Imponująco wysokie skoki, odbicia od ciała, przeloty nad ciałem, a wszystko to w pogoni za frisbee jest charaktyczne dla Freestyle, konkurencji dogfrisbee połączonej w układ choreograficzny z podkładem muzycznym.
Źródło: Alicja Zmysłowska
W konkurencji Freestyle dogfrisbee możemy zaobserwować różne figury, które łączy się w różnorodny sposób w sekwencje. Istnieje siedem grup figur w obrębie każdej z tych grup wystawia się oceny, ale poprawne wykonanie figur z czterech tylko grup ma już szansę na otrzymanie maksymalnej oceny. Overs polegają na łapaniu dysku przez psa w trakcie przelatywania ponad ciałem człowieka. Efektowne vaults polegają na złapaniu przez psa dysku po uprzednim odbiciu się od ciała człowieka. Często kropką nad „i” jest tzw. Dogcatch, który polega na złapaniu psa na ręce, gdy ten łapie dysk w locie. Jednym z elementów wykorzystywanych również w tańcu z psami jest Team Moment, czyli synchronizowane poruszanie się zespołu tj. slalom między nogami czy równoczesne obroty. W Passing Segments pies przebiega blisko zawodnika w linii prostej chwytając wyrzucane w przeciwnych kierunkach dyski. W Zig Zag następują po sobie cztery rzuty, gdzie pies łapie dyski w zyg zaku z przodu, boku i z tyłu przewodnika. Frisbee można rzucać psu także promieniście, to że pies łapie dyski biegając po okręgu, a taka figura nazywa się Around the World.
To właśnie wszystkie te ewolucje wykonywane przez psa w doskonałej precyzji i zabójczej prędkości przyciągają największą widownię i wywołują największy aplauz publiczności.
ŹRÓDŁA: Maria Pajzderska, Skocz po talerz (cz.1), „Mój Pies”, 2006, nr 4(175), s. 32;
konsultacja merytoryczna: Dariusz Radomski.
