedza i konsekwencja opiekuna może uratować jego zwierzę przed zgubnymi konsekwencjami nadliczbowych kilogramów.

 

1 2