Elementy egzaminu Psa Towarzyszącego II stopnia

Jeśli pies zdał egzamin PT pierwszego stopnia, warto kontynuować treningi. Drugi poziom egzaminów nie jest łatwy, ale daje dużo satysfakcji.

Źródło: fot. Katarzyna Piotrowska

Pies Towarzyszący drugiego stopnia to egzamin bardziej zaawansowany i wymaga więcej treningu. Na tym poziomie rozgrywa się między innymi zawody, w tym o puchar polski - Mistrzostwa Polski Psów Towarzyszących.

Opis poszczególnych ćwiczeń w PT 2
Egzamin rozpoczyna się chodzeniem przy nodze bez smyczy. Ćwiczenie te wykonuje i ocenia się tak samo jak w PT1, ale trasa jest dłuższa: ma około 45 kroków (w PT1 30 kroków). Przewodnik po przejściu 15 kroków wykonuje zwrot w prawo, po przejściu następnych 15 kroków – zwrot w lewo, po dalszych 15 krokach wykonuje w tył zwrot w jednej linii  i zatrzymuje się, a pies siada. Tą samą drogą przewodnik wraca z psem niezbyt szybkim biegiem do miejsca startu, wykonując jak poprzednio wszystkie zwroty. Po przyjściu do miejsca startu przewodnik wykonuje w tył zwrot i zatrzymuje się, a pies siada bez komendy. Pies powinien przez całe ćwiczenie iść lub biec trzymając bark przy nodze przewodnika. Przewodnik nie powinien zmieniać tempa marszu na prostych i przy zwrotach. Ręce powinny być trzymane w sposób naturalny.

Pies Towarzyszący 2 stopnia Punkty
1. Chodzenie przy nodze bez smyczy 30
2. Przywołanie do mnie i do nogi 20
3. Aportowanie własnego koziołka drewnianego 30
4. Skok przez przeszkodę 20
5. Zmiany pozycji stój / siad / waruj 30
6. Stój z marszu i powrót do psa 15
7. Siad z marszu i powrót do psa 15
8. Waruj z marszu i przywołanie do mnie 20
9. Pozostawanie w pozycji siad 10
10. Pozostawanie w pozycji waruj 10
Razem 200

 

Przywołanie „do mnie” i „do nogi”. Ćwiczenie rozpoczyna się w pozycji wyjściowej w miejscu wskazanym przez sędziego. Na polecenie sędziego przewodnik pozostawia psa w pozycji siedzącej (można dać komendę „zostań”) i odchodzi od niego na odległość 20 kroków, zatrzymuje się i odwraca w stronę psa. Na polecenie sędziego przewodnik przywołuje psa komendą  i/lub znakiem optycznym. Pies powinien jak najszybciej, najkrótszą drogą przybiec i usiąść blisko przed nim, wtedy na polecenie sędziego przewodnik przywołuje psa do nogi, a pies powinien jak najszybciej usiąść przy lewej nodze przewodnika.

Aportowanie własnego koziołka drewnianego jest warte aż 30 punktów. Przewodnik przynosi aport na początku ćwiczeń i odkłada go we wskazanym miejscu. Podczas tego ćwiczenia przewodnik udaje się po aport w sposób dowolny (z psem lub bez psa). Ćwiczenie rozpoczyna się w pozycji wyjściowej, w miejscu wskazanym przez sędziego. Na polecenie sędziego przewodnik rzuca aport na odległość około 10 kroków (7 m). Pies w czasie rzutu powinien spokojnie siedzieć przy nodze przewodnika. Na polecenie sędziego przewodnik wysyła psa komendą do przyniesienia. Pies powinien szybko, najkrótszą drogą pobiec po przedmiot, podnieść go i na następną komendę „do mnie” szybko go przynieść. Komenda do powrotu może być wydana dopiero po podjęciu przez psa przedmiotu. Po powrocie z aportem pies powinien usiąść bezpośrednio przed przewodnikiem, na komendę „daj” oddać aport, następnie na komendę „noga” usiąść przy nodze przewodnika. Po odebraniu przedmiotu przewodnik powinien trzymać przedmiot w prawej ręce opuszczonej w dół.

Skok przez przeszkodę to czwarte ćwiczenie w PT 2, za które można uzyskać 20 punktów. Ćwiczenie rozpoczyna się w pozycji wyjściowej, w odległości 3 m przed przeszkodą po stronie wskazanej przez sędziego. Na polecenie sędziego przewodnik wysyła psa komendą do skoku sam pozostając w miejscu rozpoczęcia ćwiczenia. Gdy pies przeskoczy „tam”, przewodnik może dać komendę do skoku powrotnego i następną komendą „noga” przywołuje psa, na co pies powraca do przewodnika i siada bezpośrednio przy nodze.

Ćwiczenie 5 - zmiany pozycji stój/siad/waruj. Sędzia ustala dla całego egzaminu jednakową kolejność zmian pozycji – łącznie 3 zmiany. Bezpośrednio przed rozpoczęciem ćwiczenia przewodnik może poprosić sędziego o przypomnienie kolejności zmian pozycji. Zmiany pozycji pies wykonuje przy znaczniku, względem którego nie powinien w trakcie wykonywania zmian pozycji przesunąć się więcej niż o 2 swoje długości. Ćwiczenie rozpoczyna się w pozycji wyjściowej. Przewodnik może dać komendę zostań i odchodzi od psa na 10 kroków. Po zatrzymaniu odwraca się do psa. Na polecenie sędziego przewodnik daje psu komendy do przyjęcia odpowiednich pozycji. Po zakończeniu zmian pozycji przewodnik wraca do psa i staje po jego prawej stronie.

Stój w marszu i powrót do psa to szóste ćwiczenie w egzaminie na PT 2, za które można uzyskać 15 punktów. Ćwiczenie rozpoczyna się w pozycji wyjściowej. Na znak sędziego przewodnik rozpoczyna marsz z psem przy nodze, bez smyczy. Po przejściu ok. 10 kroków przewodnik daje psu komendę „stój” i sam kontynuuje marsz. Pies powinien niezwłocznie zatrzymać się w pozycji stojącej, przy czym przewodnik nie może zmienić tempa marszu ani obejrzeć się. Po odejściu na odległość 20 kroków przewodnik zatrzymuje się i odwraca do psa. Na znak sędziego przewodnik powraca do psa i staje po jego prawej stronie. Podejście do psa jest dowolne. Pies nie dostaje komendy siad.

Ćwiczenie 7 - siad w marszu i powrót do psa. Przewodnik rozpoczyna ćwiczenie bezpośrednio po zakończeniu ćwiczenia poprzedniego stojąc po prawej stronie psa. Na znak sędziego przewodnik rozpoczyna marsz z psem przy nodze, bez smyczy. Po przejściu ok. 10 kroków przewodnik daje psu komendę „siad” i sam kontynuuje marsz. Pies powinien niezwłocznie usiąść, przy czym przewodnik nie może zmienić tempa marszu ani obejrzeć się. Po odejściu na odległość 20 kroków przewodnik zatrzymuje się i odwraca do psa. Na znak sędziego przewodnik powraca do psa i staje po jego prawej stronie.

Wbrew pozorom pozostawanie w pozycji waruj jest jedym z trudniejszych ćwiczeń. Źródło: Shutterstock
Kolejne ćwiczenia to waruj w marszu oraz przywołanie do mnie i do nogi. Przewodnik stoi po prawej stronie siedzącego psa (po zakończeniu poprzedniego ćwiczenia). Na znak sędziego przewodnik rozpoczyna marsz z psem przy nodze. Po przejściu ok. 10 kroków przewodnik daje psu komendę „waruj” i sam kontynuuje marsz. Pies powinien niezwłocznie zawarować, przy czym przewodnik nie może zmienić tempa marszu ani obejrzeć się. Po odejściu na odległość 20 kroków przewodnik zatrzymuje się i odwraca do psa. Na znak sędziego przewodnik przywołuje psa komendą do mnie, na co pies szybko w linii prostej powraca i siada przed przewodnikiem, który następnie na polecenie sędziego przywołuje psa do nogi.

Przedostatnie ćwiczenie to pozostawanie w pozycji siad. Ćwiczenie rozpoczyna się w pozycji wyjściowej. Na polecenie sędziego przewodnik udaje się z psem na wyznaczone miejsce, zatrzymuje się na co pies powinien niezwłocznie usiąść. Przewodnik odchodzi na odległość 20 kroków (może dać komendę zostań), po czym zatrzymuje się pozostając tyłem do psa. Przewodnik powinien stać bez ruchu, nie może wpływać na psa gestami ani słowami, nie wolno mu odwrócić głowy ani podchodzić do psa. Przy psie nie wolno zostawiać żadnych przedmiotów. Na polecenie sędziego przewodnik wraca do psa i staje z jego prawej strony. Sędzia daje sygnał do powrotu, gdy drugi ćwiczący na placu pies skończy ćwiczenie nr 3 (aportowanie). Sposób dojścia do zostającego psa jest dowolny.

Ostatnim ćwiczeniem obowiązującym na egzaminie PT 2 jest pozostawanie w pozycji waruj. Na polecenie sędziego przewodnik daje psu komendę „waruj” i odchodzi od psa (może dać komendę „zostań”) na odległość 20 kroków, po czym zatrzymuje się pozostając tyłem do psa. Przewodnik powinien stać bez ruchu, nie może wpływać na psa gestami ani słowami, nie wolno mu odwrócić głowy ani podchodzić do psa. Na polecenie, które sędzia daje gdy drugi ćwiczący na placu pies skończy ćwiczenie nr 8 (waruj z marszu), przewodnik wraca do psa, staje z jego prawej strony i na polecenie sędziego daje komendę by pies usiadł.

Ćwiczenia ocenia się w taki sam sposób, jak w egzaminach PT1.

ŹRÓDŁA: Regulamin Egzaminów i Zawodów Psów Towarzyszących 1,2,3 stopnia z 2009 r.;