Freestyle - wyraź siebie piesku

Dogfrisbee jest jednym z nielicznych kreatywnych dyscyplin sportów kynologicznych. W dogfrisbee przewodnik ma szansę na wyrażenie siebie w konkurencji zwanej Freestyle, budzącej szczególny podziw wśród publiczności.

Źródło: fot. Katarzyna Piotrowska

Regulamin

Freestyle jest jedną z konkurencji na zawodach dogfrisbee, której zasadny oceniania reguluje USDDN. Przewodnik wraz z psem, mając do dyspozycji 10 dysków, prezentują różnorodne triki i figury połączone w dwuminutową prezentację z podkładem muzycznym. Odliczanie czasu zaczyna się od pierwszego wyrzuconego w powietrze dysku. Na polu startowym mogą przebywać wyłącznie startujący zawodnicy, czyli przewodnik i jego pies.

W Freestyle sędziuje aż czterech sędziów, każdy z nich ocenia jedną kategorię punktową: pies, zawodnik, zespół i skuteczność. Z kolei w celu promowania bezpiecznego treningu szkolenia psiego zawodnika do regulaminu USDDN wprowadzono Zasadę Bezpieczeństwa Psa, która przewiduje odejmowanie punktów karnych za zdarzenia, które podnoszą ryzyko kontuzji czworonoga.

Pod lupą sędziego

W kategorii „Pies” ocenie podlegają cztery elementy:

  • Motywacja – podczas całego programu pies musi stale utrzymywać skupienie i koncentrację.
  • Aportowanie – tu ocenia się jakość i różnorodność aportowania; zespół powinien zaprezentować różne formy aportowania dysku tj. puszczenie dysku z dala od zawodnika, na jego stopy oraz oddawanie do ręki.
  • Wysportowanie – pies musi wykazywać się kontrolą i spójnością w czasie skakania, lądowania, podczas biegania, robienia obrotów (Flip) i/lub odbić od ciała (vault) oraz innych ewolucji.
  • Chwyt – przed, w trakcie oraz po momencie złapania dysku, czworonóg musi okazywać stałe zaangażowanie z właściwym skupieniem.

Elementy oceniane w kategorii „Zawodnik”

  • Prezentacja pola – program Freestylowy musi pokazywać zaplanowane przemieszczanie się po całym polu startowym, włączając w to rozmaite rzuty na różne odległości i w różnych kierunkach.
  • Różnorodność rzutów – zawodnik powinien zademonstrować różnorodność rzutów z rozmaitymi chwytami i uwolnieniami dysku z ręki, wliczają w to przynajmniej trzy różne rzuty.
  • Zarządzanie dyskami – rzuty i zbieranie wszystkich dysków powinno odbywać się w sposób spójny i bez przerw.
  • Spójność – przejścia pomiędzy ewolucjami i innymi częściami powinny być płynne i spójne.

Elementy oceniane w kategorii „Zespół”

  • Dwa różne overy – to jest dwa różne skoki psa ponad ciałem zawodnika, podczas których pies musi złapać wyrzucony dysk.
  • Dwa różne vaulty – czyli dwa różne odbicia się psa od ciała zawodnika. Zawodnik powinien wykorzystać dwie różne postawy, a pies a podczas wykonywania vaultów musi złapać wyrzucony dysk.
  • Rzuty kilkukrotne – jeden zestaw kilkukrotnie powtórzonych, minimum trzech, szybko następujących po sobie rzutów.
  • Dog Catch – jedno złapanie psa na ręce podczas, gdy pies łapie dysk w locie.
  • Poruszanie się zespołu – skoordynowane poruszanie się zespołu, np. jednoczesne obroty, slalom między nogami bez udziału dysku.
  • Mijanie – wykonanie kolejnego rzutu, gdzie pies przebiega blisko zawodnika przynajmniej dwa razy w linii prostej.
  • Zig Zag – to cztery następujące po sobie rzuty, gdzie pies łapie dyski w zyg-zaku , wykonując 4 zwroty minimum 90 stopni.

Na koniec Freestyle ocenia się skuteczność. Sędzia w kategorii „Skuteczność”, aby otrzymać wynik całkowity w tej kategorii będzie przeliczał wskaźnik złapanych rzutów zespołu i mnożył go razy 10. Za cały program można maksymalnie zdobyć 40 punktów.

Efektywne i wysokie skoki, wyszukane triki i doskonale wykonane rzuty połączone w przemyślany układ choreograficzny z muzyką to wspaniały sposób na pokaz umiejętności przewodnika i psa oraz ich zgrania. Freestyle to po prostu świetny sposób na wyrażenie siebie.

 

ŹRÓDŁA:  Regulamin konkurencji Freestyle wg US Disc Dog Judging Criteria for Freestyle,
www.discbusters.com; konsultacja merytoryczna: Dariusz Radomski.