Etapy psiego rozwoju

Od momentu urodzenia do momentu, gdy pies staje w drzwiach gotowy do spaceru długa droga. Jak wygląda proces dorastania szczeniaka? Czego wymaga i dlaczego ten pierwszy okres jest taki ważny?

shutterstock_112177466_jamnik, sznaucer, Szar pei, szpic, buldog, miniaturka.jpg shutterstock_112177466_jamnik, sznaucer, Szar pei, szpic, buldog, miniaturka.jpg Źródło: Shutterstock

Szczenię przychodzi na świat pozbawione wielu podstawowych umiejętności, wyposażone jedynie w podstawowe odruchy. Kiedy rośnie przechodzi różne fazy rozwoju, dzięki którym nabywa życiowych umiejętności. Przebieg tych faz ma znaczący wpływ na przyszły charakter psa oraz na jego sposób postrzegania świata.

Okres płodowy

Jest to bardzo ważny dla psiaka okres. Zestresowana suka w ciąży ma dusze szanse na potomstwo z problemami behawioralnymi. Takie szczenięta mają kłopoty w nawiązywaniu kontaktów oraz zdecydowanie gorzej się uczą, często też wykazują tendencję do nadaktywności. Dlatego należy zadbać o spokój i delikatną stymulację dźwiękowo-dotykową ciężarnej. Szczenięta w łonie matki silniej reagują na dotyk, głaskanie i łagodny ton głosu.

Okres tuż po urodzeniu

Zaczyna się dokładnie w momencie uwolnienia malucha z błony płodowej. System nerwowy i kora mózgowa dopiero co narodzonego szczenięcia nie są jeszcze w pełni rozwinięte. Zmysły dopiero zaczynają działać, z początku funkcjonują jedynie zmysł dotyku oraz węchu. Mięśnie psiaka nie są w pełni unerwione co utrudnia poruszanie, autonomiczny system nerwowy dopiero się rozwija. Dlatego też malutki piesek nie jest w stanie sam się wypróżnić lub oddać moczu. Jego odruchy nie są zamierzone, a jedynie pierwotne i mają na celu głównie odnalezienie sutków matki. W tym okresie szczenię jest w pełni uzależnione od suki,a kontakt z nią jest konieczny, aby w przyszłości pies nie miał problemów z zachowaniem. W wyjątkowych sytuacjach musimy po prostu przejąć rolę suki, zapewniając oseskowi podstawową opiekę.

Okres przejściowy

Początkiem tego okresu jest otwarcie oczu przez psiaki. Przez pierwsze dni wzrok nie funkcjonuje tak jak powinien, piesek potrzebuje czasu, by wdrożyć posługiwanie się wzrokiem jako poznawanie otoczenia jak dotykiem. To czas, kiedy kora mózgowa rozwija się w przyspieszonym tempie. W krótkim czasie wykształcają się zmysły smaki i powonienia, a niedługo po nich zaczyna funkcjonować słuch. Pojawienie się zdolności słyszenia oznacza zakończenie okresu przejściowego. Łatwo to sprawdzić, wystarczy niezbyt mocno klasnąć nad głową pieska. Ten, który słyszy podniesie się na łapkach, za chwilę znów opadnie, to tzw. podskok. Tym samym piesek przychodzi do kolejnego okresu.

Okres socjalizacji

Czas wyjątkowy, niezmiernie ważny i rzutujący na całe przyszłe życie malca. To czas, kiedy maluch musi opanować cały szereg umiejętności i zachowań, które pozwolą mu na życie w stadzie swojego bądź też odrębnego gatunku. W tym okresie piesek musi też zapoznać się z regułami życia według ściśle określonej hierarchii oraz opanować różne techniki komunikacji. Maluch poznaje również szczegółowo otoczenie, które składa się z bardzo wielu elementów, a w którym to przyjdzie mu funkcjonować.

Okres dorastania

Dojrzałość psa określa się na dwa sposoby: wyznaczając koniec okresu wzrostu oraz uzyskanie dojrzałości psychicznej. Jeżeli chodzi o koniec okresu wzrostu wszystko zależy od rasy psa. U psów małych ras za koniec etapu wzrostu uznaje się wiek ośmiu miesięcy, u psów raz dużych i olbrzymich, datuje się go na 18, 24 miesiąc życia.

W przypadku dojrzałości psychicznej natomiast próg ten określa się indywidualnie. Wszystko zależy od danego osobnika. Ogólnie można jednak przyjąć, że pies osiąga ten etap pomiędzy 18 a 24 miesiącem życia. To okres pełnej aktywności psa łącznie z pełną gotowością rozrodczą.

Każda z wyżej wymienionych faz jest bardzo ważna, a pominięcie jakiejkolwiek jest na ogół bolesne w skutkach i negatywnie rzutuje na pupila. To bardzo ważny czas, który umożliwia psu uczenie się życia w grupie w odpowiedniej hierarchii. To w pewnym sensie szkoła, bez której, jak powszechnie wiadomo, życie bywa trudne.

 

Źródło: Pierre Rousselt-Blanc, Larousse, Larousse Paris 2006.